Ale co to? Na rampie pojawia się prezes całego WWE -  Vince McMahoN! Vince przechodzi się wzdłuż rampy witając się z publiczności. W końcu jednak prosi o ściszenie theme songu.

- Pragnę powitać wszystkich na TLC PPV! Niestety ale mam złe wieści, Davey Richards dzisiaj nie wystąpi. Zatrzymały go pewne sprawy prywatne, ale nie ma co się co martwić, ponieważ udało mi się załatwić świetne zastępstwo. Proszę powitajcie pretendenta do tytułu mistrza stanów zjednoczonych!

KŁ Max 350 słów

Skradłem show swoim zaskakującym przybyciem na Tables, Ladders & Chairs Pay Per View! Ta noc zapowiadała się dla mnie zupełnie inaczej. Miałem usiąść w loży dla VIP'ów oglądając to świetnie zapowiadające się wydarzenie. Wyszło jednak zupełnie inaczej i zostałem wezwany przez Pana McMahona do swojego gabinetu. Nikt nie odmówiłby takiej propozycji, tym bardziej łowca okazji z Broocklynu. Stałem wewnątrz kwadratowego pierścienia, kiedy arbiter unosił lśniący jak zawsze tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych! Był od zawsze moim najskrytszym marzeniem, które może się spełnić podczas dzisiejszej nieprzewidywalnej nocy pełnej niespodzianek. Arena pękała w szwach gdy czekaliśmy na rozpoczęcie pojedynku. Wreszcie wszelkie formalności zostały dopięte na ostatni guzik a sędzia rozkazał uderzyć w gong i starcie Dawida z Goliatem zostało oficjalnie rozpoczęte. Czas na pierwszy rozdział tej powieści...

Obaj niesieni dopingiem fanów krążyliśmy wewnątrz kwadratowego pierścienia oczekując na jakikolwiek sygnał do ruszenia do ataku. Stopniowo zbliżałem się do swojego przeciwnika by wreszcie wyprowadzić z mistrzowską precyzją serię morderczych Punchy prosto na jego głowę! Captain Charisma wylądował oparty na najwyższej z lin zaskoczony takim rozpoczęciem tej batalii. Złapałem rywala za rękę i zacisnąłem zęby. Używając swojej siły cisnąłem Nim w kierunku przeciwległych lin Irish Whipem jednocześnie znacząco zwiększając dynamizm tego starcia. Christian odbił się od lin i z zaskoczoną miną mógł jedynie obserwować co dzieje się z jego bezwładnym wówczas ciałem. Zrobiłem kilka kroków w przód, wyskoczyłem ku górze czując jak walczę z prawem grawitacji i performowałem przepiękny Dropkick[NM] prosto w okolice paskudnej twarzy mojego oponenta. Huk cielska mojego rywala upadającego na deski przeszył arenę zdumiewając tłumnie zebraną publiczność. Uniosłem ręce ku górze i bounce'ując na boki starałem się przekupić jeszcze większą część fanów na swoją stronę. Złapałem Christiana za głowę i pomimo jego oporu podniosłem do pozycji pionowej. Wcisnąłem jego głowę pod swoją prawą rękę i ugiąłem nogi aby zebrać wszelkie zapasy siły do kolejnego ruchu. Wyniosłem rywala do góry czując krew przepływającą przez moje ciało walczące z obciążeniem. Po chwili oczekiwania "Kapitan Charyzma" ponownie padł na matę tym razem uziemiony Suplexem[NM] podkreślającym mój wyśmienity początek. To ja byłem autorem pierwszych stron tego utworu.


[340/350]

Ostatnio edytowany przez Extermin (2014-01-09 23:07:51)

Bang! Wykonałem pierwszy krok w stronę wygrania tego pojedynku, jednak przede mną długa droga. Christian zwijał się z bólu na macie co wywołało na mojej twarzy szczery uśmiech. Nie miałem nic do Niego, jednak dziś był moim rywalem i musiałem traktować go jak wroga. Podszedłem do oponenta i wbiłem go w deski Double Foot Stompem[NM]! Tym ruchem zwykle zaczynam swoją dominację i nie inaczej było tym razem. Cierpliwie zaczekałem aż Captain Charisma wróci na nogi by ponownie powalić go na ziemię European Uppercutem[NM]. To był mój moment podczas ostatniego PPV tego roku - nie mogłem zmarnować tej szansy. Długo nie czekając aż staruszek się pozbiera ruszyłem w kierunku lin, odbiłem się od Nich i zachwyciłem publiczność bardzo widowiskową akcją jaką jest Somersault Shoulder Block[NM].

Christian uziemiony leży w środku kwadratowego pierścienia gdy napawam się swoją chwilą zwycięstwa. To jawa czy sen? Sam nie znałem do końca odpowiedzi na to pytanie. Wiedziałem jedynie że muszę zadać jak największe obrażenia mojemu rywalowi. Długo nie myśląc podchodzę do Niego i zapinam Hangman's clutch[SUB]! Tap out bitch!

Musiałem szybko znaleźć wyjście z sytuacji w której się znalazłem inaczej będzie po mnie. Najważniejszym było rozerwanie uchwytu, na tym musiałem się teraz skupić. Najpierw zacząłem szarpać to rękami aby jak najszybciej rozerwać uścisk na moją szczękę. Nie przyniosło to oczekiwanych przeze mnie efektów, musiałem sobie jeszcze jakoś pomóc. Na ratunek przyszła mi pozycja w jakiej się znajdujemy, mam w miarę dobry dostęp moją prawą ręką do głowy rywala która teraz zacząłem obijać. Nie były to zbyt celne uderzenia ale pomocne gdyż z każdym kolejnym ciosem uścisk był lżejszy. W końcu mogłem rozerwać uchwyt ze szczęki. Wciąż jednak miałem drugi problem - JTG leżał na mnie. Starałem się podnieść aby zrzucić rywala z pleców

Jeszcze moment! Jeszcze chwila i będę wolny! JTG powoli zaczyna puszczać uchwyt, lecz nie jest to koniec. W przerwie między próbami rozrywania uchwytu siłą atakuje pięściami miejsce gdzie rywal łączy swoje ręce. W prawdzie tym sposobem zadaje obrażenia sam sobie, ale są one znikome. Wolność w nogach wykorzystuje do szarpania się co jeszcze bardziej utrudnia uchwyt. Czuję że brakuje już nie wiele, ostatnie szarpnięcia mogą dać mi swobodę, uwolnić od dominacji rywala. Atakując po raz kolejny miejsce uchwytu właśnie to miałem na celu.