W chwili w której Shelton wyszedł obronną ręką z arcy niebezpiecznej sytuacji, w mym wnętrzu zgasł swoisty płomień nadziei, który dotychczas wspomagał mnie... Przybity ciągłymi niepowodzeniami siedziałem w narożniku, coraz głębiej tonąc w świecie swych przemyśleń, które zdawały się być ledwie dosłyszalne. Ciężki oddech niemalże w 100% neutralizował wszelkie odbierane przez narządy słuchu bodźce, jednakowoż wciąż przypominając mi o piętnie, jakie zmierzający ku końcowi pojedynek nań odcisnął. Rozgrzana, będąca niczym rwące strumyki lawy, krew, usiłowała nadążyć nad potrzebami organizmu, domagającego się coraz to więcej tlenu. Skupiłem swą uwagę na kropelce potu, która wycieknąwszy , ściekła z opuszczonej głowy, rozbijając się o podłoże. Przypominała mi siebie samego... bezbronna, skazana na upadek, a teraz, kiedy miałem szansę odmienić zły los, cała energia nagle wyparowała. Poczucie niesprawiedliwości zgasiło weń ducha walki, jednakowoż jednak pobudzając wściekłość, która wprawiła mą krew w szybszy ruch. Czułem, jak buzuje w mych uszach. W jednej chwili całą uwagę przeniosłem na podnoszącego się Benjamina. Przełknąłem ślinę, nawilżając w ten sposób wysuszone gardło, by po chwili dźwignąć się z podłoża. ''Pojedynek wciąż trwa i można wszystko jeszcze zmienić'' - pomyślałem i ze stoickim spokojem wpatrywałem się w facjate wroga, wyczekując na chwilę odkupienia.

Starałem się Już cię nie lekceważę Bananku ;3

Banan jak jeszcze raz dasz taką czcionkę, że tego się normalnie czytać nie da to ja nawet nie przeczytam twojego postu. Ty myślisz, że dzięki temu on nagle staje się lepszy?

Hardyz ten twój to straszne pierdalamento więc kontynuuje Banan (mimo wszystko).

A na ringu pojawia się MVP!

Goldust dopinguje swojego kolegę w narożniku, podburzając publiczność i klaszcząc. To nie może się tak skończyć. Wyciąga rękę, nakłaniając go również do zmiany.

Ile mam tutaj siedzieć -.- Hardyz nawet szansy się ze mną zmienić nie miał.

Jestem pewien, że jakbym wykonał tylko Sunseta to byś dał Kick Out i Opis, więc jeszcze Sharpshooter zapiąłem ;x

Co się ze mną dzieje ?! Sam nie wierze w to, jak dzisiaj walcze. Otrzymywałem mocne baty i to od jakieś czarnoskórego Benjamina ?! O nie tak nie może być.  Teraz w ringu jest M.V.P i muszę w końcu wziąć się w garść. Nie po to tyle tygodni pracowałem z Goldustem, aby tu przegrać. Nie po to fani wydawali miliony i przyjeżdżali z drugiego końca świata, aby zobaczyć, jak przegrywam. Tak po prostu nie może być. Muszę to zmienić i ostatecznie wygrać te starcie, albowiem wszyscy na mnie liczą. Obroniłem już pas Interkontynentalny, a nic by się nie stało, gdybym wzbogacił swe ciało kolejnym złotem, jakim by był pas Tag Team, lecz najpierw trzeba je wygrać, a robię wszystko ku temu. Najwidocznie za mało, więc muszę wznieść się ponad swe wyżyny i zwyciężyć. Obecnie jestem w jednej z najlepszych dźwigni Montela, a jest nią Irreversible Crisis. Nazwa iście dziwnia, lecz submission nie. Dobrze mi znany, gdyż jest bardzo podobny do dźwigni Daniela Bryana, tyle, że tu jest inne ułożenie mojej ręki, ale to nie będzie miało najmniejszego znaczenia. Znaczenie ma w jaki sposób się wydostane. Jesteśmy daleko od mojego narożnika i muszę jakoś się wydostać. Widownia jest pewna, że po tym co przeżyłem odklepie. Początkowo się nie ruszam, nie dając najmniejszych odznak życia.  Wszyscy już sobie myślą, że jestem zamroczony. Nagle Goldust zaczyna zagrzewać fanów do dopingu, którzy zaczynają wykrzykiwać ''Let's go Michael !'' i tak ciągle. Sądze, iż tego nie słyszę, a jest wręcz odwrotnie. Słysze to, słysze, jak świat mnie dopinguje. Muszę się podnieść, muszę pokazać im wszystkim, że dam rade, przecież jestem Mr. Perfect. Wszystko co robie jest perfekcyjne. Fani już zaczęli wątpić i chanty zrobiły się mniej słyszalne. Nagle poruszyłem się i na arenie zapanował cheer. Po czym zbierając ostatki sił odchyliłem swe ciało do tyłu, wstając na kolana co mocno zerwało uchwyt Gold Playera, który nie spodziewał się tego. Nogi wciąż są zaplątane w moją rękę, a Montel leży na plecach. Potrzebowałem więcej. Wstałem ledwo na nogi i byłem złożony w pół, iż nogi MVP były zapląte w moją rękę. Musiałem zmienić się z Goldustem, było to już tak blisko. Poniesiony adrenaliną zacząłem kopać w prawą nogą Bryana, w skutek czego ów noga opadłą na mate i nie byłem już w opresjii. Jednakże trzymałem lewą nogę rywala, przeciągnąłem go tak do swego narożnika, po czym wreszcie dokonałem zmiany z Goldustem. Fani byli podnieceni.

Pierwszy link to wyjście na którym sie wzorowałem, drugi zaś to sub z którego wychodze, oba są identyczne, tyle, że w dźwigni MVP jest inne ułożenie ręki, które w moim wyjściu nie ma najmniejszego znaczenia. Zmieniłem się z Goldustem, wciąż trzymając rywala za nogę.

Ostatnio edytowany przez Hardyz (2013-07-12 10:31:42)

Ah... MVP wciąż trzyma mnie w tej niebezpiecznej dźwigni. Muszę się jakoś wydostać. Zebrałem wszystkie siły i podniosłem się na kolana, niczym Henry w walce z Bryanem, w skutek czego Montel trzymał tylko moją rękę, a w dodatku leżał na pleach. To była okazja dla mnie. Wstałem na nogi, jednakże wciąż byłem schylony,  iż nogi MVP były zapląte w moją rękę. Chciałem się wydostać, zatem zacząłem kopać w nogę przeciwnika, co zaoowocwało w to, że ów noga opadła na mate i nie byłem już tak ograniczony. Trzymałem lewą nogę rywala,  przeciągnąłem go do swego narożnika, po czym wreszcie dokonałem zmiany z Goldustem. Fani byli podnieceni.

Same konkrety i wyjście możliwe. W pierwszym poście macie link na czym się wzorowałem *ten pierwszy link*

Zdaję sobie sprawę z tego, że kontra jest beznadziejna. Był to tylko mój akt łaski nie chcąc aby Robert przegrał bez wejścia na ring bo to byłoby strasznie słabe i zaufaj mi, że ja to wszystko wezmę pod uwagę w całościowej ocenie walki ; )

Dalej