Royal Rumble Match wkraczał już w decydującą fazę. Na placu boju zostało już czterech zawodników i tylko dwa wolne miejsca. Nagle znajome, aczkolwiek jakby dawno niesłyszalne dźwięki wybrzmiały na arenie. Ta muzyka mogła oznaczać tylko jedno, powrót najwspanialszego zawodnika jaki gościł kiedykolwiek w tym ringu, Mnie! Guru of the Greatness, Johnny Nitro powraca do WWE! Reakcja fanów była dość mieszana, zazdrosne osobniki płci męskiej reagowały na mnie dość negatywnie wykrzykując obraźliwe hasła. Było wiadome, że kierowała nimi zazdrość, gdyż to na mój widok majtki ich dziewczyn, żon, a nawet matek stają się coraz bardziej mokre. To właśnie płeć żeńska głośno dopingowała mnie podziwiając moją urodę oraz umięśniony korpus, który lśnił spod rozpiętego płaszcza. Spojrzałem w stronę ringu i zauważyłem, że rywale niezbyt przejęli się moim pojawieniem. Dwie "pary" wrestlerów wzajemnie obdarowywały się ciosami, dlatego postanowiłem maksymalnie długo zwlekać z wejściem do ringu. Czułem na sobie wzrok wielu kobiet, dlatego zbliżając się do kwadratowego pierścienia starałem się obdarować niektóre z nich uśmiechem czy nawet posłanym buziakiem. Jedna z nich, siedząca przy samych barierkach wyglądała na tyle olśniewająco, że przykuła moją uwagę. Postanowiłem wręczyć jej moje okulary, a następnie karteczkę z numerem telefonu. "Zadzwoń do mnie, maleńka!" krzyknąłem po czym udałem się w stronę ringu. Przeciwnicy wciąż zajęci sobą nie utrudniali mi wejścia, a tymczasem po chwili odliczanie się rozpoczęło i ostatni numerek - Kane pojawił się na arenie. Wielka Czerwona Maszyna pewnym krokiem kierowała się w stronę ringu. Jednak wykorzystałem spryt i w momencie gdy Kane przekładał swoją drugą nogę nad górną liną momentalnie dopadłem do niego zacząłem zasypywać serią ciosów po czym dołożyłem Enzuiguri

Oni jeszcze nie wiedzą jak nieobliczalny potrafi być samobójca, nie potrafią uzmysłowić sobie o ile kamieni milowych w doświadczeniu jestem przed nimi ... Ciężko mi zrozumieć jak można do tego stopnia ekscytować się ciałem, które jest jedynie więzieniem dla nieśmiertelnej duszy. Tocząc ten wewnętrzny monolog spoglądałem wprost na Adama, który korzystając z chwili wytchnienia prężył swoje ciało ku uciesze fanek. To niebywałe, iż kilka różnych emocji można przedstawić za pomocą jednego dźwięku, a tej nocy na własne uszy przekonał się o tym Cole. Radosne piski fanek w jednej chwili przerodziły się w te pełne przerażenia i obawy, jednakże żadne sygnały nie były już w stanie uchronić mojego celu. Leg Lariat rozłożył wyraźnie zaskoczonego rywala na deskach kwadratowego pierścienia, pokazując jak mizernym wytworem jest ludzkie ciało. Chwilę potem potężny stomp wymierzony w twarz oponenta wymusił na nim ukazanie grymasu bólu. Przybliżyłem swe zamaskowane oblicze do ucha Adama, równocześnie wbijając koniuszki palców w jego buźkę. "Kim jesteś bez tej twarzy, bez tego ciała? KIM?!" - wykrzykując to zapytanie uderzałem głową Cole'a o deski ringu. Od początku wiedziałem, że z wnętrza tej pustej figurki nie padnie ani jedno zdanie, toteż zdecydowanym szarpnięciem za głowę podciągnąłem oponenta do stójki. Błyskawicznie owinąłem ramieniem szyję rywala, niczym dobrze znanym mi węzłem, a następnie ruszyłem w kierunku narożnika. Publiczność zamarła w oczekiwaniu, by zaraz potem wybuchnąć cheerem, ponieważ za sprawą Turnbuckle Bulldoga wymuskana buźka Cole'a znalazła swoje miejsce na narożniku. Półprzytomny Adam spływał po linach, jednak ja nie zamierzałem go jeszcze opuszczać. Powoli zbliżyłem dwa palce do skroni rywala, symbolicznie oddając strzał - tak oto kolejny byt został naznaczony.

Z góry powiem tak. Jestem zmęczony po całym tygodniu i nie mam za dużo chęci ani siły.

Ittam vs Ero

Ittam - Żegnam. Stif napisał, że mają być dwie akcje.

Ero - Oczywisty awans.

....................................................................

Grand vs Ahmed

Grand - Jak ja jestem zmęczony w opór, tak post mnie zaciekawił. Serio, prezentujesz sobą na prawdę świetny poziom jako ta postać. W sumie to czytałem chyba większość postów tą postacią i jak na początku szło Ci lepiej, tak teraz poszło Ci wręcz zajebiście XD Serio.
Ukazałeś świetny gimmick (bo na tym w większości się skupiłem) i dość dobrze odwzorowałeś realizm walki.

Ahmer i jego kozy - Ty żeś oszalał. Piszesz jeszcze lepszy posty od poprzedniego czasu, gdy grałeś jako Boogeyman. To, co tu odwaliłeś, to jest coś co wykracza poza granice postów Main Eventowych. Jednymi graczami na chwilę obecną, do których mogę Cię porównać są Nekro i Rafi - czyli ci, którzy w mojej opinii piszę obecnie najlepsze posty na forum.
Ale do rzeczy. Postać tę kojarzę jedynie z TNA i to jak przez mgłę. Jednak to, co napisałeś napisałeś cholernie dobrze. Oddałeś całą psychikę postaci, jak i jej realizm ruchów. Do tego w cale nie musiałeś używać mega wyszukanego słownictwa, żeby zaciekawić postem i postacią. Jedną mam tylko obiekcję - nie piszesz jak Tweener, a jak rasowy Heel. Ale to mało istotne

Tak więc podsumowując - tutaj w kwestiach technicznych, oddaniu gimmicku i realizmu jest dla mnie 3-2 dla Ahmeda
Gimmick - remis
Technika postu - (jak ma moje oko) remis, choć u Granda lekko się w dwóch miejscach zapętliłem
Realizm walki - tutaj Ahmed
Obydwa posty świetne i na pewno wciągające. Jednak pomimo, iż Grand wyżyny to jednak nie dorównał dla Ahmeda. Mówię, do pewnego momentu szliście łeb w łeb, jednak Ahmed odrobinę lepiej ukazał fizyczny przebieg walki.
.................................................................
Kane wywala JoMo, a Soucide wywala Cola.

Sorry, ale trzeciej pary nie ocenię. Rafi ma się tym zająć. Mówię, padam na ryj.


Edit by Rafi:
Potwierdzam post hariss a i dodam od siebie Ahmed dodales świetny post!

Penis, odbyt i kupa gruzu. Pozostali sędziowie są na tele, więc tylko ja zostaję. Odpisuję i kończymy to.

Dark vs Nekro

Dark - Wszystko pięknie ładnie - ukazujesz skrzywienie psychicznie swojej postaci z jak najlepsze strony, jednak.... Staraj używać się mniejszej ilości przekleństw w narracji, to psuje efekt. Oczywiście nie mam nic przeciwko do wyzywania rywala w dialogu, to akurat jest dobre. Ale w narracji takie coś zdecydowanie psuje efekt. I muszę Cię też pochwalić, rozwinąłeś się w pisaniu i Twoje posty już nie polegają na samych prostych zdaniach przyczynowo-skutkowych tu ode mnie duży plus leci. Choć nadal masz tendencję to wstawiania kilku pod rząd takich zdań i to psuje mi efekt.
Ukazałeś bardzo dobrze szalonego sadysty i to mi się podoba. Post dobry i widać jak się rozwijasz. Jednak nadal

Nekro - Siedzisz tyle czasu w RRM, że chyba bez sensu, aby pisał kolejne opisanie Twojego postu. Nadal trzymasz poziom gimmicku, realizmu i techniki. Nie mogę tu nic dodać.

Podsumowanie:
Gimmick - tutaj zdecydowanie wygrywa Nekro ze swoim gimmickiem sługi szatana, choć Dark równie dobrze operuje tutaj jako wściekły sadysta.
Realizm - no jednak zdecydowanie Nekro, choć Dark nie pozostaje daleko w tyle.
Technika - tu znów Nekro. Bogatsze słownictwo, lepiej ułożone zdania i dyscyplina w interpunkcji i gramatyce robią robotę. A co do Darka to już mówiłem - bluzgi w dialogach, nie w narracji (chyba, że będziesz używać tego z rozwagą i w odpowiednich momentach) na razie rzucasz nimi na prawo i lewo, a to psuje efekt.
.......................................................................................

Więc jeszcze raz:
Kane wywala JoMo, Soucide wywala Cola, a Black wywala Deadpoola.

Ostatnio edytowany przez Haris (2017-06-02 23:47:47)

Głęboki wdech pozwolił mi się nieco wyluzować, jednak szybko wróciłem do pełnego skupienia, obserwując powoli wracającego do siebie przeciwnika. Z beznamiętną maską stanąłem nad nim i mocnym chwytem objąłem jego zamaskowaną głowę, by następnie szarpnięciem zmusić go do powstania. Spojrzałem w miejsce, gdzie powinny znajdować się jego ślepia, obdarzając go przerażającym spojrzeniem samego Lucyfera. Następnie zamachnąłem się i mocnym pchnięciem posłałem go nad trzecią liną, zaczynając celebrację kolejnej eliminacji. Jednak ku mojemu zdziwieniu, Deadpool mocno chwycił się sznura, nie pozwalając na upadek. Spojrzałem na niego jak na nieposłuszne dziecię i powolnym krokiem zbliżyłem się do niego.
- Teraz czeka Cię długa droga w dół, prosto do piekła!- wykrzyczałem w jego kierunku, by następnie kopnięciem z półobrotu potraktować jego głowę (Black Mass). Zamroczony rywal puścił uchwyt i powoli runął na podłogę, dając mi kolejną już eliminację.

Cała trójka wyeliminowana, trójka zostaje w ringu - następuje finał! Napiszecie kończące KŁ na max. 350 słów. W postach wyeliminujcie pozostałych. Liczy się pomysł - to tutaj przy rozpisywaniu na kategorie sędzia policzy za 1,5 pkt. a nie 1.

"Jesteś już tak blisko swojego celu samobójco, wystarczy tylko kopnąć krzesło i ... "

Na arenie nie było słychać żadnych syren, które obwieszczałyby przybycie kolejnych uczestników chętnych do podjęcia walki. Pokonani ze spuszczoną głową opuszczali miejsce starcia, a ja, stąpając po śnieżnobiałej macie mogłem poczuć się niczym wyniesiony na piedestale, który upamiętnia jedynie tych najbardziej zasłużonych. Moje plecy muskał jednak oddech mroku, którego wysłannicy w dalszym ciągu pozostawał w batalii. Zarówno Kane jak i Black wbijali we mnie swoje rządne zwycięstwa spojrzenia, jednakże ściśle przylegający do mej twarzy materiał nie pozwolił im na oczytanie moich intencji. Co czułem w tym momencie? Z pewnością nie strach. Obaj przeciwnicy to jedynie marionetki w rękach kogoś potężniejszego, które żyją w przekonaniu, iż zostaną nagrodzone za swoją posługę. Tak bardzo szkoda mi tych głupców ... Wielka Czerwona Maszyna jako pierwsza odważyła się wyruszyć w moją stronę, lecz ja zachowałem stoicki spokój i niczym drapieżnik oczekiwałem na swoją ofiarę. But Kane'a powędrował w górę, jednakże jedyne co napotkał to pustka. Trzecia lina pod wpływem mojego ciężaru ugięła się, w skutek czego rywal znalazł się jedną nogą na apronie. Wielkolud miał nazbyt widoczne problemy z równowagą, a Jumping Back Kick posyłający go poza strefę starcia z pewnością je zakończył. Nie okazując jakichkolwiek zbędnych emocji, zwróciłem swoje oblicze w kierunku Aleistera, który z uwagą śledził moje wcześniejsze poczynania. Powoli, roztropnie rejestrując każdy ruch oponenta, zbliżałem się w jego kierunku. Kiedy byłem już dostatecznie blisko, potężne łapska przeciwnika wyruszyły, aby objąć nade mną władanie, jednak przywitała je jedynie nicość. Jeden sus wystarczył, ażeby znaleźć się za plecami rywala i zacisnąć dłonie na jego gardzieli. "Mógłbym w taki sposób posłać Cię na spotkanie z Panem, Black, jednak zaoszczędzę Ci fatygi ... żadna nagroda, prócz cierpienia nie spotka tam pokornego sługi." - wyszeptałem, po czym zerwawszy więzy z szyi rywala, odszedłem na krok. Oczy przeciwnika w jednym momencie zapłonęły żywym ogniem, a moja maska w okolicach kącików ust, powędrowała nieznacznie w górę. Ogromne cielsko poczęło pędzić w moim kierunku, licząc na dotkliwe zetknięcie się z moim ciałem. W jednej chwili furia, która miała doszczętnie mnie zmiażdżyć, stała się jego najgorszym koszmarem. Moje nogi znalazły swoje miejsce na szyi Aleistera, jednakowoż nie zamierzałem gościć tam zbyt długo. W odpowiedniej chwili zwolniłem uchwyt i posłałem pomiot szatana ponad trzecią liną (Hurricanrana).