Muzyka, która zabrzmiała na hali pobudziła ciekawość u widzów, no bo skąd mają wiedzieć kto używa takiego themu? Jednak spojrzenie na titantron zaraz uświadomiło nWU Universe z kim mają do czynienia. Na rampie pojawił się AJ Styles! Z tym że gruntownie odmieniony! Szare światła i atmosfera tajemniczości została gruntownie zamienione na różowe światła, nowy theme, oraz płaszcz z fretek! Owy płaszcz ma jednak kaptur, a na nim święcącymi diamencikami wyszyty napis "AJ SWAG". Zatrzymuję się przed titantronem i unoszę lekko owy kaptur, po czym rozglądam się chwilę po widowni by złożyć dłonie w rękawiczkach w swój charakterystyczny znak. Chwilę później jednak kucam i wstaję, gwałtownie zrywając przy tym kaptur z głowy i rozkładając ręce na boki w charakterystycznym tauncie.



Teraz publika może dokładniej przyjrzeć się Swagowi, a jest na co patrzeć ponieważ wychodzę na arenę w Ray Banach z różowymi oprawkami, koszulce z głębokim wcięciem, oraz... Płaszczem zrobionym z fretek! Włosy również wyglądają inaczej, zamiast fryzury w stylu Biebera Styles ma dokładnie ułożoną na żel zaczeskę! Po chwili przestoju w wędrówce do ringu nonszelanckim krokiem idę po rampie wsłuchując się w niejednolitą reakcję publiki, która sama nie wie czy cheerować czy na mnie buczeć. W tłumi zauważał jednak kilka nieprzychylnych dla mnie plakatów. Każę więc swojemu ochroniarzowi - Tylerowi Reksowi pójść po kilka z nich i je podrzeć, co ten bez żadnych protestów robi.



Po tym zdarzeniu zatrzymuję się przed kwadratowym pierścieniem, który będzie miejscem mojego spektaklu i w namiętny sposób całuję się ze słodką Marią, który wychodzi na ring w szlafroku trzymając dłonie na jej talii. Po tym akcie uczucia z zadowoleniem rozglądam się po zazdrosnych mężczyznach krzycząc na całą halę "She is mine!" co tylko potęguje negatywną reakcję nWU Universe.



Christy Hemme: The following contest is set for one fall, on his way to the ring from Gainesville, Georgia weightin' 215 pounds, he is "The Swagest One" A.J. STYLES...

Swag po zapowiedzi Hemme wyrywa jej mikrofon i zaczyna wypowiedź.

AJ Swag: Cut the music! <heel heat> Who's your daddy Pheonix? <w ch*j heel heatu> Zapewne nadszedł moment w którym muszę wam wytłumaczyć co się tu dzieje. Moja przemiana zaszła na poprzednim Smackdown, ale nie zwalniamy tempa i chcę przedstawić wam piękna Marię, która jak możecie się domyślić po namiętnym wejściu na początku, jest moją dziewczyną <heel heat>. Ouu, widzę że macie z tym niezły ból szyi. No cóż, obchodzi mnie to jak zeszłoroczny śnieg, więc wasza strata że zamiast nas podziwiać to buczycie jak stado baranów. Przechodząc jednak do tego ważącego 114 kilogramów i mierzącego prawie dwa metry Tylera Reksa to wyjaśnienie jest proste - to moja polisa ubezpieczeniowa i możecie być pewni że ten potwór zrobi wszystko by uratować moją dupę, a wam sprawić ból w razie mojego kaprysu. Swag's Crew, tak można by ich nazwać, ale nie, to nie żadna stajnia... Maria, oraz Reks są tu tylko po to by zapewnić mi wygodę, oraz bezpieczeństwo. A wspominając o Marii... Moja piękna kobieta ma wam coś do pokazania żebyście zobaczyli jak wiele tracicie nie będąc mną... Kochanie, zrzuć szlafrok i pokaż co potrafisz <cheer>.

AJ Swag: Podoba się? <cheer> Haha, nie powinno bo podczas gdy wam pozostaje patrzeć, ja mogę położyć dłonie na tym ciele anioła, z tym że owe ciało nie będzie miało na sobie nawet tego bikini. <heel heat, Styles namiętnie całuje Marię>. Zazdrośni? Oglądajcie więc walkę, bo swoimi umiejętnościami dam wam jeszcze bardziej do myślenia.

Styles zdejmuje Ray Bany i oddaje je Marii, po czym seksownymi ruchami kręcąc przy tym tyłkiem zdejmuje obcisłą koszulkę, którą wyrzuca za ring. Jego dziewczyna jak i ochroniarz opuszczają kwadratowy pierścień, a Swag poprawia włosy w obiektywie kamery i jest już gotowy do rozpoczęcia tego starcia.

Ostatnio edytowany przez sydalsztajn! (2013-08-21 22:15:17)

Gong i KŁ na max 500 słów...

Taka atmosfera była niepowtarzalna. Tłumy ludzi otaczających kwadratowy pierścień i dwóch znajdujących siew nim atletów wykazywały gotowość na Summerslam rozgrzewając się przed właściwą galą na Axxes. Niestety tysiące ludzi wznoszących i opuszczających ręce skandujących przy tym „Yes!” boleśnie uświadomiło mnie kto jest ich faworytem. Nie raz jednak przystępowałem do walki z pozycji skazanego na porażkę i wygrywałem, tym razem będzie tak samo.

***

Dźwięczne uderzenie gongu dało sygnał do rozpoczęcia tego starcia. Nadal czułem się niepewnie, ale spojrzenie na potężnego Tylera Reksa i seksowną Marię słodko uśmiechającą się w moim kierunku dodało mi otuchy. Ruszając w tradycyjną wędrówkę po obwodzie ringu pozwoliłem sobie na chwilę dekoncentracji dla pokazania dlaczego to ja jestem tym bardziej rozchwytywanym zawodnikiem, więc obróciłem się tyłem do przeciwnika i pokręciłem chwilę tyłkiem  po czym przeczesałem włosy. Fanom nie spodobało się to ani trochę, przez co rozpoczęli tradycyjne buczenie, na które odpowiedziałem jednopalcowym salutem wzniesionym w górę. Jak głosi słynny slogan „To nie jest pozerstwo, jeżeli to kontynuujesz”, więc postanowiłem jeszcze bardziej poniżyć Bryana wchodząc  z nim w zwarcie, po czym od razu puszczając by z wyrazem obrzydzenia na twarzy odejść do narożnika i pomachać sobie ręką przed twarzą. Skołowany Daniel nie wiedział o co chodzi, ale ja krzyknąłem na tyle głośno by słyszała mnie publiczność „Czy ma ktoś miętówkę?!” wzbudzając tym śmiechy nWU Universe. Nadal z lekką konsternacją na twarzy powoli wróciłem w stronę przeciwnika. Tym razem ponownie weszliśmy w zwarcie, a ja z łatwością wykorzystałem swój wzrost i zepchnąłem nieco niższego Daniela do narożnika, gdzie puściłem go tylko po to by ostatecznie zaskoczyć wszystkich niemiłym slapem, zostawiającym czerwoną pręgę na policzku rywala. Tak naprawdę wszystko było częścią specjalnie ułożonej przeze mnie gry, która miała na celu wypracowanie sobie przewagi poprzez sprowokowanie ciut mniej doświadczonego Amerykańskiego Smoka. W zasadzie eks-Danielson był tylko trzy lata młodszy ode mnie, ale doświadczenie płynące z występów na tak dużych scenach było po mojej stronie.  By dopełnić swojego dzieła krzyknąłem do włochatego zawodnika następującą frazę „W tej ohydnej brodzie to pewnie myszy trzymasz?! Nigdy nie będziesz tak dobry jak ja!”. To wystarczyło, mój przeciwnik z ogromną agresją ruszył w moją stronę, jednak ja schyliłem się i uniknąłem próby clothsline’u, tylko po to by wykonać piękny Superkick,  wyzwalający dźwięk stopy trafiającej w podbródek Bryana, który rozniósł się echem po całej hali. Bryan runął jak długi na matę, a ja znów wykorzystałem chwilę i opadłem na dłonie by wykonać kilka pompek na jednej ręce. Całe popisywanie się zostało oczywiście skwitowane buczeniem ze strony widowni. Tyler Reks zaklaskał w  dłonie i kilkakrotnie uderzył w apron wydając aprobatę dla moich czynów, a Maria krzyknęła „Dalej, kochanie!” zachęcając mnie do dalszego ataku. Nie zwlekałem więc dłużej tylko chwyciłem brodacza za długie włosy i podniosłem do pionu po to by włożyć sobie jego głowę między uda. Rozejrzałem się po publice chantującej „Daniel Bryan”, zamierzałem pokazać im że źle wybrali idola, więc płynnym ruchem podrzuciłem rywala do góry, po czy wykonałem Cliffhanger. Mimo niechęci do mnie widownia nagrodziła tą efektowną akcję oklaskami, a ja siedziałem obok leżącego Bryana z chytrym uśmieszkiem na ustach.

Słowa: 504

@edit - literówka, przepraszam ;-;

Ostatnio edytowany przez sydalsztajn! (2013-08-22 17:27:12)

Po tylu udanych atakach postanowiłem kontynuować to śmiertelne tango z rywalem. Poderwałem w górę otępiałego po atakach Stylesa i wymierzyłem mu potężny slap w twarz. AJ złapał się za miejsce, za które dostał i to pozwoliło mi na zadanie kolejnego ciosu. Spektakularne Jumping Enzuigiri. Oponent znowu lizał matę, jednak wiedziałem, że muszę go wykończyć znacznie bardziej. Prawie odrywając z ziemi AJ'a posłałem go Irish Whipem na liny, po czym przejąłem go efektywnym Tilt-A-Whirl Backbreakerem. Plecy rywala bardzo mocno odczuły zderzenie z moim kolanem i było to widać nadzwyczaj wyraźnie po jego grymasie na twarzy. Po raz kolejny w tym pojedynku podciągnąłem oponenta za włosy do stójki i podprowadziłem go do lin, wyrzucając z ringu przepięknym Chlotheslinem. AJ przy pomocy barierek jakoś odzyskał pion, jednak szybko stracił go za sprawą zapierającej dech w żyłach Suicide Planchy z mojej strony. Przepiękny aerial w moim wykonaniu to nie wszystko! Chwyciłem Stylesa za giry i zaaplikowałem na nim przecudny Leg Hook Suplex (+Tactics) wbijając go nim w barierki! To musiało boleć ...

Styles aż krzyknął z bólu po uprzedniej akcji, jednak trzymając się za plecy zdołał usiąść i to był jego największy błąd. Jak gdyby od urodzenia gotowy do ataku momentalnie wbiegłem w AJ'a wykonując mu Running Knee Strike (+Technics) . Oponent został unieruchomiony na dłuższy okres czasu, a ja zamierzałem to wykorzystać. Błyskawicznie zerwałem pokrywę ze stołu komentatorskiego i wrzuciłem ją do ringu. Oparłem ją o liny, a sam wgramoliłem się na narożnik. Przeciwnik jeszcze trzymał się za twarz, to dobrze ... Wziąłem więc pokrywę i ułożyłem ją wzdłuż ciała, tak, jak deskę surfingową i wykonałem widowiskowy Moonsault! "Oh my God!" dało się słyszeć z trybun i stolika komentatorskiego. Pokrywa popękała w kilku miejscach przygniatając ciało Stylesa! Ta akcja na pewno zapadnie w pamięć oglądającym to szalenie ciekawe widowisko fanom! Po tej akcji rywal na pewno nie wstanie szybko na nogi, a ja utrudniłem mu to jeszcze dobijając go Bridging Dragon Suplexem.

Cios kolanem w głowę od rozpędzonego Bryana na dłuższą chwilę odebrał mi świadomość gdzie jestem, dlatego leżałem na ringu jak mała, zaśliniona zabaweczka czekająca na wyrok. W pewnym momencie ocknąłem się i zamglonymi oczami dostrzegłem flesze aparatów błyskających w około, oraz ludzi pokazujących sobie coś palcami. Słowa dzieciaka w pierwszym rzędzie brzmiące "Zobacz mamo, on na niego skoczy!", oraz Maria zakrywająca sobie dłonią oczy uświadomiła mnie co ma się za chwilę stać. Spojrzałem więc z przerażeniem w górę właśnie w momencie kiedy D-Bryan wybił się z narożnika i wykonując efektownego salto leciał na mnie. Miałem dosłownie sekundę na reakcję, więc działając pod wpływem adrenaliny i instynktu nabytego podczas godzin spędzonych na różnych ringach świata po prostu podkurczyłem jak najmocniej kolana przez co Amerykański Smok razem z pokrywą spadł na moje nogi. Nie ukrywam że również mnie to zabolało, więc krzyknąłem z bólu, jednak cierpienie ustąpiło satysfakcji, kiedy obejrzałem się za siebie i zobaczyłem że moja kontra doszła do skutku i uszkodziłem aktualnie zwijającego się z bólu i trzymającego za żebra przeciwnika.

Dalej.