Potwierdzam swoją gotowość do walki.

Jebam w gong KŁ nr.1 na max 550słów

Serce uderzało ze zdwojoną siłą, oczy łzawiły od blasku świateł, a uszy bolały od wykrzykiwań podjudzonych fanów. Starałem się zachować spokój, jednak nieustannie targały mną emocje. Przymknąwszy na chwilę oczy, próbowałem się wyciszyć, by nic nie było wstanie mnie rozproszyć, nawet najmniejsza błahostka. Wszystko wokół po chwili umilkło i słyszałem tylko swoje nierówne oddechy, które spływały po mojej klatce piersiowej niczym krystaliczna woda. W głowie krążyła mi jedna myśl: czy podołam dzisiaj zwyciężyć? Sprawiała ona, że pięści same się zaciskały, a usta przybierały dziwny kształt. Uniosłem głowę i lekceważąco spojrzałem na petenta, który jakby czekał na kare. Każdy jego oddech był jękiem. Przez radość smutek wyziewał. W oczach panowała nadzieja, niepodzielnie gorejąca…

Sędzia w pewnym momencie wychylił się za liny, dając znak ręką, tym samym oznajmiając początek walki. Nie było już odwrotu. Musiałem stanąć oko w oko z wrogiem. Chwiejnym krokiem wyszedłem z miejsca spoczynku, by zakończyć przemarsz na środku kwadratowej maty. Głęboko spojrzałem w oczy petenta, by przeniknąć w głąb jego umysłu. Chciałem poznać najskrytsze myśli, ale również obawy, związane z ów batalią. Posłałem delikwentowi szyderczy, bardzo charakterystyczny dla mojej osoby uśmiech. Fizyczne kontakty to tylko połowa celu. Jednym z ważnych cech pojedynków, jest właśnie wtargnięcie na psychikę współzawodnika. Uniosłem swe drżące ręce ku górze, umiejscawiając je na wysokości klatki piersiowej. Łączyło się to z pierwszym odruchem, który miał rozpocząć tenże pojedynek. Na oczach widzów, tworzyć zaczęły się nierówne koła, które były nieodzowną metodą, na inicjacje sporu. Systematycznie skracałem dystans, przybliżając się przy tym do antagonisty. Będąc od niego na krok, machnąłem prawą ręką, wymierzając Nicholas'owi trafnego sierpa, która okazał się być idealną podcinką. Petent nie okazał skruchy i już po chwili powrócił do pozycji stojącej. Nie zdążył jednak zareagować, gdyż natychmiast kolejny sierp posłał go na matę. Tym razem nie ujawnił w pełni swej determinacji i pozostał na umówionym miejscu. wyczekałem podniesienia się petenta na kolana, wtedy właśnie wymierzyłem celny Roundhouse Kick! Skroń adwersarza została zmasakrowana tuż na początku!

Blondyn, od razu po zainkasowaniu mocarnego kopnięcia, przytknął swój tułów do chłodnej maty. Nie pauzując ani chwili, przysunąłem się do persony, przechwytując jego głowę w mocny uścisk. Szarpiąc nią, zmusiłem go do jak najszybszego wstania na równe nogi. W tej pozycji mogłem zdziałać o wiele więcej, aniżeli w pozycji dolnej. Wykorzystując swoją przewagę siłową, pchnąłem petenta w stronę czerwonych lin. Dolph odbijając się od granic ringowych, nabrał odpowiedniej szybkości. Wykonawszy kolejne dwa kroki, które przybliżyły go do mojej osoby, schyliłem się nieznacznie, by następnie zaaplikować fenomenalnego Flapjack'a! IMPACT! W wyniku udanego rozpoczęcia starcia, pozyskałem wstępną kontrolę. Stojąc na środku kwadratowego pierścienia, mając u nóg zawodnika, widząc ogromny grymas bólu na jego twarzy, jakiekolwiek blokady zniknęły. Każde kolejne ukazanie ich cierpienia, wzmacniało mą siłę, w głowie roiły się kolejne pomysły, tym razem.. bardziej odważne i stanowcze.

Dźwignąłem się na równe nogi, by nie tracić cennego czasu, na żadne błahostki. Przysunąłem się do miejsca spoczynku adwersarza, chwytając go w niekomfortowym uchwycie. Chęć zapisania się po raz kolejny na karcie zwycięzców, powodowała, że krew w żyłach momentalnie przyśpieszała. Szarpiąc nim, powodowałem, że jego nogi same się zapierały i zmuszały go do powstania. Utrzymywałem pozycję za plecami Dolph'a, co dało mi możliwość wykonania szybciej akcji, która nosiła nazwę German Suplex!

Kark delikwenta został bezwarunkowo zmiażdżony, poprzez mocne huknięcie o matę. Zdawać się mogło, że przeciwnik, wywyższający się ponad wszystko, ulega osobie, która nie nosi ze sobą takiego bagażu doświadczeń. Osobie, która zaczynała wszystko od początku. Gold Standard - to stwierdzenia nabiera zupełnie innego znaczenie, gdyż osoba, która nadała sobie ów przydomek, pokazuje, że jest jego warta. Z chełpliwym grymasem twarzy, podniosłem się na dolne kończyny, kierując swój wzrok, na obolałego blondyna. Złapałem agresywnie jego rękę, ciągnąc ją do siebie. Ziggler natychmiast znalazł się na prostych nogach, mając lekko zagubione spojrzenie. Nie puszczając ręki antagonisty, wykręciłem ją, by po chwili wykorzystać ten fakt i wykonać Hammerlock Shoulderbreaker!

Chcąc jak najszybciej kontynuować swe czyny, umieściłem głowę oponenta między swymi nogami. Publika domyślać się mogła, co było w moich planach. Jednak, czy nie pomyliła się? Wykorzystując swoją siłę, wyniosłem go ponad głowę. Wykonałem w tej pozycji trzy kroki, gdyż musiałem znacznie zbliżyć się do miejsca, gdzie ciało Nick'a miało paść. Tym miejscem okazał się narożnik, a Shell Bomb wyglądał niezwykle efektownie!

Redukując swe ciężkie oddechy, wyziewane buzią, powoli podnosiłem się na nogi. W głowie układały mi się scenariusze na dalszą część bitwy. Oczywiście musiałem wybrać ten, który odpowiadał moim umiejętnością. Wyczekałem podniesienia się na kolana Dolpha, by natychmiast, gdy to uczyni, wykonać Enzuigiri! Adwersarz położył się ponownie na chłodnej macie, z szeroko otworzonymi oczyma. Z chełpliwym grymasem twarzy złapałem głowę petenta w mocnym reverse ddt clutchu. Szarpiąc ów częścią ciała w górę, zmusiłem go do natychmiastowego wzniesienia się na nogi. Nie zmieniając pozycji, wykonałem Reverse DDT! Ciało antagonisty znajdowało się na środku ringu, dlatego też wykorzystując ten fakt, zapiąłem Cross Armed Camel Clutch!

To wszystko po woli zaczyna wyglądać nieciekawie. Szansa na zwycięstwo w tym starciu oddala się z każdym kolejnym atakiem... nie tak to sobie wyobrażałem. Być może początkowa arogancja wobec Sheltona w tym wypadku okazała się być zgubna i teraz muszę nadgonić tempo by nie stracić już wszelkich szans na końcowy triumf. Poczułem na ciele spocone łapska czarnoskórego rywala, wiedziałem wówczas że to doskonały moment aby w końcu powiedzieć "Dość!" Tego się spodziewałem, oponent ustawia mnie pod Reverse DDT, miałem pewien pomysł co w tym momencie zrobić. Wsunąłem jedną nogę pomiędzy nogi Benjamina, blokując mu możliwość wykonania swojego ataku. To jednak nie był koniec, ponieważ totalnie zaskoczyłem go kontrując jego akcję na piękny Russian Leg Sweep ! Po którym obaj padamy na matę.

Rywal zapina mi piekielnie mocne Cross Armed Camel Clutch.. ból opiewa niemalże całą górną część mojego ciała. To nie tak miało wyglądać, nie tak to sobie wszystko wyobrażałem. Szybko muszę coś zrobić zanim będzie za późno.. myśl Dolph, myśl. Podczas mojej burzy mózgu poczułem jakby rywal z każdym pociągnięciem mnie ku górze trochę słabł, dlatego też czekałem aż znów jego uścisk zrobi się lżejszy. Wtedy mocnym szarpnięciem wyrwałem jedną z moich rąk, drugą natomiast dalej czarnoskóry przeciwnik. Miałem wówczas otwartą drogę do silnych uderzeń łokciem w twarz przeciwnika.. ten nie miał wyboru i pod naporem silnych ciosów musiał puścić moją drugą rękę. Mając wolne dwie przednie kończyny mogłem swobodnie przeczołgać się pod same liny, gdzie Shelton nie mógł mi nic zrobić.

----
Wyjście realne, próbowałem z bratem xDD