Na arenie zaczął grać utwór "The Truth Reigns" - a to zwiastowało nadejście Romana Reignsa. Samoa Warrior wyłonił się zza wielkiej ściany wolnym i mozolnym krokiem. Roman z bezimienny wyrazem twarzy kroczył dumnie przez rampę, wsłuchując się w nieziemski cheer, którym okrywała go rozgrzana do czerwoności publiczność. Reigns ubrany był tak jak na niego przystało, czyli klasycznie - duże czarne buty, długie spodnie i kamizelka, która przypomina tę kuloodporną, lecz ta z pewnością taka nie jest... Roman przemieszczał się bardzo powoli, przybijając po drodze tak zwane żółwiki swym fanom, którzy ukazywali swe piękne - jak zawsze - transparenty różnego rodzaju.

Introduce to the ring, from Pensacola Florida, weightin'
226 Pounds... "The Savior" ... ROMAN REIGNS!

... Wojownik przystanął przed samym ringiem i rozejrzał się wokół siebie, aby móc dojrzeć wszystko i każdego, który w obecnym momencie go dopinguje. Roman ujrzał mnóstwo twarzy i kilkadziesiąt wielkim plakatów ze swoją podobizną. Reigns delikatnie uśmiechnął się na widok ówże transparentów, ponieważ bardzo cieszył go fakt, iż cieszy się aż tak dużą popularnością. Pop jakim został nagrodzony wdał się, albowiem rozradowany Samoa Warrior uniósł swe ręce ku górze. Roman charakterystycznie kiwał głową, potwierdzając, że zrobi wszystko, aby odnieść dziś zwycięstwo. Z jego twarzy po kilku sekundach znikły wszystkie emocje. Wszedł On bowiem na schodki, aby wskoczyć na krawędź kwadratowego pierścienia. Samoańczyk przedostał się do ringu za pomocą przejścia między linami. Cheer był coraz to głośniejszy, a wzmógł się, gdy tylko Roman pojawił się na jednym z czterech narożników - fani oszaleli. Wojownik zeskoczył po chwili z niego i ustawił się w narożniku, rozgrzewając swe kończyny...

The Show Off vs The Maryhueannna Powerhouse
Świetnie no to gong maksymalnie 300 słów kto ładniej

W życiu nagminnie miałem pod górkę, a wszystkie problemy kumulowały się na tym szorstkim niczym papier ścierny Seth'cie Rollins'ie. Teraz to ja jestem mistrzem i powinien oddać mi kilkadziesiąt ukłonów, ale nie... Ten łapczywie chce pokazać kto jest lepszy i chce dopaść do mojego pasa, który należy mi się jak psu buda. Rollins jednak jest cwany i uważa, że wszystko mu się należy, bo jest przedstawicielem Boga. Dziś stoję jednak na przeciw nowemu, pełnemu wigoru oponentowi, ja lecz nadal posiadam to, czego brakuje mu - doświadczenie. Gdy wybrzmiał dźwięk bitej stali, to od razu wyskoczyłem do ofensywy powalając swojego oponenta potężnym i silnym uderzeniem z ramiona - Shoulder Block! Dolph padł jak kłoda, toteż rzuciłem się na liny i od razu się od nich odbiłem, powracając do oponenta, by docisnąć jego głowę do powierzchni maty ringowej - Leg Drop! Ziggler wstał łapiąc łapczywie hausty powietrza, aczkolwiek nie wiedział, że znajduję się za jego plecami, toteż przechwyciłem go i wymierzyłem - Bridging German Suplex!

Nie dowierzałem, że z taką łatwizną powaliłem byłego mistrza jednego z najważniejszych pasów w tej federacji, aż było mi delikatnie głupio. Dolph tułał się po deskach maty ringowej do momentu, w którym to przechwyciłem jego nogę i zapiąłem bolesny - Ankle Lock! Byliśmy na środku ringu - mecz się Dolph, bo teraz będzie ci naprawdę bardzo ciężko.

Tap Tap. Izi win.