Making his way to the ring from Elizabeth, New Jersey, weighing 225 pounds, Jay Lethal!

Ostatnio edytowany przez Curix (2020-04-15 21:07:20)

No cóż, czekałem regulaminowe 48 godzin aż wszyscy wejdą, ale niestety się nie doczekałem. Panowie, zmieniamy to starcie w klasyczny Singles Match. Stoicie w swoich narożnikach, sędzia każe bić w gong i zaczynamy!

Kto ładniej na max 350 słów. Życzę powodzenia.

Jeszcze przed rozpoczęciem walki w mojej głowie było mnóstwo różnych myśli, lecz jedna wysuwała się przed szereg - ten pojedynek trzeba wygrać. Chcę to zrobić dla siebie, ale przede wszystkim dla wszystkich moich rodaków, którzy każdego dnia dodają mi motywacji do bycia dla nich jeszcze większym bohaterem. Wiem, że dzisiejszy pojedynek nie będzie należał do najłatwiejszych, ale swojej szansy będę szukał w warunkach fizycznych, w których mam ogromną przewagę ad swoim oponentem.


* GONG *



Teraz nie ma już wyjścia. Widzę, że mój rywal jest bardzo pewny siebie dlatego, zanim dojdzie do pierwszego zwarcia pokazuję na niego palcem i wykrzykuję w jego stronę "Jesteś malutki jak piesek Chihuahua". Po tych słowach na mojej twarzy zagościł arogancki uśmiech zaś z mimiki twarzy Jaya można było zauważyć, że jest mocno zmieszany. Postanowiłem to wykorzystać dlatego ruszam w kierunku oponenta i wchodzę z nim w zwarcie. Z racji tego, że jestem silniejszy to z łatwością wygrywam ten pojedynek. Pcham rywala w kierunku lin (Irish Whip) i gdy ten wracając zmierza w moją stronę szybko wyskakuję w górę i powalam rywala kopnięciem z obu nóg w klatkę piersiową (Drop Kick). Sytuacja od samego początku walki jest dla mnie bardzo dobra, ale nie to jest najważniejsze. Moim celem jest, aby ta walka toczyła się w taki sposób, że to tylko ja będę rozdawał karty w ringu. Rywal został powalony po mojej akcji, a ja chcąc mu pokazać swoją wyższość nad nim puszczam mu charakterystyczne dla mnie oczko, a następnie wysyłam mu ironiczne całusy.



W tym czasie zawodnik z ameryki zdążył wstać, ale taki był mój zamiar. Ponownie zmierzam w kierunku rywala, lecz tym razem przeprowadzam próbę siły, podnoszę prawą rękę do góry a mój rywal powtarza za mną. Udało się, Jay dał się nabrać w moją grę. Unosząc swoją dłoń ku górze odsłonił tułów, a ja nie wahając się postanowiłem to wykorzystać i wykonałem kopnięcie w brzuch (Gut Kick), po którym rywal zgiął się w pół. Nie czekając ani chwili dłużej postanowiłem, że ponownie wyślę mojego przeciwnika na matę. Dlatego też od słów przeszedłem do czynów. Złapałem jego głowę, po czym przerzuciłem go razem z ciężarem ciała za siebie wykonując Snap Suplex. Po wykonaniu owej akcji postanawiam jak najszybciej powstać na nogi, aby być w lepszej sytuacji do kontynuowania ataków.


Słów : 372 / 350 (+30 zapas)

Tak jak w moim poprzednim poście sędziowskim, tak i tutaj - piszę swój werdykt, nie mając przy tym pojęcia o tym, jaką decyzję podjał Rafeusz.

Lethal - miła dla oka wstawka z cytatem Arnolda. Reszta posta również na dobrym poziomie - walka opisana w ciekawy sposób, podobnie zresztą jak i charakter postaci. Brakuje mi jednak czegoś, co przykułoby moją uwagę. Nie potrafię stwierdzić czego, no ale...

Del Rio - bardzo ładny post! Podoba mi się oddanie charakteru Alberto, charakterystyczne całusy i porównanie rywala do Chihuahy (nie wiem czy dobrze napisałem, lol). W każdym razie - te, z pozoru małe detale, sprawiają że post jest bardzo ciekawy.

I dlatego też, pomimo tego że oba posty były naprawdę dobre, mój głos leci na Alberto del Rio!

Czuję, że zwycięstwo może przyjść szybciej, niż się wszystkim mogło wydawać. Rywal po tym, jak jego plecy zaliczyły bolesny kontakt z matą cierpi, a ja z każdą sekundą czuję, że zbliżam się do zwycięstwa w tym pojedynku. Widząc leżącego oponenta postanawiam "poprawić" wygląd jego twarzy kilkoma kopnięciami (Stompy) Każdą wolną chwilę staram się wykorzystać do pokazania swojej wyższości nad moim oponentem i tak też jest tym razem. Pochylam się w jego kierunku i łapię mojego rywala za włosy tak, abyśmy mieli bardzo dobry kontakt wzrokowy. Palcem wskazującym drugiej dłoni pokazuję na swoją arystokratyczną twarz i mówię do tego nędznego gościa, z którym przyszło mi się dzisiaj zmierzyć "Ta piękna twarz to najlepsza rzecz, jaką dzisiaj zobaczyłeś". Po zakończeniu tego krótkiego monologu na mojej buzi po raz kolejny ukazał się szelmowski uśmiech. W międzyczasie, kiedy odbywałem pogawędkę z Lethalem sędzia rozpoczął liczenie. Kiedy usłyszałem "cztery" puściłem włosy rywala po czym od razu dołożyłem kolejne kopnięcie w głowę (Stomp). Po ponownym kopnięciu widziałem, że rywal ma dość zaś ja wręcz przeciwnie. Wytarłem tylko dłoń z jego potu o moje spodenki po czym ruszyłem dalej do ataku. Tym razem czas na akcję, która znacząco przybliży mnie do zwycięstwa. Ponownie podchodzę do oponenta, który przy mojej pomocy próbuje stanąć na nogi. Gdy już będzie w miarę stabilnie stał na nogach kopię go w brzuch (Gut Kick), po czym gdy jest nachylony chwytam jego prawą dłoń i wykonuję One Arm DDT.



Widzę, że tą akcją trafiłem w jego słaby punkt, gdyż mocno zwija się z bólu. Nie wiem na ile jest to jego gra a na ile prawdziwa sytuacja ale nie jest to dla mnie istotne w tym momencie. Czuję, że za chwilę ten pojedynek zakończy się i będzie już tylko historią. Robię kilka kroków w kierunku narożnika, po czym łapię jedną ręką górną linę i nakręcając się zaczynam ją ciągnąć drugą zaś pokazuje mojego rywala, aby wstawał jednocześnie wykrzykując "No dalej! Wstawaj biedaku!" Gdy rywal będzie już na nogach wykonuję Roundhouse Kick po czym od razu gdy padnie dokładam Armbreaker po którym rywal od razu klepie w matę !




Słów: 326 / 300 (+30 zapasu)