Obraz telewizyjny powrócił do normalności po krótkiej przerwie wywołanej niespodziewanymi usterkami technicznymi, które to zostały wywołane nieprzychylną dla urządzeń pogodą. Nie mniej jednak warto rzucić okiem na tą potyczkę, bowiem w niej udział bierze Finn Balor, Nowy Mistrz Stanów Zjednoczonych. Ulubieniec publiczności, który w ubiegłą niedzielę zdetronizował samozwańczą maszynę z piedestału mierzył się z mięśniakiem Rybackiem, który po kilku niepowodzeniach pragnął odbudować swoją pozycję przez pryzmat pokonania czempiona. Niestety dla niego walka nie toczyła się tak, jakby tego chciał. Skąd taki wniosek? Otóż obiektyw kamery ukazywał leżącego nieopodal środka kwadratowego pierścienia wiecznie głodnego wrażeń i rywali oponenta, zaś Finn w międzyczasie ku uciesze widowni licznie zgromadzonej w arenie począł się wspinać na narożnik. Jego ciało pokryte było potem, co świadczyło o zaciętości pojedynku i destrukcyjnego wpływu na organizm mściciela. Ten, przełamując wspomniane zmęczenie zdołał usadowić się na samym szczycie przedmiotu. W celu utrzymania równowagi pochwycił rękoma za sprężyste liny. Jego wzrok wbity był w ciało próbującego powstać rywala. Ryback, pomimo trudnej sytuacji nie zamierzał się poddać. Jego determinacja uwydatniała się w każdym jego geście. W końcu zdołał się podnieść i nawet obrócić instynktownie w kierunku już lecącego w przestworzach Balora. Niekwestionowany Mistrz w odpowiednim momencie wypchnął swe dotąd podkurczone nogi, w skutek czego wróg został potraktowany efektownym Missle Dropkickem.

Większy zapaśnik z hukiem uderzył plecami o sprężystą nawierzchnię. Oczywiście, że Finn również zaliczył upadek, lecz w jego przypadku był to zamierzony efekt. Nie mniej jednak nie pozostał on w pozycji leżącej, albowiem dosłownie po kilku sekundach za sprawą efektownej "sprężynki" poderwał swe wyrzeźbione ciało do stójki. Następnie pewnym krokiem powędrował do przeciwległego względem oponenta narożnika, gdzie jak dotarł na miejsce przykucnął. Zachowywał się wówczas tak, jakby chciał zniknąć z pola widzenia adwersarza. Plan mógł wypalić, ponieważ Ryback leżał mocno zamroczony na macie. Publiczność w napięciu wyczekiwała na odpowiedni moment, którym to bez wątpienia było powstanie napakowanego faceta. W celu zagrzania go fani zasiadający przy barykadzie energicznie uderzali we wspomniany przedmiot odgradzający ich od ringu. Warto zaznaczyć, że Balor wraz z powstaniem przeciwnika również się podnosił, a gdy kolana oponenta w miarę się wyprostowały ten ruszył. W początkowej fazie krótkiego sprintu sprawnie obniżył swoją sylwetkę, poprzez przechylenie górnej części tułowia do przodu w kierunku maty. Za sprawą szybko podjętej decyzji mściciel był wstanie uniknąć nonszalanckiego ataku ręką, a gdy przedostał się za linię wroga (czytaj pleców) pochwycił za szyję adwersarza i zaciągnął ją w dół. Sling Blade stał się faktem.

Po raz drugi w przeciągu kilku minut większy gwiazdor czerwonej tygodniówki upadł na matę. Fani w tym momencie zaczęli zachęcać swego mistrza do wykończenia rywala. Za sprawą licznych sloganów pragnęli zagrzać go, czy tez zmotywować do wykonania tak zwanego finishera. Finn Balor nie mogący pozostać obojętnym na prośby publiczności pewnym krokiem podszedł do lin, gdzie pomiędzy drugą a trzecią liną usadowił się na krawędzi ringu, by w konsekwencji swego położenia przeszedł do narożnika. Typowa dla mężczyzny wspinaczka nie trwała zbyt długo. Jedynie wykonanie egzekucji zostało spowolnione poprzez uniesienie wyprostowanych rąk w górę i wypowiedzeniu inkantacji mścicieli cichutko pod nosem. Następnie energicznie wzbił się w powietrze. Podczas nabierania wysokości czempion zdołał podkurczyć swe dolne kończyny, by wyprostować się (czy też wypchnąć, w zależności od interpretacji) podczas mimowolnego upadania na brzuch nemezisa. Po wykonanym Coup de Grâce nie pozostało nic innego jak delikatnie przeturlać Rybacka od lin i odliczyć go. Sędzia bez problemów doliczył do trzech, ogłaszając przeto zwycięzcą Balora.