sorry Remik X DD
(nie wiem czy dobór arbitra celowy, ale mam nadzieję na bezstronność)

jestem

Ostatnio edytowany przez Sedol (2020-05-21 04:18:34)

Dawajcie + 24 dla wszystkich

Ostatnio edytowany przez The Axron (2020-05-24 10:28:13)

Kiedy myślałem, że po TLC wróciłem na zwycięską ścieżkę zostałem momentalnie sprowadzony na ziemię. Z perspektywy czasu moje zwycięstwo wygląda na przypadek, a nie przekonującą victorie. Myśl o porzuceniu profesji wraca do mnie niczym bumerang, a ja nie jestem w stanie się jej pozbyć. Choć chciałbym już zawiesić buty na kołku i odpocząć wiem, że nie jestem w stanie przeżyć bez wrestlingu. Potrzebuje jeszcze jednej szansy. Niech dzisiejsza walka będzie moim "One more match" - ostatnią okazją na powrót na szczyt.

Wykorzystując barierkę podniosłem się na kolana. Zajęło mi chwilę zanim złapałem ponownie kontakt ze światem, ale jak piękny to był moment. Poczułem się jak bohater - ludzie wokół skandowali moje imię, chcieli pomóc jak tylko mogli. Pomocną dłoń wyciągnął do mnie jeden mężczyzna siedzący w pierwszym rzędzie - dosłownie. Podpierając się na nim mogłem stanąć na nogi. Po tym powolnym krokiem zacząłem zmierzać w stronę ringu.

Położyłem ręce na apronie i wychyliłem głowę. Otis powolnie kierował się w stronę Gargano, przy każdym jego kroku czułem jak trzęsą się ringowe deski. Potrzebowałem jeszcze chwili dla siebie - mogłem jedynie obserwować to co dzieje się w pierścieniu. A tam było naprawdę ciekawie. Otis wykonywał właśnie Exploder Suplex na bezbronnym wrogu. Johnny przeleciał przez ring jak zabawka, naprawdę okropny był to widok. Gorsze miało jednak dopiero nadejść. Grubasek podszedł do nieprzytomnego rywala po czym chwycił go za głowę i wtarł ją w swój brzuch. Twarz Gargano zebrała każdą kroplę potu znajdującą się na bębnie przeciwnika. To wspomnienie zostanie z nim na zawsze.

Jednak dzięki całej tej sytuacji znalazłem lukę dla siebie - nie dostanę już prawdopodobnie lepszej okazji na przejęcie inicjatywy. Muszę działać teraz....Niesiony coraz głośniejszym dopingiem fanów wdrapałem się na narożnik. Czekałem gdy tylko Otis skończy pastwić się nad Gargano i przypomni sobie, że w tej walce ma jeszcze jednego rywala. Gdy odpowiednia chwila nadeszła wykonałem Tornado DDT niczego nie spodziewającemu się przeciwnikowi. Teraz to mój czas na rozdawanie kart w tym pojednyku. Wiedziałem, że kluczem do sukcesu będzie pójście za ciosem. W tym celu złapałem za rękę lezącego Johnnyego i położyłem jego ciało na grubasie. Mając tak przygotowanych rywali wdrapałem się na narożnik by wykonać z niego podwójny Frog Splash. Zwycięstwo było na wyciągniecie ręki, nie dam sobie go odebrać.
 

Axron - w sumie widać że post był pisany na szybko bo nie obyło się bez kilku błędów, ale przede wszystkim czytając ten post jestem sobie w stanie wyobrazić dokładnie każdą rzecz, którą opisujesz i to jest duży plus, czuć tego Otisa, to na pewno. Nie rozumiem o co chodzi z tą częścią posta na żółto xd Skoro jest kolorem to znaczy że Otis to mówi, czy po co podkreślałeś to zdanie? Jeżeli chodzi o to, że faktycznie Otis wypowiadał takie słowa to trochę jest to naciągane, jakoś nie widzi mi się ten tekst, jest trochę długawy, Otis też przecież zdenerwowany lekko czekał na wstającego Gargano, więc myślenie o Mandy w takiej chwili raczej tą wściekłość by złagodziło, tak samo co innego gdybyście stali na przeciwko siebie z Gargano dłuższy czas to mógłbyś coś do niego krzyczeć, ale sam podkreśliłeś że on się odwrócił w Twoją stronę więc musiałeś działać szybko. Jeszcze raz powtórzę, że czuć Otisa, gimmickowo na pewno na plus, ale sam opis wszystkiego taki mocno konkretny, krótkie zdania, skupiłeś się przede wszystkim na opisach tego co jest widoczne, a zabrakło mi w tym poście troszkę więcej takich odczuć wewnętrznych, jakichś emocji Otisa. Ja jestem zwolennikiem, żeby tymi opisami bardziej tłumaczyć czytelnikowi, co tam w główce siedzi danej postaci, dlatego moim zdaniem lepiej by to brzmiało gdybyś np. podkreślił, że właśnie Twoje ciało nie jest jędrne i muskularne, ale Ty sam tak uważasz. Fajne nawiązanie do starych feudów, do Lio Rusha, te teksty o mamusi i nawiązanie do Mandy też bardzo pasowały mi do gimmicku postaci, sam opisany przebieg walki klasyczny, jak najbardziej możliwy, więc jedynie czego mogę się czepić to stylistyka, doborem słów też można zainteresować czytelnika, a gdy 2 posty są na wysokim poziomie, to jest to jedno jedno z kryteriów, na które też trzeba zwrócić uwagę.

Spajk - kurde, ale mam problem z tym postem, bo ja ten gimmick tak strasznie kupuję, jak czytałem Twoje wcześniejsze posty to mi się bardzo podobał Twój pomysł na Kapitana Charyzmę i w tym poście również podobał mi się ten pomysł na staruszka, który stara się wrócić na szczyt chociaż wychodzi mu to z różnym skutkiem. Fajnie ukazany też gimmick Otisa, chociaż mogłeś wspomnieć coś o zachowaniu publiczności w tamtym momencie. Ciekawy pomysł z tym fanem, ale zdecydowanie na plus, taki weteran ringowy powinien mieć dużo fanów wspierających go u schyłku kariery, więc dobrze to wykorzystałeś. Tylko ta walka ehhhh xd Samo Tornado DDT naciągane bardzo, bo gdyby Otis był oszołomiony, zamroczony to mógłbyś go pociągnąć, ale on w ciągu ostatnich 15-30 sekund odpoczywał sobie wycierając brzuchem twarz Gargano, nie sprawiało mu to żadnego wysiłku, musiał też być przy tym pochylonym, więc jest to idealna pozycja do łapania oddechu, uspokojeniu tętna i ogólnego odpoczynku. Także nie jestem pewien czy byłbyś wstanie nawet wykonując Tornado sprowadzić tak wielkie cielsko głową o matę. No i druga sprawa ten Frog Splash. Gdybyś ich położył obok siebie to wszystko okej, ale na moje oko jak położyłeś Gargano na Otisie, to sędzia powinien rozpocząć odliczanie go, a nie zawarłeś żadnego wytłumaczenia dotyczącego tej kwestii. Brakuje mi po prostu jakiejś wzmianki dotyczącej tego że sędzia np. sprawdza czy łopatki Otisa przylegają maty, a Ty wtedy wspinasz się na narożnik i na nich skaczesz, albo nie wiem przynajmniej wchodzisz w jakąś interakcje z sędzią i mówisz mu żeby nie liczył, no cokolwiek. Dobór słownictwa, interakcje z widownią, opis odczuć wszystko bardzo dobrze wykonane, innych rzeczy do przyczepienia się nie widzę.

Mimo wszystko, jednak realizm dla mnie jest najważniejszy i ten opis walki u Christiana był troszkę naciągany, co zaważyło na tym, że wybieram post Axrona jako minimalnie lepszy.

Walka powoli zbliżała się do końca. Leżałem za ringiem, po tym jak zostałem z niego wyrzucony przez Christiana, który powrócił do ringu podczas mojego ataku na Gargano.

Teraz walka toczyła się między moimi rywalami. W tym starciu lepszy okazał się Captain Charisma, który po zaaplikowaniu kilku ciosów wykonał swój firmowy Killswitch.

Wymęczony Christian chciał już szykować się do przypięcia, ale zanim sędzia doliczył do trzech, ostatkiem sił wgramolilem się na ring i przerwałem pin. Podniosłem zmęczonego Christiana i wykonałem Belly to belly suplex a chwilę później dołożyłem Boomshakalou.

Obolały Christian sturlał się z ringu. Nie pozostało mi nic więcej jak zakończyć starcie. Wykonałem moje taunty, po czym dołożyłem moją akcję kończącą na Gargano Caterpillar Elbow Drop po którym odliczyłem go do trzech.