Wchodzę...

W hali panowała wielka wrzawa, która nie mogła ustać na jakiś czas. Z tygodnia na tydzień, wspinam się po szczeblach dużej drabiny, powoli oswajając się z wyższymi sferami. Właśnie dzisiaj, na czerwonej gali stanąłem twarzą w twarz z Sethem Rollinsem. Czekaliśmy z wielką niecierpliwością na uderzenie w metalowy gong, który rozpocznie walkę gladiatorów. Jednakże ja zachowywałem pełen spokój i dawkę czystej, irlandzkiej agresji, która wiele pokazała w mojej skórze przeciwko poprzednim śmiałkom... Po chwili napiętą atmosferę przerwał gong i walkę czas zacząć!


Ruszyliśmy bardzo ostrożnie. Szybko wytarłem nos na ostatnią chwilę i szeroko wyjąłem swoje ręce na przeciw Setha. Młodociany zawodnik, wszedł ze mną w klincz i tak się zaczęło... Nasze ciała złączyły się i pocierały się jeden o drugi, wydzielając z siebie substancję zwaną potem. Na hali panował niesamowity cheer w stosunku do Setha, lecz słychać było wielki hate na moją osobę. Nie czułem się wtedy zlekceważony, tylko chciałem pokazać im wszystkim iż nie jestem jakąś wielką gwiazdą w tym biznesie. Po chwili wróciłem do pojedynku i gwałtownie odepchnąłem swojego rywala daleko od siebie. Zatrzymaliśmy się obaj. Podrapałem się po brodzie, analizując Rollinsa, po czym ironicznym śmiechem, chciałem jakoś rozproszyć oponenta. Chyba się udało...-odpowiedziałem sobie w myślach, po czym wziąłem rozbieg i wyprowadziłem krótki ale efektowny clothesline. Zamroczony padł z trochę głośnym hukiem na białą mate, więc ponownie ruszyłem się i użyłem kilku stompów prosto w jego brzuch. Wystarczyło tylko kilka kopnięć w leżącego i już z powrotem wstał z maty.. Odsunąłem się od oponenta, po czym uderzając w swój łokieć chciałem zawistować pierwszą w tym pojedynku akcję. Seth rozwścieczony ruszył w moją stronę niczym byk na czerwoną płachtę. Nie mogłem stracić w ostatniej chwili swojej inicjatywy, toteż wykonałem na nim krótki Reverse Elbow. Łokieć trafił prostą w brzydką twarz rywala, który ponownie przywitał się z deskami.


Nastąpiła krótka ale solidna przerwa dla mojej osoby. Rywal powoli wstawał z maty, chcąc zaatakować. Podbiegłem do niego i zaczęliśmy się wymieniać uderzeniami. Obaj czuliśmy się bardzo zdeterminowani do dalszego pojedynku, lecz moja siła i precyzja, przełamały obronę przeciwnika. Dlatego też wyprowadziłem całą serię Frenzy na twarzyczkę, która zrobiła się czerwona. Tyler Black odsunął się kilka kroków, chwiejąc się jak pijak. I z lodowatym wzrokiem oraz kwaśną miną, spoglądał w moim kierunku. Nie czułem się wystraszony, a morale były bardzo mocno nastawione.

Seth uległ mojej sile i teraz to ja mam władze w ringu. Zadowolony ze swoich poczynań, podchodzę do leżącego rywala i zaczynam go stompować z całej siły prosto w brzuch. To z pewnością go zabolało, toteż używając swojego twardego łokcia, wyprowadzam Rolling Elbow Drop Combo. Rollins, zamroczony wstał z maty, więc go zachodze i przechwytuję go z impetem wbijając go w białą mate.Hangman's Neckbreaker zostało idealnie wykonane na przeciwniku, który z sekundy na sekunde traci pewnośc siebie. Po tej akcji, zadowolony wstałem z maty i zatauntowałem w swoim stylu. Seth w tym czasie, zbierał się ślimaczy tempem, więc aby go pobudzić dopadam go krótkim Elbow Ddrop'em, a następnie podnoszę go na równe nogi. Siłą podniosłem go w powietrze, po czym z hukiem wbiłem go w mate, wykonując Vertical Suplex.

Początek był na tyle korzystny, iż mogę spokojnie atakować Rollinsa, który zbiera się po ostatnich akcjach. Podchodzę do niego nieco szybszym krokiem, po czym zaczynam go stompować niemiłosiernie w jego brzuch. Szybko jednak zrezygnowałem z tych akcji, toteż podnoszę swojego oponenta i wyprowadzam precyzyjne kopnięcie w korpus. Rywal się od razu skulił gdy poczuł to na swojej skórze. Nie miałem jednak pomysłu co zrobić ze skulonym rywalem, więc poczęstowałem go kilkoma podbródkowymi i posyłam go na liny błyskawicznym Irish Weap'em. Rywal leciał w moją stronę, ruszając palcami w prawej ręce, po chwili z impetem trafiłem go potężnym clotheslinem. Seth upadł na tyłek, ale tylko chwilowo. Zaraz po tym ponownie powstał z martwych i ruszył ku mojej osobie. Gdy był tuż koło mnie, błyskawicznie odskoczyłem i zaatakowałem go gradem maczug prosto w jego osłabione plecy. Nie czekając na zbawienie, przechwyciłem go odpowiednio i zaplątałem jego łapska w linach. Wszyscy wiedzieli co się szykuję i z ironicznym uśmiechem, zacząłem go uderzać dwanaście razy w klatkę piersiową. Beats of the Bodhrán (um Technics) wyraźnie podkreśliły moją żądze w ringu, którą nie popierają ludzie oglądający ten pojedynek. Jednakże ci, którzy byli za mną zaczęli odliczać moje uderzenia, które zostały przerwane przez arbitra. Seth został wypuszczony z lin i odszedłem parę kroków, chcąc znaleźć odpowiedni moment na atak. Rollins po chwili wszedł zamroczony do ringu, więc od razu przywitałem go clothesline, który zmusił rywala do zaliczenia desek. Zadowolony z siebie, dorzuciłem parę łokci, po czym zapiąłem Camel Clutch na środku ringu! Tap Out Seth!

Od razu nie da się podciągnąć kolan do klatki piersiowej nie wykonując wcześniej żadnego ruchu - 2 szanse!

Czytam i sądze iż dalej Rudy

Udane. Co nam jeszcze pokaże Seth?