Po walce Div kamera przeniosła się na Backstage, gdzie na swojego dzisiejszego gościa oczekiwała Renee... Co?! Większość osób na hali wybuchła wielkim cheerem, obserwując titantron. Jak się okazało, reporterem który stał na zapleczu był Byron Saxton! Uśmiechnięty od ucha do ucha, były zawodnik WWE doczekał się w końcu osoby której wyglądał, a okazał się nią być CM Punk! Phillip uścisnął rękę Byrona, z uśmieszkiem obserwując swojego rozmówcę.

Byron Saxton: Witaj Punk. Jak samopoczucie przed dzisiejszą walką?

CM Punk: A czy to naprawdę takie ważne? Mogę być najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Mogę być najzdrowszym człowiekiem na świecie. Jednakże mogę być też najsmutniejszym człowiekiem na świecie, najbardziej zmęczonym człowiekiem na świecie. Równie dobrze mógłbym być najbardziej znużonym człowiekiem na świecie. I uwierz, mógłbym wymienić o wiele więcej "naj" mówiąc o mojej osobie. Ale tak naprawdę jedyne co się liczy, to Najlepszy Wrestler Na Świecie. A tak się składa, że tytuł "Best in the World" nieprzypadkowo otrzymałem ja. I to jedyne, co się liczy.

Byron Saxton: I naprawdę nie masz do powiedzenia nic o swoim przeciwniku? Przecież to Wielka Bestia, Batista.

CM Punk: I ponownie spytam, jak wielkie ma to znaczenie? Tak walczę dziś z Batistą. Mówią, że to niepohamowany Zwierz. Jeśli tak, to niech zawróci na pięcie o 180 stopni i powróci do tej pieprzonej dżungli, bujać się z Tarzanem na lianach. Ale powiem to jeszcze raz, głośno i wyraźne, by wszyscy mnie porządnie zrozumieli. Jestem Najlepszy na Świecie. Nie ma znaczenia kto stanie naprzeciw mnie. Gdyby nie był to Batista, równie dobrze mógłby to być Christian. Czy pokonanie mistrza WWE w końcu otworzyłoby oczy niedowiarków, mówiących że nie jestem tym za kogo się uważam? Za pewne nie. W tym zawodzie istnieje jedna, ważna reguła - będziesz posiadać fanów i wrogów. Tego nie zmienisz. Pozostaje mi więc być sobą. A pokonywanie kolejnych przeszkód na drodze mego życia jest moją naturą. Mógłbym dziś zawalczyć równie dobrze z Princem Devittem. Przecież to również dobry zawo... Och, racja! Byłbym zapomniał, że pokonałem go już tydzień temu! Podobno nic dwa razy się nie zdarza. Śmiem wątpić. Kolejna walka z tym pożal się Boże "Księciem" skończyłaby się dokładnie tak samo - widokiem Punka triumfującego nad klepiącym w matę Devittem! A może walka z Corey'em Gravesem byłaby inna? Nie. To nie ma znaczenia. W moich oczach ludzie pokroju Graves'a, którzy nagminnie pojawiają się w WWE i z niego odchodzą, nie są nawet warci stawania ze mną w jednym ringu. Bo też po co? "O hej! Mam okazję pokonać Najlepszego na Świecie! Gdy to zrobię, sam stanę się Najlepszym na Świecie!" Tak może wyglądałoby to przed walką. A wiesz, co stałoby się po walce? "Spokojnie Corey, nie płacz. Masz chusteczkę, wytrzyj nosek. Przejdź się do Stephanie, przypudrujcie razem noski. W końcu dziewczynki muszą sobie pomagać. A następnie wróć tu, dam ci na pocieszenie swoją koszulkę, byś mógł wspominać z jak wielką osobą stałeś w jednym ringu. Kupię ci na następną galę bilet w pierwszym rzędzie. Tam jest bezpieczne miejsce dla grzecznych dziewczynek!"

Byron Saxton: Ale ja zapytałem tylko o Batistę...

CM Punk: Rozumiem to i szanuję. Wolałem jednak uprzedzić twoje kolejne pytania. "Czy to nie będzie dla ciebie trudniejszy przeciwnik od poprzednich? A może łatwiejszy? A czy jest ktoś, kogo boisz się w WWE?" Chciałem od razu ukazać brak różnicy pomiędzy kolejnymi przeciwnikami. Wczoraj Kane, dziś Batista, jutro Corey Graves, a na Fatal 4 Way Christian. Każdego z nich czeka ten sam los - porażka. Zwycięstwo jest wpisane w mój byt, a co za tym idzie, przegrana jest przeznaczeniem moich rywali. To proste równianie. I tak, wspomniałem o Fatal 4 Way nieprzypadkowo. Zamierzam znaleźć się w walce o WWE Championship, czy jakiś alkoholik tego chce, czy nie. A teraz wybacz mi, muszę przygotować się do swojej "Arcytrudnej Walki". Żegnaj Byron.

Chicago Made odwrócił się na pięcie, chcąc ruszyć w kierunku swojej szatni. Wtedy jednak...