Rozbrzmiewa "Sexy Boy" i Shawn Michaels pojawia się na arenie! Kobiety mdleją, a HBK jeszcze to podsyca, wskazując na kilka z nich palcem i robiąc seksowne miny! Na środku rampy przyklęka, a tuż za nim wybuchają fajerwerki! Shawn, jak zwykle skory do żartów, rusza w stronę ringu tanecznym krokiem. Jednak zaraz opamiętuje się, przypominając sobie z kim stanie twarzą w twarz już za chwilę. I nie chodziło wcale o Damiena Sandowa. Sędzią tego pojedynku jest John Cena! By nie zaprzątać sobie głowy takimi duperelami, Shawn zatrzymuje się przy jednej z fanek, pośpiesznie wypisując na jej biuście autograf. Showstopper w końcu dociera do ringu, w którym wskakuje na narożnik, tauntując do fanów! Teraz tylko pozostało mu czekać na resztę aktorów tego spektaklu...

Gdy tylko rozbrzmiały pierwsze dźwięki powyższego utworu, spora część publiczności wstała z miejsc. Część z nich wybuchła cheerem, pozostali zaczęli głośno buczeć. Ku mojej uciesze, tych pierwszych było o wiele więcej. Stojąc na backstage'u, westchnąłem lekko, po czym zdecydowanym krokiem wyszedłem na stage. Światło reflektora padającego na moją osobę oślepiło mnie w pierwszym momencie, ale bardzo szybko zignorowałem ten fakt i poczyniłem kilka kroków naprzód. Byłem ubrany w koszulkę sędziego. Na głowie miałem założony biały full-cap z daszkiem zwróconym do tyłu w oldschoolowym stylu. Przystanąłem na krótką chwilę na samym końcu stage'u, po czym, z kamienną twarzą, niewyrażającą żadnych emocji, chwyciłem za mój łańcuch i dałem publiczności znać, że to już nie ten sam John Cena, którego do tej pory znali. Koniec z byciem żołnierzem-zbawicielem. Teraz liczył się Chaingang. Z trybun dało się po raz kolejny słyszeć mieszaną reakcję, ale wcale się tym nie przejąłem - uniosłem ręce do góry w charakterystycznym geście, po czym ruszyłem pewnym krokiem do przodu w rytm mojego theme songu.

Approaching the ring, from West Newbury Massachusetts,  weighing 251 pounds - John Cena!

Dotarcie do kwadratowego pierścienia nie zajęło mi zbyt wiele czasu. Do ringu wślizgnąłem się pod dolną liną, po czym stanąłem na jego środku i, po raz kolejny już, wykonałem charakterystyczny taunt w stronę publiczności. Następnie dałem znać, aby uderzyć w gong!

KŁ na 400 słów!

Żałosne jęki ciemnych mas, zagłuszyły moje myśli, dlatego też nie mogłem w pełni skupić się na tymże oto starciu... Nie zwlekając z atakiem, zacisnąłem swe pięści i wybiegłem ze stalowego narożnika, rzucając się na personę rywala. Nieświadomy Shawn, bezwładnie upadł na deski, raz po raz inkasując na swym czerepie potężne uderzenia z moich piąstek... Powstałem na moje kończyny, mając na twarzy szeroki uśmiech, wzniosłem ku górze swą prawą rękę, drugą strzepując kurz z mego boskiego ciała. Starając się ignorować jęki publiki, wzrok cały czas miałem wpatrzony w leżącego HBK'a. Dopiero gdy począł wstawać na deski, dopomogłem mu powstać do pozycji skulonego, co otwiera przede mną szerszy wachlarz możliwości. Mocno chwyciłem ciało mego rywala, którego po chwili przerzuciłem nad sobą, z impetem wbijając w ringowe deski (Snap Suplex). Zwinnie ustając na swoich nogach, podniosłem do góry swój łokieć, celnie wbijając go w klatkę piersiową antagonisty (Multiple Elbow Drops). Z rozczochranymi włosami, wskazałem na Christiana siedzącego nieopodal ringu, dając mu do zrozumienia, iż to właśnie ON jako kolejny, zamaskuję gorzkiej porażki na zbliżającym się Extreme Rules. Widownia w międzyczasie, nie dawała za wygraną i jeszcze bardziej buczała w mym kierunku. Wtem, stanąłem nad zwłokami konkurenta, wykrzykując wniebogłosy: Silence! Jakże magiczne i dość popularne słowo w mym słowniku, nie podziałało... Zawiedziony, machnąłem na nich ręką, powracając do dalszej potyczki. Nieco szybkim tempem, wycofałem się w tył, stając w idealnej odległości od nieprzytomnego Shawna. Specjalnie dla ciebie Johny! Krzyknąłem w kierunku Ceny, biorąc szybki rozbieg, trafiłem w czerep rywala silnym Leaping Knee Drop'em! Na koniec tego dość brutalnego obijania, wskoczyłem na narożnik, pełen radości wykrzykując: You're Welcome!

Złapałem byka za rogi i mam chęć dalej go ujeżdżać! Sandow leży na macie, Christian wnikliwie obserwuje akcję w ringu, a John jak do tej pory zachowuje się grzecznie. O ile mogę tak w ogóle o nim powiedzieć. W końcu jest chamską świnią, mocną tylko w gębie. Potrafi ośmieszać jedynie swoimi słowami, jednak brakuje mu umiejętności ringowych! Może potrafi pokonać takich ludzi jak Kenta, Langston, Ziggler bądź Sheamus, jednak nie może stanąć na równi ze mną - niekwestionowaną i najseksowniejszą gwiazdą tej federacji. Daję mu to do zrozumienia tą walką. Johnny! To samo czeka ciebie! Nie jestem złym człowiekiem - jednak dla ciebie zrobię wyjątek i zniszczę twoje życie! Kamienna twarz Ceny zaczyna mnie wkurzać! Czy ten gościu niczym się nie denerwuje?! Jeśli tak, dam mu chociaż przedsmak tego co odczuje gdy stanie ze mną w otwartej walce. Chwytam Sandowa za włosy, szarpiąc go brutalnie do góry. Gdy już stawiam go do pionu, wykonuję DDT. Nie ma tu czasu ani miejsca na pobłażliwe ruchy, dające mojemu przeciwnikowi jakiekolwiek szanse na odsapnięcie. Jest dziś moją marionetką służącą za przykład. Zerkam w stronę narożnika, następnie w stronę Damiena. Mam trochę czasu na wspięcie się na narożnik więc to robię. Ze "szczytu ringu" wykonuję Diving Moonsault! Pod wpływem emocji powstałych przez mój atak zrywam się od razu na nogi i podchodzę do Ceny. Wkurza mnie ta cała sytuacja! Zaatakował mnie podczas mojej powrotnej walki. A teraz stoi tu sobie, jak gdyby nigdy nic i sędziuje moją walkę. Chwytam jego łańcuch i potrząsam nim lekko. To już chyba trochę podkurwiło Johna, który odepchnął mnie mocno w kierunku Intelektualisty. Byłem tym chwilowo przerażony, jednak w ostatecznym rozrachunku ta agresja Ceny pomogła mi! Korzystając z prędkości, w jaką wprawił mnie Cena, mój następny atak był prymitywnie prosty. Myślę, iż nawet nasz podnoszący się pseudointeligent pomyślałby o tym! Odwróciłem się tylko o 180° i wykonałem Forearm Smash!

-------------------------

Tak wiem Mav, że nie przewidzę co Cena może zrobić, dlatego skoro sędziujesz tą walkę, możesz(a nawet chyba powinieneś) zmienić bieg wydarzeń!

Nie miałem zamiaru tracić dużo czasu. Chciałem wykończyć przeciwnika, by móc dostać się spokojnie do Ceny. Dlatego też na leżącym Damienie wykonałem Face Stomp! Siła ciosu była tak duża, że podniosła Sandowa do pozycji siedzącej. Stałem wcześniej nad jego głową, więc teraz stałem za nim. Pomogłem mu wstać i wymierzyłem German Suplex. Cios ten spowodował wielki huk na sali, za spowodowanie którego zostałem nagrodzony brawami przez publiczność! Podszedłem do narożnika, siadając na jego górnej części. Wyciągnąłem do przodu buta, przyglądając mu się uważnie. Po chwili rozpocząłem jego czyszczenie. Gdy jednak zobaczyłem podnoszącego się Intelektualistę, momentalnie spoważniałem. To mógł być decydujący moment tej walki! Zamroczony Damien podszedł do mnie, a ja schwyciłem go za głowę i wykonałem Tornado DDT!

Nie będę wyrażał sowich uczuć, bo przegrałem początkową fazę potyczki... Ignorując wszystko dokoła, zamknąłem oczy, blokując próby przerzutu swoim ciężarem ciała. W międzyczasie, jedną ze swoich nóg, przybliżyłem do krocza rywala, aby chwilę potem poczęstować go przepotężnym kopniakiem w owe miejsce (+DODGER). Shawn natychmiast mnie puścił i przepełniony bólem skulił się aby zaspokoić mrowiący ból... Nadszedł czas na mnie.

Lekko uśmiechnięty, oblizałem wargi, spoglądając na mego obecnego tu rywala... Po chwili, odbiłem się od sprężystych lin, powalając Shawna silnym Lariatem! Gdy ten zaliczył matę, stanąłem nad jego zwłokami, radośnie trymując z powodu udanej akcji. Publika, odpowiedziała mi buczeniem, lecz ja tylko ich zignorowałem, chwytając się w międzyczasie rąk oponenta, które podniosłem do góry. Swoją podeszwą butą, wbiłem się w plecy przeciwnika silnym Curb Stompem. Michaels pozostał na macie, toteż wzniosłem do góru swoją rękę, którą zakręciłem o sto osiemdziesiąt stopni, celnie wbijając się raz po raz w jego klatkę piersiową (Multiple Elbow Drops)