Obiektyw kamery ukazywał wszystkim zgromadzonym na arenie fanom oraz wszystkim oglądającym galę przed telewizorami świętującego Finna Balora, który dosłownie przed paroma sekundami pokonał swego dzisiejszego adwersarza, którym to był mięśniak Ryback. Pot nagromadzony na ciele nowego mistrza Stanów Zjednoczonych udowadniał wcześnie wymienionym sympatykom, jak wiele kosztowała go walka, lecz uśmiech widniejący na jego twarzy wydawał się szczery. Niewątpliwie szczęście przepełniało czempiona. Ten pomimo ogromnego zmęczenia nie mógł odejść tak po prostu zza kulisy. On postanowił przemówić do swych podopiecznych, których to tak na marginesie w celu przypomnienia wybawił spod tyrani samozwańczej maszyny. W tymże celu Finn poprosił pracownika federacji o mikrofon, a gdy go otrzymał niezwłocznie przystawił go do ust. Następnie lekko zadyszanym głosem przemówił.

Finn Balor: Jak dobrze móc was wszystkich zobaczyć szczęśliwych i uśmiechniętych. Nawet nie zdajecie sobie sprawy, jak me serce raduje się z takiego obrotu spraw. Doskonale pamiętam wasze smutne twarze. Nigdy nie zapomnę tych wszystkich negatywnych emocji nagromadzonych w waszych  spojrzeniach. Nie mniej jednak nie mamy powodów by rozpamiętywać przeszłości, bowiem teraźniejszość jest taka, na jaką zasłużyliście. W końcu udało nam się zdetronizować z tronu Briana. Nie dokonałbym tego bez waszego wsparcia.  To właśnie wy wybudziliście demona, który dotąd uśpiony wewnątrz mej duszy biernie oczekiwał na wydostanie się. To dzięki wam nieposkromiona siła odesłała maszynę na złomowisko. Jestem dumny, że wasz ukochany symbol w końcu zostanie należycie traktowany. Koniec z pogardliwymi gestami, ponieważ prawdziwy mistrz stoi wśród was!

W tym momencie mistrz chwilowo przerwał swoją wypowiedź, bowiem w tle zdało się usłyszeć gromkie brawa oraz liczne okrzyki na chwałę nowego czempiona. Ten odwdzięczając się im za przyjazne gesty kilkukronie ukłonił się im, by po chwili klasnąc w swe dłonie. Gdy ponownie nastała cisza ponowił przemowę.

Finn Balor: Pozwólcie, że powrócę w tym momencie do wspomnianej przed chwilą kwestii dotyczącej mojego alter ego. Tuż po zakończeniu walki na największej gali lata otrzymałem wiele wiadomości z zapytaniem, czy jeszcze kiedykolwiek zobaczycie demona. Odpowiedź jest jedna. Oczywiście, że TAK! Demon gotów jest w każdej chwili powrócić do nas.

Nagle trybuny zostały lekko wyciemione, w skutek czego na arenie zapanował delikatny mrok. Następnie większość świateł zostało skierowanych na sylwetkę mistrza, na której to ku uciesze publiczności zaczeły pojawiać się elementy malowidła przedstawiającego demona. Finn dotąd dumnie stojący na samym środku kwadratowego pierścienia począł wykonywać gesty przywykłe po niedzielnej gali do jego drugieg i zarazem mroczniejszego wcielenia. Po kilkudziesięcio sekundowej celebracji już miał po raz trzeci zabrać głos, lecz migający telebim odwrócił jego uwagę. Obraz przedmiotu usytuowanego tuż przy rampie wydawał się popsuty, lecz zrodziło się pytanie kto mógłby tego dokonać? Niestety załoga techniczna nie mogła nic z tym zrobic. W geście bezradności rozkładali swe ręce, w skutek czego na widowni poczeto szeptać i debatować nad ową sytuację. W międzyczasie z pierwszego rzędu trybun wyskoczył osobnik ubrany w jeansy, czarną bluzkę z kapturem, a na jego twarzy zdało się dostrzec czarnę chustę, przez którą to nie można było ujrzeć twarzy fana. Ten ku zaskoczeniu wszystkich sprawnie przeturlał się pod dolną, trzecią liną. Zaś zaraz po swym powstaniu ruszył z impetem w kierunku stojącego tyłem względem nieproszonego napastnika czempiona, który to po chwili został powalony na sprężystą matę. Pas bezwładnie opadł gdzieś poza ring. Napastnik bez zbędnych gestów wykonał kilka nastąpnięć na plecy zmęczonego już walką Finna. Ten starał się bronić, lecz owa sztuka nie wychodziła mu najlepiej. Zamaskowany mężczyzna zaprzestał jednak fali uderzeń, gdyż chciał by w tym czasie Balor przeczołgał się do lin, a gdy tam dotarł nemezis ponownie natarł, ale w tym wypadku poprzez przycisnięcie prawej stopy na tył głowy czempiona. W skutek wpsomnianych czynności ulubieniec publiczności przyduszany był o najniższą linę. W którym momencie zaprzestał podduszania? Oczywiście, że dopiero po przysłowiowym odpłynięciu swej ofiary. A gdy to nastąpiło tajemnicza persona przeciągnęła nieprzytomnego faceta, usadowiła ją w pozycji siedzącej, lecz tylko po to by wykonać jej kilkadziesiąt dewastujących łokci wprost z rodu MMA. Fani stojący poza barykadą non stop buczeli. Chcieli w ten prosty sposób wymusić na zamaskowanym osobniku zaprzestanie ataku, lecz ten tylko powstał i ukłonił im się, prowokując przeto jeszcze większe oznaki nienawiści. Ten ku zaskoczeniu wszystkich ściągnął swoją bluzę z kapturem, ukazując światu swe wytatuowane ręce. Niestety, ale nic to nie mówiło bowiem każdy w dzisiejszych czasach mógł zrobić sobie takowe rękway. Dopiero gest przyłozenia swych złożonych dłoni do prawego policzka zdradził tożsamość nieproszonego gościa, a nim był CM PUNK! Na potwierdzenie postawionej tezy były i zarazem dwukrotny mistrz WWE zdjął swą chustę. Fani mogli dostrzec na jego twarzy ironiczny uśmieszek. Wystawiony podczas podnoszenia się razem z Finem udowadniał, czy też zdradzał jego niecne zamiary. Mężczyźni powstali w tym samym czasie, lecz lepiej odnalazł się w tym wszystkim Puk, który sprawnie wyniósł na swe barki nowego mistrza, któremu to wymierzył brutalny GTS. Widok upadającego Irlandczyka przyprawił całą publiczność w osłupienie, zaś Best In The World rozłożył swe ręce i wykrzyczał w ich stronę zdanie stwierdzające jego powrót. Następnie w akompaniamencie swej muzyki ruszył zza kulisy.

Ostatnio edytowany przez ZDupynator (2015-11-21 23:22:04)