The Miz jest w trudnej sytuacji. Podczas całej serii ataków Jacka, natknął się na DDT. Które właśnie miał zainkasować Mike. Lecz chytry Mizanin. W odpowiednim momencie chwycił się ręką liny. I gdy Swagger był już w trakcie wykonywania ciosu. Jego oponent wyślizgnął mu się, co spowodowało że upadł plecami na krzesło...


Nie napisał gdzie wykonuję...

Sprytnemu Mike'owi udało się skontrować akcję Swaggera. Jednak zwykłe odepchnięcie rywala. Nie za bardzo go zabolało. Więc Miz musiał dołożyć mu jeszcze parę ciosów. Podniósł swojego przeciwnika, tylko po to by zaaplikować mu znakomite DDT. Jednak dalsze ataki były już trochę trudniejsze. Ponieważ wykonawca był obolały po atakach Jack'a. Aczkolwiek nie mógł zwlekać, bo oponent mógłby się w każdej chwili podnieść. Więc nie zostało mu nic innego jak podniesienie swojego rywala i wykonanie mu szybkiego Hangman's Neckbreaker. To był dopiero początek. Nikt nie mógł się tego spodziewać. Gdyby ktoś wcześniej powiedział o takim przebiegu walki. Ludzie z pewnością powiedzieli by mu, że chyba nie oglądał początku. Hollywoodzki aktor był dosłownie parę kroków od swojego wroga. I zaatakował go z rozbiegu najzwyklejszym Big Boot'em...

To będzie najlepszy Axxes tego roku. Jeszcze pokażę co potrafię. Mimo bólu i zmęczenia będę walczyć. Nie poddam się. Będzie to najlepsza tegoroczna demolka z użyciem stalowych krzeseł. Tym razem pokonam niejakiego zapaśnika, Swaggera. Czas brać się do tej brudnej roboty. Mój rywal powoli zaczyna wstawać. Nie mam na razie lepszego pomysłu. Jak skusić się na krzesełko leżące na śnieżno-białej macie ringu. Mogę wykorzystać zamroczenie oponenta. Przechodząc po cichu za jego plecy. Otaczając go z przodu narożnikiem. To jest właśnie ten moment. Rywal jest już na nogach i sam prosi się i mocne uderzenie krzesłem prosto w plecy. Jack od razu złapał się za plecy. Skoro mamy używać tu krzeseł to proszę bardzo. Oddam ci za to wszystko co zrobiłeś mi przed chwilą. Odwdzięczę się tobie za te wszystkie ataki. W końcu to ja jestem zawsze numerem jeden. Mój przeciwnik już odwraca się, wystawiając mi się tylko na kolejny cios. Tym razem rzucam krzesło na matę ringu. Ponieważ mam inny plan. Przykładam rywala do bocznych lin. I wypycham go z ringu wykorzystując swoją masę ciała...

Jack wypada za granice kwadratowego pierścienia. Oto właśnie mi chodziło, to dopiero część mojego planu. Mój oponent leży za granicami ringu. Bez jakichkolwiek obawa na kontrę, z uśmiechem na twarzy. Wychodzę powolnym krokiem z ringu, używając do tego schodków. Marny osiłek leży znokautowany za tuż obok barierki która oddziela widownie od kwadratowego pierścienia. Jego upadek musiał go trochę zaboleć, ponieważ spadł przez trzecią linę na bark. Ta akcja mogła grozić jakąś kontuzją, jednak nie zważając na to będę kontynuować tą demolkę. Swagger leży zaspany, a ja mam czas na wyciągnięcie z pod ringu krzesła. Podchodzę do przeciwnika który jest na kolanach. Muszę porzucić na chwilę krzesło, by wymierzyć my całą serię Low Kick'ów. Były zapaśnik jest teraz zamroczony, co mogę bez problemu wykorzystać. Wyprowadzając Kneeling Kick Out DDT. Prosto na krzesło które wcześniej ustawiłem przed nim. Jestem już trochę zmęczony i obolały. Ale nie poddam się. Pokonam go, jednocześnie zdobywając dla siebie sławę. Stoję przy barierkach, więc nie opuszczają mnie ciągłe, coraz głośniejsze okrzyki fanów. Odpowiadam im głośno wypowiedzianymi słowami, I'm Awesome..!

Kolejny raz udało mi się zapanować nad rywalem. Teraz czeka mnie już ta najłatwiejsza część całego wyzwania. Jeżeli uda mi się utrzymać inicjatywę. Będę jeszcze bliżej wygranej. Lecz na razie nie ma co myśleć jeszcze o wygranej. Jeszcze nie wszystko w tym ringu powiedziane. Ale nie myślę że cokolwiek się tutaj zmieni. Swagger leży na podłodze, więc mogę go z niej podnieść. Gdy rywal stoi już przede mną, mocno posyłam go prosto w stół komentatorski. Pod wpływem tak mocnego Irish Whip'a Jack przeleciał aż za stół komentatorski. Komentatorzy przy tym nie ucierpieli. Ponieważ gdy zauważyli mnie, szykującego się do wykonania akcji, szybko odeszli na bok. Tak czy inaczej w tym momencie amerykański zapaśnik. Leży za stołem komentatorskim, a ja myślę nad dalszym atakiem. Mój mózg ciągle przypomina mi, abym się za bardzo nie zagalopował. Ponieważ nie jest to starcie bez dyskwalifikacji. Dostępną bronią są tu tylko krzesła. Muszę wymyślić sobie jakiś plan, na dalszą część walki. I chyba już wiem co zrobię. Rzucam jeszcze okiem na patriotę. I widzę że wciąż leży on znokautowany za stołem. Tak więc skoro, w walce dostępna jest nieograniczona liczba krzeseł. Mogę z nich skorzystać. Uśmiecham się bardzo, bo jestem zadowolony z tego co teraz zrobię. Podnoszę płachtę, i schylam się pod ringu. By zobaczyć, ile krzeseł mam pod dostatkiem. Jest ich tam cała masa. Niewykorzystanie takiej okazji uczyniło by mnie frajerem. Człowiekiem który w ogóle nie korzysta z okazji. Na zwyczajnych tygodniówkach, nie ma takich zasad. Tak więc chwytam ze pierwsze krzesło, i rzucam je za loże komentatorską. Dokładnie tam gdzie leży mój dzisiejszy przeciwnik. Następnie chwytam kolejne krzesełko i rzucam nim, tam gdzie poprzednie. W następnej kolejności, chwytam kolejne krzesła i robię z nimi dokładnie to samo. Po chwili odwracam się, widząc całą masę krzeseł. Którymi zasypany został Jack...

Udało mi się dokonać, to co zaplanowałem. Jack jest zakopany krzesłami za stołem komentatorskim. Muszę zadać sobie pytanie, które z pewnością ciśnie się na usta wszystkim dzisiejszym widzom. Po chwili dłuższego namysłu. Przychodzi mi do głowy świetny pomysł. Znakomity pomysł, pomysł otwierający mi szeroko drogę do zwycięstwa. Jednak najpierw muszę jeszcze trochę zabezpieczyć swojego rywala. Schylam się pod ringu i wyciągam jeszcze kilka krzesełek. Oczywiście, w następnej kolejności rzucam je na tak zwaną kupkę stalowych krzeseł. Swagger jest już zasypany bardzo dobrze. Wątpię czy sam olbrzym typu Big Show. Dałby sobie z tym radę. Teraz mogę już przejść do rzeczy. Zrealizować swój niesamowity plan. W pierwszej kolejności oczyszczam górę stołu komentatorskiego. Kładę na nim schodki, prawie o wysokości ringu. Wszystko wykonuję w ścisłym czasie. Chociaż nie mam obaw, żeby amerykański patriota, się jakoś z tam tond jakoś wydostał. Nakrywkę stołu komentatorskiego podnoszę z podłogi, by później położyć ją, na stercie krzeseł. Ważę niewiele ponad stu kilogramów. Zapewnia mnie to że stół komentatorski się pode mną nie załamie. Jednakże przy wejściu na niego, zachowuję ostrożność. Gdy jestem już na stole, przeznaczonym dla komentatorów. Biorę głęboki oddech. Wszyscy widzowie domyślili się już co chcę zrobić. Wykrzyknąłem jeszcze do wszystkich że jestem niesamowity. Teraz mogę już przejść do sedna. Skaczę ze schodków prosto na stertę krzeseł, na której leży ochraniająca mnie przy tej akcji pokrywka...

Wrestling to zdradliwy biznes. Wystarczył jeden moment nie uwagi, a akcja zmieniła swój tok o 180 stopni. Początkowo to ptariota rozdawał karty, lecz pałeczkę przejął ten zakłamany kosmopolita. Jak on śmiał w taki sposób potraktować nieskazitelnego moralnie człowieka? To jest nie dorzeczne. Niestety Prawdziwy Patriota aktualnie jest w bardzo ciężkiej sytuacji. Jego stan jest krytyczny, a obrazek jaki obecnie widnieje w hali nie napawa optymizmem. Obecna scena niewątpliwie znajduje odniesienie w prawdziwym życiu. Dokładnie rzec ujmując, chodzi o przysypanie narciarza, czy alpinistę przez ogromną, śnieżną lawinę. W obu tych przypadkach decydującymi warunkami ewentualnego powodzenia są: szybkość działania i wola przetrwania. Obie te cechy posiada Jack Swagger. Jacob nigdy się nie poddaje. Walczy do ostatniego tchu, do ostatniej kropli potu. Tylko śmierć może przekreślić jego szanse na sukces. Chęć realizacji głównego marzenia, który stał się definicja jego życia, pcha Swaggera do przodu. Zbawienie ludzkości przed niekorzystnymi zjawiskami urbanizacji świata, pozwala mu dokonywać niemożliwego. Wizja patriotycznego świata, pozbawionego kosmopolitów pobudza jego czynności życiowe, niczym jak urządzenie medyczne ratujące ofiarę wypadku. Adrenalina stopniowo wypełnia krwioobieg, który błyskawicznie dodaje leku do wszystkich kończyn ciała. Prawdziwy Patriota nie zamierza przegrać podwójnej walki, jaką obecnie toczy. Pierwszą jest wyzwolenie, a druga to The Miz. Jacob zacisnął zęby i wkładając wszystkie siły stara się wyzwolić spod zaspy krzeseł. Konsekwentnie i rytmicznie porusza całym ciałem. najpierw górna część, a później dolna. W końcu sumienna postawa zaowocowała. Swagger uwolnił się. bardzo zmęczony obrócił się na spocony i zarazem obolały brzuch. Kątem oka zlokalizował swojego wroga, który również podrywa swoje ciało do stójki. Teraz albo nigdy. Daj z siebie wszystko. Jack starał się jak najszybciej ruszyć i powalił zdezorientowanego wroga Shoulder Blockiem

Z tego co mi zostało powiedziane można przekroczyć o 30 słów. Moja ilość wynosi 272.

Tylko jednostka wybitna miała szansę na powodzenie. Tym samym swoją wartość udowodnił Najprawdziwszy Patriota na Świecie! The Miz leży tuż obok góry, usypanej tak na marginesie z krzeseł. Grzechem byłoby nie wykorzystanie tej sterty. Niech ten kosmopolita poczuje, jaki to ból. W końcu kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie. Jack Swagger głęboko oddycha. Na jego ciele widnieje pot, co tylko wskazuje ludziom, jakim destrukcyjnym biznesem jest wrestling. Jacob podniósł mocno zamroczonego wroga, który jeszcze nie doszedł do siebie. Jedną ręką złapał go za włosy, a druga wolną uderzył w brzuch poprzez  punch. Mizanin zgiął się w pół niczym patyczek pod naporem palca. Następnie rękoma mocno złapał rywala w okolicach klatki piersiowej, gdzie na plecach zapiął mocny uchwyt. Lekko ugiął nogi w kolanach, po czym jak tylko energicznie mógł wybił się do góry i wykorzystując pęd ciała wykonał przy minimalnej bocznej rotacji akcję Belly To Belly Slam na stertę krzeseł. Współcześni zawodnicy leżą tuż obok siebie na przedmiotach. Jednakże w lepszej pozycji jest Prawdziwy Amerykanin. Jacob po upływie kilku sekund poderwał swoje ciało do stójki. Kolejnym etapem było wrzucenie kilku krzeseł do ringu. Nie zajęło mu to z byt dużo czasu, gdyż w końcu The Miz odwalił wcześniej kawał dobrej roboty. Swagger nie musiał nigdzie chodzić, przez co nie tracił przez to kupę czasu. Do oktagonu zawitało około 6 krzeseł. Kątem oka Jack bacznie przygląda się ofierze. Nie zamierza dać mu się zaskoczyć. Prawdziwy Patriota ponownie złapał kosmopolitę za włosy. ten po chwili pod wpływem delikatnych, ale i zarazem bolesnych pociągnięć powstał do stójki. Gdyby nie to, że Jacob podtrzymuje Go, to ten dawno by już upadł. Real Amerikan zrobił wraz z wrogiem kilka kroków, po czym wymierzył mocny irish whip, a The Miz uderzył ciałem o krawędź ringu! To musiało boleć. w tym samym czasie jack wziął jedno krzesło. Pomimo dogodnej sytuacji podszedł ostrożnie do klęczącego nemezisa. Ten trzyma się za plecy, które mocno dostały już w kość. To jednak jeszcze nie koniec. Patriota wziął duży zamach i wykonał kilka Chair Shotów prosto w kręgosłup. Odgłos uderzeń można usłyszeć nawet na najdalszych miejscach na trybunach.