Wpierdalam się

W takim razie napiszcie Kto Ładniej na 370 słów. Żadnych wytycznych wam nie daję.

Sytuacja po PPV zmusiła szefostwo do zdecydowanej interwencji, nowy mistrz WWE w osobie Damiena nie tylko spowodowałby całkowity upadek prestiżu tego pasa, ale także spadek widowni a to nie byłoby najlepsze dla biznesu. Tak oto dzisiaj postanowiłem wziąć sprawy w swoje ręce i przejąć mistrzostwo Interkontynentalne, przywracając mu pozycję którą miało jeszcze kilka miesięcy temu.

Mistrz musi być osobą reprezentatywną, pewną siebie i co najważniejsze posiadać wysoką pozycję w federacji. Złożyło się tak, że mam każdą z tych cech i prawdopodobnie nie istnieje osoba która byłaby lepszym wyborem. Dodatkowo, by zapobiec większym stratom ze strony federacji obrona pasa odbywa się dziś - jest to najlepsze wyjście jakie udało nam się ustalić. Sędzia wiedząc jak cenne są teraz sekundy przeszedł do ostatnich sprawdzeń ringu i pozwolił nam rozpocząć.

Bawienie się z kimś na takim poziomie byłoby dla mnie stratą czasu wykorzystałem więc taktykę z którą nie mogli poradzić sobie ani Taker, ani Ciampa, ani TJP - ruszyłem prosto na rywala jak wściekły byk. Stojący jeszcze przy swoim narożniku mistrz nie spodziewał się chyba takiego początku. Dzięki temu mogłem bez problemu wepchnąć go w róg ringu. Tam zadałem kilka kopnięć trafiając w głowę i klatkę piersiową Sandowa. Arbiter zgodnie z regulaminem starał się odciągnąć mnie od przeciwnika. Pozwoliłem mu na to mając w głowie dalszą część planu. Gdy tylko Damien podniósł się i wyszedł z narożnika powaliłem go na matę poprzez Lariat. Siła uderzenia posłała przeciwnika na matę, ja natomiast znalazłem się pare kroków od niego. Wykorzystując takie ustawienie wykonałem jedno z moich charakterystycznych zagrań - Jumping Knee Drop.

Mistrz został zdominowany, jego reign będzie odwzorowaniem jego kariery - krótki i nieszczególnie owocny. Po wykonanej akcji miałem już w głowie biało-złoty pas który spocznie na moim ramieniu. Authority zawsze wygrywa - to najważniejsza zasada tego biznesu.

Walka przebiegła pod dyktando Huntera. Dominował on swojego przeciwnika w każdym aspekcie, aktualny mistrz Interkontynentalny nie miał nic do powiedzenia. Nie zareagował nawet po otrzymaniu Vertical Suplexa. Sandow pogodził się już ze swoim losem co tylko umocniło HHH w przekonaniu jak słaby jest ten zawodnik. Taki czempion z przypadku został szybko sprowadzony na ziemię przez niszczycielską siłę Triple H'a. Ten z kolei dalej kontynuował natarcie. Sprowadził przeciwnika do narożnika gdzie zaczął mocne obijanie jego kończyn oraz klatki piersiowej. Chwilę później Hunter sam wrzucił Sandowa na narożnik tylko po to by za chwilę sprowadzić obydwu na matę poprzez Superplex. Ta widowiskowa akcja mocniej odbiła się na aktualnym mistrzu. Pretendent szybko wstał i wymownym gestem śmiał się ze swojego rywala. Następnie odsunął się na parę kroków i poczekał aż Sandow znajdzie się podparty na kolanach. To była idealna okazja na Facebuster Knee Smash. Nim Damien zdążył upaść został złapany przez swojego szefa. Triple H złapał go w swój ulubiony chwyt po czym wykonał Pedigree i przypięciem zakończył starcie.