Ostatnio edytowany przez Curix (2018-10-07 18:14:20)

Kim się stałem? No kim? Pieprzonym wrakiem człowieka... Plułem sobie w brodę - miałem być przykładem, że ciężka praca i wiara w swoje możliwości są czynnikami, które sprawiają, że marzenia są na wyciągnięcie ręki. Porażki powodowały, że przygniatał mnie mój krzyż, który musiałem nosić na swoich plecach. A co było najgorsze? To, że krzyż z każdą walką stawał się coraz to cięższy, a nogi pod jego naporem uginały się z przesilenia. Niemalże znajdowałem się na kolanach, byłem bliski tego, żeby szurać nimi po ścieżce usłanej w ciernie.

Moje przemyślenia nie miały końca, aczkolwiek musiałem się zresetować i postawić na swoim. Doping publiczności dawał mi siłę, ale niestety nie działało to na mnie tak, jak zazwyczaj. Czułem się bezsilny, a z drugiej strony moje chęci i marzenia sprawiały, że ta cholerna bezsilności przełamywała się w coś, czego sam do końca nie byłem pewny. Daniels po naszym zderzeniu uniósł się znacznie szybciej niż ja, dlatego miał przewagę. Bezpardonowo doskoczył do mnie i złapał mnie za włosy, stawiając do pionu. Jego arogancki uśmieszek powodował, że gotowałem się w środku. Nie mogłem pozwolić na to, aby mnie upokarzał. Zacisnąłem pięść i gdy próbował mnie zaatakować, zblokowałem jego atak lewą ręką, aby prawą wyprowadzić uderzenie na jego szczękę. Nim zdążył się spostrzec to byłem już w powietrzu, by zaaplikować mu uderzenie z podeszwy obuwia w klatkę piersiową. (Dropkick) Fani coraz żywiej reagowali na każdy mój ruch w ringu, co znacznie mnie podbudowało. Czyżbym wrócił na właściwe tory? Czyżby kolejna szansa na zdobycie mistrzostwa była czymś realnym? Chciałem, aby te miano trafiło w moje ręce - tym razem nie chciałem zawieść. Christopher powoli wstawał, a ja rozpędzony niczym baran wbiłem się w jego brzuch, gdy tylko się odwrócił, aby przygwoździć go do maty. (Spear)

Oboje byliśmy już zmęczeni. Ciężko mi się oddychało, a każda walka o drogocenny tlen stawała się sporym trudem. Starałem się robić to powoli i jak najbardziej skutecznie, aby dotlenić każdą swoją komórkę. Odwróciłem się na plecy, ponieważ z tej pozycji znacznie lepiej mi się funkcjonowało. Zbierałem w sobie energię, aby wstać i rozprawić się z tym łotrem na amen. Widownia dopingowała mnie z całych sił, a jedyne czego chciałem, to wywalczyć miano o najważniejszy dla mnie tytuł. Zadałem sobie pytanie: "Jesteś w stanie to zrobić Johnny?" Pokiwałem głową, oznajmiając iż jestem gotów to zrealizować.

Grand: Jest to niewątpliwie ciekawy post. Dość fajnie zbudowany. Można powiedzieć, że jestem nawet fanem pisania postów z pozycji underdoga, któremu ostatnie wydarzenia nie wychodziły i teraz ma okazję do rewanżu. Wstęp interesujący. Zastanawiam się tylko czy odpowiednie było porównanie do cierpienia Chrystusowego. Pamiętaj, że nie grasz Pastorem Williamem Eaverem, tylko Johnny'm Gargano. Niemniej jednak nie wyglądało to źle. Dalej fajny opis, gdzie fajnie wprowadziłeś czytelnika do walki i odzyskałeś inicjatywę. Opis walki w porządku. W zakończeniu czuć fajną motywację Johnny'ego i chęć zwycięstwa. Zdarzyło się kilka mniejszych błędów, które wymienię: "ta cholerna bezsilności" --> "ta cholerna bezsilność"; "te miano" --> "to miano"; "Oboje byliśmy" --> "Obaj byliśmy". Poza tym więcej błędów nie wychwyciłem, tekst był całkiem spójny i czytało się go dość sprawnie. Dobra robota!

Curix: Twój post jest również całkiem niczego sobie. Zawarłeś w nim wiele odpowiednich treści. Był wstęp, którym opisałeś ostatnie dzieje Twojej postaci. Była chęć wygranej oraz opisana w jakimś stopniu publika. Było wprowadzenie do walki i w końcu samo starcie. W porządku w miarę opis walki oraz końcowe przemyślenia. No było też jednak kilka błędów, które muszę wymienić: "kolejne zadane" --> "kolejne zadanie";  "z powodu ciężkiego tempa pojedynku" - nie wiem czy "ciężkie" w przypadku tempa pojedynku to najlepsze określenie. Jak dla mnie bardziej by pasowało "wysokie tempo", "duże tempo" a nawet "mordercze tempo". "Wtedy szybko odbiłem się od lin, on zrobił zupełnie to samo i już mieliśmy się spotkać, gdy nagle w niezwykle przebiegły sposób wylądowałem naprzeciw niego, mijając się z nim wcześniej." - nie będę ukrywał, że to zdanie lekko mnie zdezorientowało. Niezbyt zrozumiałem o co Ci chodziło. Nie wiem dokładnie jak Twój Daniels miałby w przebiegły sposób wylądować naprzeciw niego, jeśli no biegliście w swoją stronę i tak.

To tak, mam z wami dylemat. Obaj zawarliście dużo dobrych treści w swoich tekstach. Na pewno prezentujecie poziom bardzo dobry. W końcu nie bez powodu to wy, a nie kto inny został wytypowany za dobre występy do walki o miano pretendenta do pasa IC. Była walka, gimmick, emocje i przemyślenia. Sami rozumiecie, że muszę jednak oddać głos tylko na jednego z was. Tym razem swój punkt przyznam Grandowi. Jak dla mnie jego tekst był minimalnie lepszy, przeczytałem go sprawniej, zdawał się nieco spójniejszy, czuć było jakby więcej dynamiki i intensywności opisanej akcji oraz nie miałem żadnych wątpliwości co do treści. W przypadku Curixa zwłaszcza to jedno zdanie zaburzyło całą koncepcję i odbiór tekstu. Niemniej jednak obaj świetnie się spisaliście, gratulacje! Mam nadzieję, że dalej będziecie kontynuować grę na takim dobrym poziomie.

Grand: post ciekawy, fajnie się go czyta. Tak jak już zauważył Marceli przyczepić można się do początku starcia. Poza tym jest bardzo dobrze, fajnie kreujesz postać Gargano

Curix: przede wszystkim dam Ci minus za wulgaryzmy. Pomijając już to post jest na dobrym poziomie. Poprawny, fajnie gramatycznie.

Ostatecznie punkt przyznaje na konto Gargano zatem mamy 3:0

Napisz booking, wygrana po w miarę wyrównanej walce