Jestem po segmencie.

A więc stało się. Dzień, w którym ponownie stanąłem w ringu WWE wreszcie nadszedł. Długie tygodnie tułaczki dały mi do myślenia. Nie wróciłem po to, by się uśmiechać, przybijać piątki i podpisywać autografy. Przybyłem tu po to, aby zniszczyć każdego, kto stanie na mej drodze. Pierwszym miał być Okada. Publiczność zdecydowanie opowiadała się po jego stronie. Od samego wejścia bowiem, towarzyszyły mi nieprzychylne okrzyki, które docelowo miały mnie zdekoncentrować i zniechęcić do zmierzenia swoich sił z tym kitajcem. Miałem to gdzieś. Nie potrzebowałem niczyjej pomocy, ani wsparcia. Dla mnie liczyły się tylko siła i determinacja, które cechują największych. Przewaga obu tych cech była zdecydowanie po moje stronie. Stojąc w narożniku z niecierpliwością oczekiwałem, aż sędzia w końcu da sygnał do rozpoczęcia tego jednostronnego widowiska.

Gdy rozbrzmiał wreszcie gong, poczułem jak ogromna siła przejmuję kontrolę nad moimi mięśniami. Przeraźliwy okrzyk, który wyrwał się z moich płuc całkowicie zdekoncentrował mojego oponenta i sprawił, że niemal jak za spojrzeniem mitycznej meduzy, zastygł w bezruchu. Strach jest oznaką słabości, a dla mnie w tym biznesie nigdy nie było miejsca na słabe ogniwa. Wykorzystując więc fakt, że Rainmaker był całkowicie sparaliżowany, zasypałem go serią potężnych punchy, które zapędziły go pod same liny. "1!....2!.....3!....4!....." Ostatnia cyfra przebudziła mnie z dzikiego szału, który zapanował nad moim ciałem. Nie pozwolę sobie na taki błąd.

Gdy gość w pasiastej koszuli wreszcie ode mnie odstąpił, złapałem rywala za rękę i posłałem go w przeciwną stronę mocnym Irish Whip. Kiedy znalazł się już w dogodnej odległości, lekko uchylając swój tułów, położyłem dłonie na jego torsie i z całej siły wyrzuciłem go w górę wykonując Body Toss!

"THAT'S WHAT I DO!" Głośny okrzyk ponownie wyrwał się z moich piersi. Powoli zaczynałem przejmować kontrolę nad pojedynkiem. Idąc więc za ciosem, gdy Okada był na klęczkach, stanąłem nad nim rozkrokiem i unosząc ręce do góry wykonałem mocny Scissor Stomp. Przeciwnik zawył z bólu, a ja z szyderczym uśmiechem na twarzy skwitowałem całą sytuację. Pierwszy członek Hall of Pain właśnie uświadomił sobie swoją beznadziejną sytuację.


----------------------------------------------------------------------------

W przypadku korzystnego rozstrzygnięcia, biorę +24. Jutro cały dzień nie ma mnie w domu.

Rag - no na pewno jest to lepsze niż to co ostatnio zaserwowałeś Undertakerem xd Post przyjemny, czuć w nim Marka Henry'ego. Czytając post czuję jakby ta postać była częścią ciebie. Nieźle sobie poradziłeś jak na pierwszy raz.

Meteos - niestety różnica klas jest nieporównywalna. Mówiłem ci... weź normalną postać.... Na takim chińczyku to ty daleko nie zajedziesz. Nie jesteś na tyle doświadczonym graczem by dać radę z kimś takim. Nie ma co porównywać....


Dalej Henryk

Przeraźliwe buczenie, które dobiegało do moich uszu miało mnie całkowicie zdekoncentrować, ale zadziałało na mnie zupełnie inaczej. Słysząc tak gorący "doping" stawałem się silniejszy i bardziej zdeterminowany. Wiedziałem, że mam coś do udowodnienia, a skoro Ci wszyscy nieudacznicy się ode mnie odwrócili, to jeszcze z większą satysfakcją dam wycisk temu żółtkowi, by każdy się przekonał czym jest niszczycielska siła.

Mój rywal po zainkasowanych akcjach nie był w stanie podnieść się z maty. Udało mu się tylko doczołgać do lin i tam przez chwilę odpocząć. Znając jego położenie, momentalnie do niego doskoczyłem i przytrzymując się górnej gumy, stanąłem całym ciężarem mego cielska na Okadzie, wykonując niezwykle bolesny Standing Body Crush. Krzyk przeciwnika wywołał na mojej twarzy szczery uśmiech, który wręcz rozwścieczył wszystkich gości w budynku. Gdy podbiegł do mnie sędzia i rozpoczął odliczanie, ironicznie zacząłem naśladować jego ruchy, a gdy z jego ust padła cyfra "4", na odchodne wykonałem jeszcze podwójny stomp. Rywal skulił się z bólu, a ja dumny z siebie nieco się cofnąłem. Czułem jednak jak rozrywa mnie energia, więc musiałem ją jakoś wykorzystać. Odepchnąłem więc gościa w pasiastej koszuli, który pastwił się nad Japończykiem, następnie poderwałem kitajca, uniosłem na wysokość klatki piersiowej i z całej siły przerzuciłem go za siebie wykonując perfekcyjny Fallaway Slam. Kiedy rozjemca się podniósł , od razu podbiegł do mnie robiąc mi wyrzuty, ale błyskawicznie skarciłem go groźnym spojrzeniem. Zrozumiał, że nawet instytucja władzy jest dla mnie niczym. Heel heat ze strony widzów wzmacniał się z sekundy na sekundę, tak samo jak moje pragnienie całkowitej destrukcji.

Po chwili odpoczynku wstałem na nogi i od razu ruszyłem w kierunku przeciwnika. Stojąc tuż nad nim, złapałem go za rękę, poderwałem na nogi i naciągając ile sił, trzepnąłem go o przeciwległy narożnik silnym Irish Whip'em.. Na szczęście dla mnie nie osunął się na podłogę, tylko obrócił twarzą w moim kierunku, opierając się jednocześnie plecami o corner. Musiałem to wykorzystać. Rozpędziłem więc swoje cielsko i wbiłem się w niego potężnym Corner Body Splash. Tym razem Okada nie wytrzymał i osunął się do moich stóp. Ja przyjmując tryumfalną pozę wykrzyczałem głośno "WITAJ W PIEKLE!"

Dalej Heniek.

Kontra przed Leg Drop! Henry właśnie wyskakuje!

Udane i zaatakuj troche!