Wchodzę, brak wejścia na chwilę obecną.

Gong i mamy KŁ na max. 310 słów. Powodzenia!

Mam już neta ale biorę +12h na wszelki wypadek.
_____________________________________________

Ring - miejsca gdzie dzieją się niesamowite rzeczy. Zwycięstwa, zdobyte tytuły... Wszystko co jest związane z tą federacją dzieje się w tym miejscu. Jestem teraz właśnie tutaj... Stałem przy jednym z narożników. Moje oczy były skierowane na mojego dzisiejszego przeciwnika - niejakiego Macho Mandowa... Z wyglądu, nie był jakimś wymagającym celem na początek. Wręcz to nie było w ogóle wyzwanie! Ha! Za co "Ci wyżej" mnie uważają? Marionetkę? Bzdura... Ja tutaj jestem czystą perfekcją samą w sobie! Sądzą, że jestem słaby? To się grubo mylą... Pogrążony w zadumie oraz lekkiej złości czekałem na rozpoczęcie batalii. Ten ring to moja ostoja, w której będą panować moje zasady. Po trochę długiej przerwie powracam do tej federacji zadać każdemu ból, cierpienie kto mi stanie na drodze. Ale do rzeczy... Stałem na moich obydwu kończynach dolnych czekając na znak od arbitra. Ten w końcu uderzył w gong! Szybciej się nie dało? Ech, gdzie ja pracuję?!... Mandow był taki jakby - zdeterminowany? Możliwe. Ja jestem spokojny. Po co mam się śpieszyć jak jakiś idiota i bezmyślnie ruszać do ataku? Taktyka - to jest to czego potrzebuję. Pomyślałem chwilę i od razu doznał eureki! Krążyliśmy chwilę wokół środka ringu, lecz ja już zaczynałem wprowadzać swój plan w życie... Wystawił obydwie ręce w celu zawarcia klinczu, lecz to była tylko pułapka, w którą durny Haddad "wdepnął". Doznał natychmiastowego kopniaka w jego splot słoneczny (gut kick), a w następnej kolejności rzeczy złapałem go za jego głowę, która wsadziłem sobie pod pachę i wbiłem ją prosto w matę aplikując przy tym Perfect DDT! Popatrzyłem się na tego mężczyznę i powiedział mu prosto w twarz - "Where's your God now?"... Czy to koniec? Ohoho, to dopiero początek...

Ostatnio edytowany przez Szopek (2015-08-06 21:43:18)

24h...

Parę razy poklepałem się po twarzy, aby jak najszybciej wybudzić się z chwilowego zamroczenia. Dzięki okrzykom widzów, szybko wróciłem do gry i postanowiłem dalej walczyć. Axel pełen wściekłości ruszył w moim kierunku, toteż zwinnie uniknąłem jego korpusu podcinając go szybkim trop toe hold. Curtis zaliczył matę, łapał się za swoją szczękę i płakał przed wszystkimi widzami. Odwróciłem się do niego plecami, chichocząc przez jego wpadkę. Każdy może być prawdziwym Macho! Krzyknąłem, pochylając się nad załamanym rywalem, poklepałem go po plecach. Nie mogłem się powstrzymać z oponenta i momentalnie wybuchłem ironicznym śmiechem. Każdy fan poszedł w mym kierunku i zaczął się naśmiewać z upokarzanego Perfecta. Nawet zaczęli buczeć i rzucać śmieciami w jego kierunku, dając do zrozumienia, iż zhańbił imię swego ojca-legendy... Mój mizerny plan wszedł w żywot.

Axel nadal leżał na deskach, więc zasypałem jego przeponę serią ciosów z łokcia (multiple elbow drops). Otumaniony po ostatnim uderzeniu powstał z maty i odwrócił się ku mojej osobie. Silny spinning wheel kick wprost w tors oponenta, pozwolił mi na przechwycenie go na swoje barki i wbicia go w barierki poprzez samoan drop. Poszczególne części tegoż przedmiotu rozpadły się po rzucie Curtisa, widzowie oszaleli z tego widoku. Poklepałem się po twarzy, aby pozbyć się zmęczenia i raz na zawsze postawić kropkę na I. Ponownie sprowadziłem Perfecta do pionu i wymierzył przepotężny Terminus!* Czas na pin 1.. 2..


*UM. Tactics