Wszystko szło po mojej myśli, dlatego też chcąc przypieczętować swoją pozycje w tym ringu, szybko postawiłem się do pionu od razu kierując swe oblicze w stronę oponenta. Był strasznie zmęczony. Jego głośne oddechy słyszałem nawet z drugiego końca kwadratowego pierścienia. Nie taką postawę powinien przyjąć mistrz... Podszedłem do niego, po czym arogancko zacząłem uderzać go w twarz za pomocą "liści", bluzgając przy tym na jego personę. Zdawałem sobie sprawę, że prędzej czy później puszczą mu nerwy i odkryje swoje karty, a wtedy zakończę to w najbardziej brutalny sposób.

Double A mając dość tej sytuacji, w której był doszczętnie upokarzany, odepchnął mnie pod wpływem narastającej adrenaliny. Jednakże jego zapał został od razu poskromiony poprzez potężnego Roundhouse Kick'a, który dosłownie zmiażdżył skroń adwersarza.. Jesteś nikim! - wykrzyknąłem, po czym od razu podniosłem zmarnowanego delikwenta na równe nogi, by zaaplikować na nim Hammerlock Shoulderbreaker!

Rozglądnąłem się wokół, szukając obserwatora moich poczynań - Paul'a. Ów człowiek z uśmiechem na twarzy bacznie przyglądał się moim poczynaniom. Z lekkim uśmieszkiem na twarzy powróciłem do pionu, po czym od razu podsunąłem się do Austin'a. W tym momencie mogłem z nim zrobić dosłownie wszystko. Zatem przechwyciłem jego dłoń, po czym pomogłem mu wstać na nogi. Nie bez kozery wciąż trzymałem jego spoconą dłoń, albowiem w tym momencie mogłem bez utrudnienia posłać go na liny. Tam nabrał odpowiedniej prędkości, a gdy wrócił zainkasował Spinebuster'a! Od razu, gdy Aries uderzył o matę, ja wystrzeliłem jak z procy na równe nogi, krzycząc przy tym w niebo głosy. To był mój czas. Wyczekałem podniesienia się antagonisty na nogi, po czym bez wahania przedstawiłem widzom T-Bone Suplex'a!

@Tactics

Wyczerpany Shelton, powstaje przy pomocy swojego menadżera, gdy nagle ich świętowanie przerwało nadejście tego, oto człowieka...

"HALLELUJAH!"

I wszystko jasne, to Damien Sandow! Publiczność wita go wielkim hatem, lecz ten nie zważając na nich, stanął na rampie w swoim szlafroku, trzymając charakterystycznie mikrofon, rozpoczął swój monolog:

- Silence! Shelton gratuluje ci wygranej, lecz... Dziwię się, że taki człowiek jak Paul Heyman stoi u boku takiego ignoranta! Paul, wiedz, że po kilku miesiącach będziesz żałował, że zostałeś jego przyjacielem, lub też menadżerem. Ty potrzebujesz kogoś z twojego poziomu, kogoś kto jest bardzo rozwinięty intelektualnie, kogoś kto wkrótce powróci na sam szczyt. tym kimś... Jestem JA!  Tak... Paul opuść tego nikczemnika i chodź! Podążaj za mną, a nasz duet dojdzie na sam szczyt! Silence! Zwróciłem się w stronę buczącej publiczności, z poważnym wyrazem twarzy. Przemyśl to Paul... Jesteś mądrym i wykształconym prawnikiem, który na pewno wie czego chce! Silence! Ponownie musiałem krzyknąć na ludzi, którzy wciąż mnie ignorowali. No więc jak Paul? Czy wciąż chcesz być przydupasem tego ignoranta, który zachowuje się bardzo nieodpowiedzialnie w ringu jak i poza? Powiem jeszcze raz... Przemyśl! Już miałem się powoli odwracać w stronę zaplecza, gdy nagle zatrzymałem się jeszcze i palcem wskazującym wskazałem na zdziwionego Sheltona. A co do ciebie głupcze... Jeszce się z tobą rozliczę! YOU'RE WELCOME!

Na arenie ponownie rozbrzmiał theme, a ja pełen dumy opuściłem rampę, przy wielkim buczeniu nieuków. W ringu Paul i Shelton popatrzyli na siebie, a także nadszedł czas na reklamy.