I"M A MAN WITH A PLAN!

Powoli spacerowałem się wzdłuż linek nie spuszczając wzroku z mojego przeciwnika. Ktoś chyba postawił sobie za cel szybkie unicestwienie mnie, bowiem po raz kolejny dostałem naprawdę groźnie wyglądającego przeciwnika. Mimo jego kolosalnej przewagi nie obawiałem się go. Byłem tak zadufany w sobie i pewny siebie, że nawet nie brałem pod uwagę takiej opcji, że ten tutaj mógłby okazać się ode mnie lepszy. Sędzia ponaglił mnie bym zbliżył się do środka ringu. Lekceważącym krokiem zbliżyłem się do rywala i spojrzałem na niego spode łba.
- I na co się gapisz?
Dodałem z pogardą. W tym momencie padł gong i Orton niemalże błyskawicznie ściął nie clothesline'm. Nie musiałem czekać zbyt długo na kolejny. Orton zasypywał mnie ścinającymi clothesline'ami i tak przy czwartym razie wyrzucił mnie ponad górną liną. Orton stał przy ringach i krzyczał bym wracał na ring. Ja zaś oszołomiony podniosłem się i trzymając się za wargę z niedowierzaniem patrzyłem na bestię stojącą na ringu. Zacząłem krążyć wokół ringu zastanawiając się jakiej by tu intrygi użyć. W końcu jednak powoli wszedłem na ring, ale gdy jeszcze połową ciała byłem po drugiej strony liny Orton przywitał mnie mocnym kolanem na tłowie, po chwili zaczął zasypywać moje plecy potężnymi maczugami. Złapał mnie za włosy za głowę i z całej siły cisnął nią o podłogę. Rzucił mną niczym szmatom, czym prędzej sturlałem się z ringu i oparłem się o stolik komentatorski. Ciężko oddychałem i bolał mnie każdy centymetr mojego ciała.
- Daj mi mikrofon!
Wykrzyczałem do stojącego obok mnie komentatora i ten po chwili zwłoki wręczył mi mikrofon.
- Okej Randy. Udowodniłeś wszystkim, że jesteś krwiożercą bestią. Brak ci ogłady, jesteś stworzony by zabijać. Szkoda by było jakby twoja legenda została pogrzebana przeze mnie, co niewątpliwie cię czeka jeżeli nie zmienisz swojego podejścia. Randy dla dobra własnego imienia, opuść ten ring i odpuść sobie tą walkę.
Orton zdawał się nie wierzyć w to co właśnie usłyszał. Zaczął się odgrażać, wskazywał na mnie palcem. Na jego twarzy widać było irytację.
- Randy naprawdę chcesz zostać pokonany? Dobrze wiesz, że jeżeli w tym momencie nie opuścisz tego ringu to zrobię z ciebie moją dziwkę!
W tym momencie miarka się przebrała i wściekły Orton ześliznął się z ringu, a ja czym prędzej zacząłem uciekać. Zrobiliśmy koło wokół ringu i gdy Randy był już tuż przy mnie wśliznąłem się do ringu. Ten zrobił to samo i po chwili także był na ring. Wbiegając niczym taran potrącił sędziego, który na moment straciłem równowagę. Wykorzystałem tą sytuację i gdy tylko odwróciłem się w stronę Ortona z całych sił uderzyłem mikrofon w jego głowę. Sędzia był tak skołowany, że nie zauważył co się stało, a ja czym prędzej wskoczyłem na ramiona rywala i wykonałem huricana z przejściem do pinu czyli Momo Latch.
1.. 2.. 3...
Natychmiast po przypięciu odskoczyłem od rywala i uciekłem z ringu. Orton poderwał się natychmiast za mną, ale byłem już na bezpiecznej odległości. Na twarzy Vipera gościła niebywała wręcz złość i niedowierzanie. Ja zaś śmiałem się w najlepsze, nie wierząc w to jak wielkie szczęście mnie spotkało.Gdy znalazłem się już na rampie wzniosłem pięść wysoko w górę. Wściekły Orton przemierzał się po ringu kwitując to wszystko mocnym kopnięciem w liny.

Ostatnio edytowany przez Axron (2015-04-01 22:11:27)