Kroczyłem za Bullym co wywołało wielki aplauz wśród publiczności. Obecność mojej persony diametralnie zmieniła nastawienie fanów do mistrza. Ubrany w czarną bluzę z kapturem oraz czarną maskę z białymi elementami zbliżałem się do kwadratowego pierścienia w którym Bully już unosił ręce ku górze w geście chwały. Zadawałem sobie wiele pytań odnośnie tego pojedynku oraz tych dotyczących motywów jakie kierowały Ray'em. Na ten moment jasnym było to, iż czuwałem aby ta batalia odbyła się bez zbędnych przygód. Podszedłem do stolika komentatorskiego, przywitałem się z zasiadającymi przy nim mężczyznami. Wreszcie odwróciłem się w stronę Bully'ego który rzucił w moim kierunku dość szczery uśmiech. Wszyscy oczekując rywala poczęli głośno buczeć. Miejmy to już wreszcie za sobą...

kł na 300 słów.

Oparty o jedną z pianek ułożonych na każdym z czworga narożników,rozważałem w jaki sposób zapoczątkować to starcie. Pomysłów było wiele, jednakże ten jeden pozostał w mym umyśle, natomiast reszta popadła w zapomnienie. Jednakże nim pocznę jakiekolwiek czyny,jest jeszcze jedna rzecz lecz ta najważniejsza którą muszę zrobić. Rozciągnięcie każdej z kończyn jest właśnie tym priorytetem albowiem kontuzji mogę nabawić się w każdym momencie,a tego bym nie chciał. Gdy już wszystko wykonałem,nie było już niczego co mogło by stanąć na mej drodze by skopać te jego tłuste dupsko.

GONG!

"Amerykański wilk" -bowiem tak na tego frajera mówią, jest mym dzisiejszym przeciwnikiem. "Czy wy sobie ze mnie żartujecie? Kolejny żałosny adwersarz na mej drodze?Nie stać was na nic więcej?" - słowa te nie ujrzały światła dziennego, jednakże cały czas pałętały się w środku mej głowy. Pośpiesznie jednak wyrzuciłem je z głowy i skupiłem się na tej batalii. Począwszy od maleńkich kroków zakończywszy na dużych przemieszczałem się ku Richardsowi. Gdy byłem już tuż tuż przed nim uniosłem podeszwę swego buta, następnie wybijając nią wszelakie pomysły z łba tego głupka. Big Boot. Następnie spojrzałem na zasiadającego za stolikiem komentatorskim Reya i skierowałem ku niemu kilka słów. " Nadal nie jesteś przekonany, co do zostania moim Tag Team partnerem? Poczekaj jeszcze chwilkę a przekonam Cię do tego czynu". po czym na mojej twarzy zarysował się delikatny uśmieszek skierowany właśnie w jego kierunku. Bez zwlekania zwróciłem się w przeciwnej stronie, od razu namierzając swym wzrokiem Richardsa.Ów kolega powoli stawał na swe wiotkie nogi. "To twoje ostatnie chwile w tymże pierścieniu Davey" -krzywizna jaka widniała na jego mordzie stała się tylko dla mnie napędem, wedle czego musiałem zaatakować. Tak też właśnie czynię. Kopniak jaki wyprowadziłem spadł w okolicach brzucha przeciwnika jednakże był na tyle silny by zmusić go oponenta do skłonu. Oto właśnie chodziło. Pochwyciwszy jego czaszkę momentalnie umiejscowiłem ją pod swoją pachą. Z każdą sekundą zaciskałem sidła coraz  mocniej do momentu w którym poczułem przypływ energii, właśnie wtedy padłem z rywalem na matę inkasując tym samym DDT.




Według ile liter: równiutko 330 słów. Wykorzystałem limit dodatkowych 30słów.

Wyraźnie było widać, że Rey był zadowolony tym co się przed chwilką wydarzyło, bowiem inicjatywa nie pierwszy i nie ostatni raz powędrowała w me ręce. Lecz nie mogłem zapomnieć teraz o Richardsie bowiem dochodził on już powoli do siebie. Gdy tylko stał już równo na nogach momentalnie do niego dopadłem tylko po to by wynieść go ponad siebie a już po chwili wykonać Gorilla Press Slam. Nie musiałem długo czekać by ten frajerek postanowił ze mną zadrzeć, lecz teraz pożałuje tego mocniej. Dopadłem do niego od razu i już po krótkiej chwili po raz kolejny Davey spotkał się z matą za pomocą Lifting Side Slam. Spokojny swego oparłem się o jeden z narożników i czekałem na moment w którym Richards znowu wstanie na nogi. Szybko ów moment nadszedł, a gdy tylko stał już prosto twarzą w twarz ze mną wziąłem rozbieg i powaliłem go poprzez Big Boot.

Kolejne akcje z mojej strony były przyjmowane przez rywala co osłabiało go natomiast mi dodawało otuchy by dalej starać się w tym pojedynku. Lecz znów długo to nie trwało bowiem rywal wstał już na nogi. Ruszył już na mnie, lecz ja dobrze wiem co teraz mam zrobić. Momentalnie wyprowadzam kopniaka w brzuch rywala co zmusiło go do skłonu dzięki czemu mogę wykonać udanie Fallaway Powerbomb. Plecy oponenta zaliczyły spotkanie z matą co wywołało w nich ból który od razu można było dostrzec na twarzy tego głupka. Nie miałem zamiaru czekać aż adwersarz dojdzie do siebie, więc podniosłem go i szybko wykonałem Samoan Drop(Technics). Miałem zamiar rzucić się do przypięcia jednak tego nie uczyniłem, lecz postanowiłem i po raz kolejny postawiłem oponenta do pionu momentalnie inkasując na nim Bionic Elbow Combo, po którym dopiero spróbowałem przypięcia rywala.

W razie czego +24h bo burza u mnie

W sumie to kontra może się udać na oko, więc mamy pin i 1.. 2.. 3! Nie! Czas na opis sytuacji na 160 słów, obaj leżycie na macie.