Obecny po segmencie

Dzyń dzyń dzyń, mamy gong boży. Dla was kto ładniej na 410 słów, standardowo proszę o dobry gimmick, emocje i przemyślenia oraz dużo walki

Głód walki, który towarzyszył mi od momentu zabicia w sobie słabej cząstki jaką był Jeff Hardy ma wreszcie okazję do zaspokojenia.  Tak naprawdę moja przemiana wciąż trwa, a walka jest okazją do przejścia na jej kolejny etap. Fani, autografy to wszystko nie miało teraz znaczenia, liczyło się tylko to, że Willow został przebudzony, a przed nim nie ma ucieczki. Jako on jesteśmy jak zwierzę, każda cząstka reprezentuje inny styl i charakter. Nigdy nie wiesz jakiego Willowa dziś spotkasz, może będzie to miły pan, a może bezwzględny zabójca. Dzisiaj Drew nie miał szczęścia, trafił na najgorszą z możliwych wersji, na demona która pragnie tylko jednego unicestwienia swojego przeciwnika i wejścia do jego głowy.

Równo z rozpoczęciem pojedynku wściekle rzuciłem się na przeciwnika wykonując kilka mocnych uderzeń, które nie zrobiły wrażenia na Szkocie. Nie wiedział jednak, że to tylko zachęta do tego, aby to on rozpoczął atak. Nie musiałem długo czekać i McIntyre spróbował klinczu, oczywiście go wygrał, nie spodziewał się, że jest to część planu. W momencie gdy próbował wykonać Suplex sprytnie zablokowałem jego nogę, a następnie wyswobodziłem z chwytu i mocnym wejściem kolanem zgiąłem mego rywala w pół. Przeciwnik był wyraźnie zszokowany takim obrotem spraw, bez chwili zawahania odbiłem się od lin po czym odbijając się od maty wykonałem Crossbody na prostującym się przeciwniku. Zabawę czas zacząć, nie wahając się ani przez chwilę zacząłem stampować rękę przeciwnika do momentu gdy sędzia nakazał mi przestać. Jakim prawem ktoś chce powtrzymać potwora, którym obecnie jesteśmy. Nie ważne, widownia wyraziła dezaprobatę na moje poczynania. Nie przejmowałem się tylko prowokująco nadstawiłem ucho, a ich kocia muzyka wypełniała moją duszę ogromnym zadowoleniem. Oznaczało to jedno Hardego już z nami nie ma, a co ważniejsze nie ma go z nimi.

Tak więc kolejny etap przemiany dokonał się w ringu, w tym momencie wiedziałem, że mój rywal nie ma już najmniejszych szans. On jednak twierdził inaczej i będąc już na nogach wykonał potężny Shoulder Tackle, który powalił mnie na matę. Momentalnie się podnosząc rzuciłem do rywala aby kontynuował, widać było że jest on pusty i przypuścił kolejną szarżę. Ponownie odbiłem się od maty i odciskając rozmiar mojego buta na klatce piersiowej rywala wykonałem potężny Dropkick! Następnie zbliżyłem się do jego głowy i powiedziałem. ,,Już mi nie uciekniesz, Willow Cię znalazł i wkrótce poznasz co to znaczy ból i cierpienie” Po wypowiedzeniu tych słów poczęstowałem przeciwnika Elbow Dropem, który mocno go zamroczył. Powoli zbliżam się do zakończenia misji sukcesem, tryumfalnie przeszedłem się po moim przeciwniku, a następnie wykonałem gest podrzynania gardła. Czas aby pierwszy z niegodnych został pogrzebany na cmentarzysku Willowa.

Ostatnio edytowany przez Ryse (2019-01-27 21:03:13)