Hey look, everyone! It's Tyler!


Na arenie zaczął grać utwór "MMMGorgeous " - a to zwiastowało wyłącznie jedno. Tyler Breeze rządzny dominacji w tejże federacji przygotowywał się do przybycia na ring. Publiczność od razu wybuchła ogronym buczeniem, młody zawodnik nie był bowiem ich ulubieńcem, wręcz przeciwnie. Po chwili piękniś wyszedł z backstage'u. Mattias dumnie kroczył przed siebie. Młodzian miał na sobie długie różowe spodnie z widocznymi pomponami, którymi oczywiście się charakteryzował. Fani ciągle krzyczeli obraźliwe słowa w stronę jego persony, on jednak nic sobie z tego nie robił, a wręcz przeciwnie. Breeze trzymał za swoje lusterko, bez którego nie potrafił funkcjonować. Po chwili Tyler podszedł bliżej kwadratowego pierścienia...



Introduce to the ring, from Madison Mississippi, weightin'
212 Pounds... "The Sultan of Selfies" ... Tyler Breeze

Model stał już na macie, gdzie chwalil sie wszystkim swoją muskulaturą, wyglądającą naprawdę dobrze. Po samym jego wyglądzie można było dostrzec, że dba o swoją sprawność fizyczną. Przekłada się ona poźniej na jego wytrzymałość, którą udowadnia praktycznie w każdej walce. Nie minęła chwila, gdy Tyler wszedł na narożnik, gdzie unióśł swoje ręce ku górzę. Oznajmił tym, iż jego zwycięstwo to tylko kwestia czasu...

Jesteście, także zapraszam Was do Kto Ładniej na 550 słów. Wykorzystajcie ten limit najlepiej jak potraficie, powodzenia!

Kolejny dzień, kolejny, w którym udowodnię swoją dominację w tej bezwartościowej federacji. Kolejny, w którym Ci brzydcy ludzie muszą pokazywać życie typowego robala społecznego. Wstać, iść do pracy, wrócić, aby się przespać - i tak w kółko. Moje życie jest inne. Śliczne dziewczyny, pieniądze, szybkie samochody... Jestem piękny, więc mam to, czego tylko zapragnę. Nie wiem jak można być takim brzydalem, jak Ci wszyscy zebrani na arenie ludzie, którzy ślinią się na mój widok...

-Spójrzcie na te włosy! Ach... Są po prostu doskonałe. - dodałem.

Przejrzałem się w moim lusterku, po czym odłożyłem je pod narożnik, a następnie zdjąłem płaszcz. Przez chwile kroczyłem jeszcze po kwadratowym pierścieniu, aby po chwili stanąć naprzeciw mojego adwersarza. Widzę po jego twarzy, że nie chce ze mną walczyć. Wcale mu się jednak nie dziwię, ponieważ sam nie chciałbym ze sobą walczyć. Choć w sumie, są tego wszystkie plusy. Ten bezczelny zawodnik będzie mógł dotknąć moje gładkie ciało, które dzień wcześniej było pielęgnowane w kozim mleku. Te przyjemności nie są tanie, a wręcz przeciwnie - kosztują bardzo dużo. Ja jednak mogę sobie na nie pozwolić, gdyż branża modelingu daje mi takie rarytasy.

Adwersarz był bardzo zdenerwowany. Nie chciałem, aby nabrał pewności siebie, więc szybko ruszyłem w jego kierunku. Wystawiłem swoje ręce, ku górze zachęcając Ambrosea do wejścia ze mną w klincz. Konkurent bez wahania zgodził się, ponieważ dysponował trochę lepszymi gabarytami ode mnie. Był to jednak chytry podstęp z mojej strony, gdyż po chwili wymierzyłem w jego brzuch potężne kopnięcie, które spowodował, że zgiął się w pół. W tym samym momencie zaaplikowałem w łepetynę tego brzydala silne kolana, które sprawiło, iż runął na matę niczym kłoda (Knee Lift). Ten cios sprawił, że obecna chwila stała się doskonałym momentem, aby obrazić te wszystkich obrzydlistwa. Mówiąc obrzydlistwa, miałem namyśli "publiczność", które bez powodu na mnie buczy. Szybko wskoczyłem na narożnik, a następnie wskazałem w ich kierunku palcem.

-Dlaczego buczycie? Zapomniałem... Zazdrość was zżera! - wykrzyczałem.

Po tych słowach musiałem szybko zejść z narożnika, ponieważ Ambrose szykował ofensywę. Znajdował się już bowiem na nogach i szyderczo na mnie spoglądał. Wiedziałem, jednak, że ta miernota jest bezsilna w pojedynku z tak wspaniałą osobą jak Ja. Ta maszkara do pięt mi nie dorasta, a co dopiero mówić o walce ze mną.

-Chodź Dean.

Wypowiedziałem te słowa, zachęcając gestem ręki, aby do mnie podszedł. Bez chwili zwątpienia ruszył na mnie, wyciągając dłoń do przodu. Wiedziałem, co się święci, więc szybko schyliłem się pod jego ramieniem. Kiedy ten odwrócił się w moją stronę, miałem plan. Wyskoczyłem w górę, tylko po to, aby wbić w czaszkę przeciwnika potężne kopnięcie zwane Dropkick. Zaaplikowany cios spowodował, iż zamroczony rywal cofnął się kilka kroków w tył. Ja zaś nie zwlekałem z ofensywą, dlatego odbiłem się od lin, które dodały mi impetu i wbiłem się w konkurenta kolanem (Running Knee Strike). Po tym ciosie rzuciłem się do przypięcia. Sędzia doliczył jednak do 2...

Cokolwiek planował teraz Dean, nie przejmowałem się. W końcu Ja jestem najlepszym zawodnikiem tejże miernej federacji, którą nie ma w swoich szeregach zawodnika równego mi. Zniszcze wszystkich tych, których główny menadżer wyznaczy mi na pożarcie.

Wykorzystując chwilę odpoczynku i przewagi snąłem na środku ringu, by po chwili zatańczyć tam mój charakterystyczne taniec. Ruchy te wywołały w oponencie złość, która spowodowała, że momentalnie wstał.

539/550

Szczerze przyznam, że ciężko jest mi wyłonić z was obu zwycięzcę. Napisaliście posty na niezłym i wyrównanym poziomie. Obaj wczuliście się w ciekawy sposób w gimmick swojej postaci.

Axron: pierwsze co się rzuca w oczy, że nakurwiałeś enter po każdych dwóch czy trzech zdaniach. Mam wręcz wrażenie, że na siłę chciałeś sprawić, żeby post był wizualnie dłuższy.
"Jego irytujący, mocno zniewieściały sprawiał, że moja frustracja i chęć zniszczenia jego osoby była coraz większa. " - w sensie jego co? Charakter? Styl? Tutaj brak kluczowego rzeczownika mocno wpływa na to co chciałeś opisać.
"-Wstawiaj! - krzyknąłem wyraźnie podirytowany" - powiedział chyba Axron do Rafiego na chatboxie żeby wstawił post z ich wspólnym segmentem xD
"a ja ytarłem nos" - wiadomo, brak literki.
"mój rywal podniósł się. Rozpędziłem się i wykonałem Diving Crossbody," - myślałem, że Diving Crossbody wykonuje się ze szczytu narożnika a nie z biegu. Ale oczywiście zakładam, że chodziło Ci może o Running Crossbody.
Poza tym językowo jest wszystko poprawnie, nie wychwyciłem dalej żadnych większych błędów. Na plus, że opisałeś, iż Tyler coś robi Twojemu Ambrose'owi, nie jest to czysty squash. Fajnie też wyszło, że to pobudziło Twojego gimmickowego "lunatyka". Ogólnie rzecz biorąc to mam silne przeświadczenie, że trochę pisałeś na odpie**ol (xD), a doskonale wiem, że potrafisz pisać wyjątkowe posty. Wszystko jest pisane jak plan wydarzeń, trochę tak jakby wszystko bez emocji, niby są jakieś przemyślenia, ale Twoja postać nie reaguje praktycznie zbyt żywo na kolejne wydarzenia w ringu. Trochę jakby Twoja postać naćpała się jakiegoś opium czy innego zamulacza i nie odbierała bodźców zewnętrznych w sposób prawidłowy xD. Myślę, że mógłbyś się bardziej postarać, bo post, choć w dużej mierze poprawny niezbyt mnie zaciekawił.

Barni: Twój post oczywiście nie był idealny. Z całą pewnością muszę jednak przyznać, że w całkiem dobry sposób co chwile w nim przypominałeś o swoim gimmicku. W sumie gimmick to Twoja mocna strona. Bardzo Ci leży i wolisz opisywać różne głupotki z tym powiązane niż samą walkę. Kurczę, dlaczego ostatnio na forum każdy forsuje słowo "adwersarz" w określeniu rywala? Jakoś nie kupuję tego szczerze mówiąc, hehe. Twoje teksty o dotykaniu ciała przez rywala... trochę to brzmi gejowo XD, ale no, zakładam, że tak starasz się oddać swój gimmick. "gdyż branża modelingu daje mi takie rarytasy" - branża Ci daje coś? Czy może praca w branży na coś pozwala? Tak zbudowałbym to zdanie. Na plus, że w walce realistycznie opisałeś próbę wejścia w zwarcie. Także w porządku Twoja zabawa z publiką i jej reakcja na wydarzenia w starciu. "ruszył na mnie, wyciągając dłoń do przodu" - niezbyt rozumiem dlaczego dłoń zamiast ręki czy ramienia, może chciał Ci zrobić brain chop niczym Great Khali xD?
"snąłem na środku ringu" - co robiłeś? "mój charakterystyczne taniec" - no tu wiadomo literówka.
Poza tym fajnie, że opisałeś próbę pinu, w prawdziwych walkach jest ich bardzo dużo, to zawsze jest jakieś pole do zmiany inicjatywy w walce oraz ogólnie coś się dzieje.

Obaj panowie mnie nie zachwyciliście. Axron napisał w moim odczuciu bardziej poprawny językowo post, który jednak mnie wręcz znużył w trakcie czytania. Barni popełnił może troszkę więcej błędów, lecz opisał w ciekawszy sposób wszystko, zawarł w nim wiele elementów, było tam po prostu więcej akcji. Dlatego głosuję na Tylera Breeze'a, gdyż post Barniego mnie bardziej wciągnął.

Akcja pojedynku toczyła się bardzo szybko. Raz ja zadawałem ciosy, a raz przeciwnik. Kiedy on atakował, ja się skutecznie broniłem. Były to już jednak końcowe momenty pojedynku, gdyż obaj nie mieliśmy w zapasie sił. Ledwo trzymałem się na nogach, podobnie było z Deanem, który po prostu był zdezorientowany. Ja jednak wiedziałem, że tego starcia nie przegram. Wiedziałem, że pomimo braku sił uda mi się pokonać tego bezczelnego Ambrosea. Aktualnie znajdowałem się na środku ringu, mój przeciwnik zaś powoli się podnosił. Nie chciałem dłużej czekać, toteż szybko do niego podszedłem. Chwyciłem za długie kudły, ten momentalnie wymierzył w mój brzuch silny cios, który spowodował, że zgiąłem się w pół. Ból, który przeszył moje ciało był nie do opisania, nie był to jednak koniec, gdyż Dean momentalnie wstał i wymierzył potężny Clothesline, który zwalił mnie z nóg. Adwersarz nie spoczął jednak na laurach i postanowił mnie podnieść. Zachowałem trochę siły, więc kiedy tylko chwycił za moje włosy, wyskoczyłem w górę i wymierzyłem w jego głowę kopnięcie zwane Enzuigiri. Wiedziałem, że to jest już koniec, więc zacząłem przypinać konkurenta. Sędzia doliczył jednak do 2, bardzo się tym zdenerwowałem i zacząłem wymierzać w głowę konkurenta mocne punche. Sędzia zaczął mnie ostrzegać, żebym przestał bo inaczej mnie zdyskwalifikuje. Przeciwnik znajdował się koło narożnika, przez co wyturlał się za ring. Nie przestałem jednak atakować, dlatego szybko za nim wyszedłem. Był to jednak podstęp, gdyż kiedy do niego podszedłem wymierzył w mój brzuch silny cios, po którym wysłał mnie w stronę barierek. Następnie zaczął do mnie biec, gdy jednak odwrócił się zainkasował Beauty Shot, po którym padł niczym kłoda. Ja szybko wróciłem do ringu, a sędzia zaczął liczenie. Ja nie czekając, wskoczyłem na narożnik i zacząłem swój taunt. Napiąłem muskuły, aby zaprezentować je wszystkim. Niestety, wyszczy zaczęli buczeć. Wiedziałem, że publiczność jest po prostu zazdrosna.  7..8..9.. Co? Jakim cudem ten nieudacznik zdołał wejść. Teraz będzie twój koniec, nie potrzebnie tutaj przychodziłeś! Zostaniesz zmiażdżony... Szybko do niego podbiegłem i podniosłem, a następnie wbiłem jego głowę w narożnik, po którym padł na matę. Następnie wyskoczyłem za ring i złapałem za jego nogę, którą 3 razy wbiłem w stal. Ból, który odczuł konkurent był niedopisania. Po chwili wszedłem do ringu. Dean jednak zaczął się podnosić, dlatego byłem już przygotowany. Gdy wstał, zaaplikowałem swoją akcje kończąca Beauty Shot. Po tym ciosie rzuciłem się do pinu. 1...2..3! Jestem najlepszy! Sędzia uniósł moją rękę w geście triumfu, a ja spojrzałem na rywala. Następnie zabrałem swój płaszcz i telefon, po czym opuściłem ring i udałem się do szatni...