Na arenie rozbrzmiała przyjemna dla uszu muzyka, której mieliśmy nieraz już przyjemność posłuchać. Męska część publiczności przyglądała się z zaciekawieniem i podnieceniem na wejście divy, która potrafi ostro namieszać. Na monitorach rozpoczął się pokaz jej nowego triatronu, kamera jest skierowana na największy monitor, gdy nagle gładko spływa na dół, ukazując wejście do areny, z którego powolnym krokiem w stronę ringu kieruje się nikt inny jak Aj Lee! Charakterystyczny dla niej lekko szalony krok przyprawiał w zakłopotanie niejednego mężczyznę na arenie. Przystając na chwilę rozejrzała się po arenie,  jej nogi w płynny sposób zaczynają się poruszać po platformie, a w mniej skomplikowanym języku języku, po rampie. Rozpoczynając tym samym tradycyjny spacer w podskokach rozpoczęła podróż do kwadratowego pierścienia. Nie bardzo interesowała ją przeciwniczka, z którą miała się dziś zmierzyć, ani fani zebrani w jednym miejscu głośną ją dopingując. Jak na tą złą była bardzo lubiana i pożądana przez melomana wrestlingu. Kobiece zapasy zawsze poprawiały humor i były czymś w rodzaju przerwy od walk spoconych facetów. Uśmiechnięty kwiecień w poskokach rozpoczynał podróż, jej uśmiech na twarzy był tajemniczy, dziwne zachowanie gałek ocznych łączyły się z tajemniczą mimiką twarzy, tworząc otoczkę psychopatyczną...

Ring był pusty, jedynie znajdował się w nim spiker, który zapowiadał wychodzącą do ringu osobę, a Aj rozpoczynając podskoki dookoła ringu, w końcu powolnym kroczkiem wkroczyła do kwadratowego pierścienia i stając po środku, rozglądała się po całej arenie, po czym wskakując na drugą linę wygodnie na niej usiadła wystawiając swój tyłek na fotografowanie przez fanów. Jej twarz wskazywała na to iż nic sobie z tego nie robiła, tylko błędnie ruszała głową śmiejąc się w psychopatyczny sposób. Układając ręce na trzeciej linie zapobiegła szybkiemu upadkowi i teraz spokojnie mogła siedzieć na linie czekając na swoją przeciwniczkę. Muzyka powoli ustawała, a Aj nawet nie śmiała schodzić z wygodnego siedzonka knując pomysły na rozegranie dzisiejszego spotkania... 

Ostatnie miesiące były dla mnie prawdziwym sprawdzianem umiejętności i wytrwałości. Decyzja o powrocie do organizacji nie była łatwa, a wyrzeczenie się pewnych przyjemności, które nadawały sens mojemu życiu, kosztowało mnie naprawdę bardzo wiele. Miałam wszystko, ale zapragnęłam więcej. Zapragnęłam znowu być kochaną, ale jednocześnie znienawidzoną. Zapragnęłam być Królową, a z drugiej strony chciałam poczuć znowu wysiłek, jaki trzeba włożyć w trening, by dojść na sam szczyt. Przez ostatnie tygodnie, walczyłam jak lwica, aby  moja gwiazda ponownie rozbłysła i odzyskać utracony szacunek. Kocham wrestling, ale tak samo kocham dominację i złoto. W końcu dopięłam swego - zdobyłam tytuł i na nowo przywróciłam blask kobiecej dywizji. Wydawało mi się, że moje panowanie będzie długie i spokojne, jednak los postawił mi na drodze przeszkodę w postaci tej wariatki AJ. Miałam świadomość, że muszę zrobić wszystko, by tytuł nie trafił w ręce tego małego psychola.

Gdy wreszcie wybrzmiał gong poczułam dziwny dreszcz, który przeszył moje całe moje ciało. Wydawało mi się, ze była to oznaka dziwnego zakłopotania. Zrozumiałam bowiem, że czuję do rywalki ogromny respekt, jednak za wszelką cenę starałam się to ukryć, gdyż ta subtelna nuta sentymentu, mogła być częścią paskudnej melodii zwiastującej mój koniec. Dlatego też biorąc głęboki oddech, wyciągnęłam rękę w stronę April i z szyderczym uśmiechem na ustach zaprosiłam ją do klinczu. Rybka połknęła haczyk. Błyskawicznym kopnięciem w brzuch zneutralizowałam jej wolę walki, a następnie zacisnęłam mocny Headbutt, odbierając jej nieco tlenu. Następnie nieco zwalniając uchwyt, ustawiłam się w dogodnej pozycji i wykonując błyskawiczne szarpnięcie zaaplikowałam przeciwniczce mocne Forward Russian Legsweep. Okrzyk radości, który wyrwał się z mojej piersi, zmotywował mnie do kolejnego ataku. Pochyliłam się więc nad głową AJ, szarpnęłam ją za włosy i krzycząc jej prosto w twarz "WITAJ W MOIM KRÓLESTWIE", z całej siły zaciągnęłam jej czaszkę w dół wykonując silny Facebuster.

Wiedziałam, że inicjatywa należy teraz do mnie. Pewna swoich racji, zarzuciłam ponętnie włosami, puściłam oczko do kamery i śmiejąc się na cały głos dałam wszystkim sygnał, że to dopiero początek moich krwawych rządów.

300/300
29/30

Wszystko układało się w logiczną całość, wiedziałam jaką siłę mam gdy zamiast walczyć sama z sobą, zjednoczona przelewam złość na rywalkę. Maryse nie była złą mistrzynią, a chcąc nie chcąc musiałam jej przyznać iż całkiem dobrze sprawiała się w tej roli. Było coś jeszcze, ja chciałam odzyskać złoto, które w bestialski sposób zostało mi odebrane, więc jeśli tym razem wszystko ułoży się tak jak chciałam to powinnam bez problemu opuścić arenę jako nowa mistrzyni kobiet.

Pokonasz ją tylko w jeden sposób Aprilko, musisz pokazać światu swoją krwawą naturę. Nie możesz się dłużej bronić, bo i tak wygramy nad twoim drobnym ciałkiem. Obudź się! Razem jesteśmy w stanie pokonać każdą przeciwniczkę!!!

Głosy w mojej głowie wyrywały się spod kontroli, wszystko miało być w porządku, lecz tak nie było. Narastał ból głowy, a paniczne zachowanie pokazywało ze nie wszystko jest ze mną dobrze. Postanowiłam uklęknąć nad podnoszącą się przeciwniczką i głęboko oddychałam. Jednym szybkim ruchem popatrzyłam w jej stronę i szarpnęłam ją za rękę by pchnąć jej ciało w stronę lin. Gdy tylko będzie wracała, już nad sobą nie panowałem, więc odchylając głowę do tyłu oddałam się i zaatakowałam Maryse efektywnym Lou Thesz Pressem. Wszystko wyglądało na normalną sytuację w ringu, Maryse wbijana głową w matę ringu, lecz tylko ja wiedziałam iż świadoma część mojego umysłu było przeciwko temu zagraniu. Całkowicie postanowiłam oddać się i całe ciało przeszły dziwne dreszcze, popatrzyłam na narożnik i na przeciwniczkę. Jeszcze nie czas! Pomyślałem kierując się w stronę rywalki, chwyciłam ją za głowę i powoli podniosłam ustawiając w odpowiedniej pozycji, po czym podcinając ją wykonałam Neckbreakera, lecz pod wpływem uderzenia nadal nie puściłam rywalki, tylko przekręcając się ponownie uniosłam siebie i rywalkę wykonując jeszcze jeden Neckbreaker. Nie wiem co byśmy bez Ciebie zrobili... ty... ty... ty nas uzupełniasz. Moja roztrojona jaźń mówiła jasno, wszystko co do tej pory zrobiłam zawdzięczałam tylko i wyłącznie swojej osobie. Nikt mi w tym nie pomógł, więc do nikogo nie musiałam się uśmiechać. Usiadałam koło leżącej Maryse, w swoim klasycznym stylu tak zwanym po "turecku" i wpatrywałam się w moją ukochaną, która bezwładnie uległa wszystkim moim zagraniom...

+12




Nie! To nie możliwe! Jak mogłam pozwolić tej wariatce tak się zdominować! Cały mój plan legł w gruzach a wizerunek królowej został sprowadzony do obrazu zwykłej służącej, bowiem AJ robiła teraz ze mną co tylko chciałam. Mimo bólu, musiałam przerwać jej hegemonię. Nie mogłam w taki sposób przegrać tej walki.

Moje położenie było fatalne. Znajdowałam się na samym środku ringu, więc nadzieje o dotknięciu lin rozwiały się niczym pył na wietrze. Musiałam więc wymyślić jakiś inny sposób, na uwolnienie się z dźwigni. Miałam wolną jedną rękę i obie nogi. Nieco więc uniosłam swoje ciało, i zaczęłam odpychać się nogami, co trochę zachwiało rywalką. Wolną ręką natomiast, z całej siły zaczęłam uderzać w jej stopę, która znajdowała się tuż przy mojej nodze. Choć było to trudne, starałam włożyć w to jak najwięcej siły. Kolejne odepchnięcie nogami i cios w nogę sprawił, że AJ wróciła do wyjściowej pozycji (Fujiwara Armbar), co było teraz dla mnie znacznym ułatwieniem.

Ostatnio edytowany przez Ragarot (2014-03-22 09:33:32)

Michael Cole: Co się dzieje? AJ zapina dźwignie...
Booker T: Maryse odklepuje!! Mamy nową mistrzynie dywizji!!!

"Let's Light It Up"

Zaczęła ponownie grać muzyka wejściowa pretendentki do pasa divas, więc oznaczać to mogło tylko jedno, Maryse została zdetronizowana. A kamerzysta po raz kolejny pokazuje nam ze nową mistrzynią jest Aj Lee. Po dość jednostronnej walce z tytułem do domu wróci już dwukrotna posiadaczka złota, oby tym razem jej run trwał dłużej niż kilka minut...



AJ nie mogąc uwierzyć w to co się stało, po raz kolejny została posiadaczką tego najważniejszego tytułu klasyfikacji div. Na jej twarzy można było dostrzec szeroki uśmiech i zadowolenie, nie kryła również wzruszenia. Dzierżąc już pas spojrzała w stronę załamanej Maryse i delikatnie kucając przy niej złożyła pocałunek na jej policzku rzucając chłodne "Jeszcze się zobaczymy...kochanie..." Po czym udała się w stronę zaplecza, ciesząc ze zdobytego trofeum. Będąc na rampie jeszcze odwróciła się na chwilę i posłała w stronę Maryse kolejnego buziaka i z szyderczym uśmieszkiem, już bez żadnych barier udała się na zaplecze...


(mniej więcej to tak wyglądało ^^)