Przy umiarkowanych emocjach publiki, zmęczonej po szalonym starciu o mistrzostwo NxT, przeszedłem bez słowa do ringu, w drodze do którego zgarnąłem ze stołu komentatorskiego mikrofon. Stanąłem pośrodku ringu przygotowując moje ściśnięte od buzujących we mnie emocji gardło do powiedzenia tego co leży mi na sercu. Gdy ostatnie nuty "The Trooper" ucichły uniosłem do ust mikrofon, jednak zauważyłem że praktycznie nikt mnie nie słucha, natomiast widzowie dzisiejszej gali dyskutują między sobą na temat dopiero co zakończonej walki, a do moich uszu co chwilę docierało "Kenny Omega". Czara goryczy się przelała i wrzasnąłem do mikrofonu.
-"Shut up!"

Cisza rozeszła się po hali niczym fala, gdyby te słowa wykrzyczał np. The Miz zostałby pewnie wybuczany, lub natychmiast chanty z trybun zaczęłyby wspierać jego przeciwnika. Wykrzyknął je jednak niski anglik, ten który zawsze otrzymywał od nich doping w czasie swoich starć, ten który dostarczył im paru wspaniały chwil lotu, ten młodzik który miał grupkę swoich fanów którzy powtarzali, że kiedyś dotrze na sam szczyt. Teraz na nich krzyczał.

-"Odkąd przybyłem do tej federacji, poświęcałem wszystko by osiągnąć swój cel, by stanąć wśród najlepszych i przynieść chwałę mojej ojczyźnie. Zawsze walczyłem czysto i z honorem, spędziłem lata wylewając pot i krew w ringu!!!"

Praktycznie ani na moment nie przestawałem krzyczeć do oniemiałej publiki, dopiero teram kontynuowałem spokojniej.

-"Przyszedłem tu by spełnić swój sen... I marnowałem szansę za szansą i mistrzem został Kenny Omega który tydzień temu zdmuchnął mnie jak paproch który stanął na jego drodze. Ale pamiętajcie że zdmuchnięty paproch może wam łatwo wpaść do oka, i drażnić je niczym kwas... I obiecuję wam że nawet jeżeli nie tej nocy, to wszyscy oddacie pokłon królowej, Anglii i jej sługom. "

W ostatnie zdanie włożyłem całą miotającą mną wściekłość i frustrację. Odrzuciłem w bok mikrofon i skierowałem się w stronę Backstagu, nie żegnało mnie jednak buczenie którego się spodziewałem po widowni która powinna być oburzona arogancją tego "kurdupla z wysp" . Żegnało mnie głośne "Nevill, Nevill" będące docenieniem mojej odwagi i woli walki. Mimo tego wsparcia musiało minąć jeszcze nieco czasu zanim wściekłość całkowicie ze mnie uleci.