Nieudane. Kolano spoczywa na Tobie bardzo stabilnie z tego, co widzę (patrzę na ten na YT). Maryse nie mogła by po prostu tak sobie wznieść się na rękach. Dalsze próby to sterowanie rywalką w tak dużym stopniu, że to dzięki temu chciałeś się wydostać z submissiona. Ostatnia szansa. Wykorzystaj ją dobrze.

Ostatnio edytowany przez Hikariasz (2013-08-17 15:53:05)

Nie wszystko poszło po mej myśli jednak strumyk bólu wreszcie zdawał się poruszyć me szare komórki albowiem, przed mymi oczyma ujawniła się iście oczywista szansa, za którą, aż mi wstyd, że nie dostrzegłam jej za pierwszym razem. Mianowicie ma lewa strona jest stosunkowo w dogodnej pozycji ponieważ ucisk kolana bardziej skupia się na prawicy pod łopatką. Zatem korzystając z tych dwóch wolnych przestrzeni unoszę się delikatnie na ramionach tak aby wywalczyć sobie 2 centymetry odstępu od maty po czym wkładając całą energię w lewe ramie wyprostowuję ją dynamicznie z jednoczesnym rozluźnieniem prawej strony. Dzięki czemu zdołałam, że się tak wyrażę wykonać obrót przez prawie ramię. A ujmując to ściślej cała ta sekwencja wzbogacona o nasze spocone ciała z łatwością pozwoliła mi ześliznąć nogę rywalki z mych tyłów. Ustawiając mnie przy tym w czymś na rodzaj zwykłego Cloverleaf. Na rodzaj ponieważ pomimo mojej pozycji przypominającej pierwotną odmianę dźwigni rywalka stoi obok mnie, co daje mi spore pole do popisu i nie marnując czasu unoszę się ponownie na dłoniach wykonując swego rodzaju przewrót i siągając przy tym nie chcącą rozerwać uścisku Britany tak abym ja leżała na macie a ona trzymając me nogi stała ponad mą osoba. I wtedy podkurczając nogi chwytam jej głowę, dzięki czemu ponownie wspomagając się siłami fizycznymi prze-rolowuje i przechodzę do pinu.

Wiem,że pin nic nie da, dlatego proszę o inicjatywę.=, gdyz jestem już po 8 ciosie, a Paige nie zainkasowała jeszcze nic.