Jestem

Początek starcia zaczynam bardzo agresywnie, szybciutko podbiegam do rywala obijając jego twarz punchami. Z łatwością sprowadzam go do narożnika, przechodząc z uderzeń do low kicków w jego nogi. Arbiter musi w końcu interweniować, po ostrzeżeniach i liczeniu, udaje mu się odsunąć mnie od przeciwnika. Po chwili ponawiam próbę ataku, bez zastanowienia podbiegam do przeciwnika, który odpycha mnie od niego prostym kopnięciem w twarz. Wówczas zamroczony przechodzę na środek ringu, daję się ponownie zaskoczyć i otrzymuję clothesline, który ścina mnie z nóg. Sytuacja na razie nie wygląda dobrze, Hardy w dziecinny sposób wraca do walki, szykując w głowie plan walki. Chwilę później inkasuje na mnie stompy w brzuch, próbując potem sprowadzić mnie na nogi. Teraz mam okazję do niespodziewanego powrotu! Nagle częstuję podbrzusze Matta uderzeniami z łokcia, przez co puszcza mnie z uchwytu na mojej głowie. Hardy trzyma się za swój korpus i nawet nadstawił twarz, żeby dostać ode mnie liścia w twarz. To musi być dla niego bardzo znieważające, rozumiem, że mi nie odpuści. Szybciutko uciekam od konkurenta na narożnik, co prowadzi mnie do wykonania akcji. Po chwili wyskakuję z narożnika, łatwo inkasując na nim tornado ddt! Obaj padamy na dechy, ale na ja nie zamierzam długo spoczywać na macie...

Na ten moment muszę się uspokoić, złość wprowadza chaos, który zaburza mój rytm walki i tracę inicjatywę w dziecinny sposób. Na szczęście się nie poddaję, walczę do końca, moim zadaniem jest stworzyć emocjonujące widowisko. Nawet przez myśl mi nie przeszło, żeby doprowadzać do zakończenia starcia, to nie w moim stylu. Jako ulubieniec publiczności, generał Boom Squad oraz dziki kocur, kocham kreować niezapomniane widowisko i zaskakiwać wszystkich swoimi akcjami. Teraz nie zamierzam odpuszczać dalszej potyczki, muszę wciąż dominować. Przybijam oponenta do maty kilkoma stompami, potem rzucam się na sprężyste liny, wskakuję w powietrze i zaliczam miękkie lądowanie na jego ciele poprzez jumping splash. Dumny, turlam się w kierunku lin, aby za ich pomocą powstać do stójki. Hardy znajduje sie na dolnych kończynach, otumaniony otrzymuje jeszcze kilka uderzeń z łokcia, które kończę precyzyjnym spinning heel kickiem! Matt znów chwyta się za swój brzuch, w tym samym czasie zachodzę go od tyłu, siłą sprowadzam do pionu i dopinam serie akcją hangman's neckbreaker.

Jestem niesamowity, daję z siebie sto procent, ale to jeszcze nie koniec... - Pomyślałem w głowie, wracając na nogi. Mimo to czuję się pewniej, istnieją szansę, że zwyciężę upragnione miejsce w walce o walizkę.

Hardy nie ma już sił na dalszą walkę, spoczywa na macie, wyczekując ode mnie jak najszybszego zakończenia pojedynku. Nie... To nie jest w moim stylu, ja jestem afrykańskim wojownikiem, walczę z moimi rywalami do upadłego, wtedy mogę pokazać swoje umiejętności, akcje wysokiego ryzyka oraz wolę walki. Tak też uczynię z Mattem, którego na początek obijam stompami, aby jeszcze bardziej przytrzymać go na deskach. To jednak mi nie wystarcza i dopadam współzawodnika w parterze, zasypując jego twarz gradem punchy. Odpuściłem dalszy atak, uważnie spoglądając na personę rywala. Na arenie rozlega się głośny doping członków Boom Squad, są bardzo zadowoleni z poczynań ich najlepszego generała. Szybko wracam na nogi, dziękując im swoim charakterystycznym tauntem, chwilę potem próbuję sprowadzić konkurenta na nogi. Dziwnym trafem Hardy próbuję w ostatnich chwilach meczu kontrować, stwarzać sobie sytuację, które sprowadzą go na drogę dominacji. Zaczyna częstować mnie łokciami w podbrzusze, przechodząc punchami na mój czerep. Na szczęście pojawia się okazja do szybkiej kontry, mowa o wysłaniu mnie irish whip'em prosto w narożnik. Daję mu wykonać tą akcję, spokojnie wyczekując jego nadejścia. W końcu Matt bierze rozbieg w moim kierunku, wykonuje szybką kontrę w twarz w postaci kopnięcia. Od jakiegoś czasu podczas tej walki, jestem opanowany, a także pozytywnie nastawiony do zwycięstwa. Wiem, że mogę zwyciężyć, zależy mi na dostaniu się do wymarzonej walki o walizeczkę. Dopiero teraz, za trzecim razem zmotywowany na sto procent stanąłem do walki przeciwko Hardy'emu, dając mu do zrozumienia, iż to ja jestem tym prawowitym uczestnikiem walki, nie on. Należy mi się to, w ostatnich tygodniach dawałem z siebie wszystko i mimo porażek, wychodziłem z podniesioną głową i przy wielkim aplauzie widzów.

Teraz nadszedł moment do ostatecznego zakończenia potyczki, jak zawsze staram się nie stresować się. Widząc zamroczonego rywala, podbiegam do niego, mocno chwytam jego rękę i korpus, prowadzi to do wymierzenia S.O.S! Obaj padamy na matę, długo na niej nie zamierzam leżeć, chciałbym utrzymać się przy głosie. Stoję nad ciałem oponenta, chwilę integruję się z widzami, po czym wykonuję swój taunt, któremu towarzyszą słowa: Boom! Boom! Fani powtórzyli za mną, oni dobrze wiedzieli co się szykuję... To efektowny boom drop ujrzał światło dzienne, prowadzi też do akcji kończącej. Podnoszę się z maty, ustawiając się w narożniku, ponownie tauntując w swoim stylu. Przeciwnik po jednej z moich akcji, nieświadomie podnosi się z maty i idzie wprost pod... Trouble in paradise! Odważnie przypinam oponenta, radosny ze swego osiągnięcia... Dzisiejsza walka była wiadomością dla pozostałych uczestników, którzy uważają mnie za najsłabsze ogniwo. Pewnie wszyscy są teraz zaskoczeni zwycięstwem Kingstona. Walizko nadchodzę!