mamy ominięcie czasu i prosimy Booking min. 450 słów lub zwycięstwo poprzez DQ sam wybierz

Mój oponent właśnie wszedł do ringu. Pewny siebie i pełen wigoru. Ciągle starał się popisywać żałosnymi sztuczkami tanecznymi. Części publiczności się to podobało i tańczyła razem z nim, jednak większość głośno wybuczała jego zachowanie, domagając się nieuniknionego.  Razem z nim do ringu weszła jego tancerka… oboje zachowywali się tak, jakby to nie była walka, ale konkurs tańca w przedszkolu. Czułem coraz bardziej narastającą we mnie złość. Kolejny dzieciak okazuje mi brak szacunku, a z mojego domu, z mojego dziedzictwa, z mojego azylu..z kwadratowego pierścienia, ringu, który jest cmentarzem dusz podobnych do tej Fandango…. Uczynił zbrukanym parkietem. Nie mogłem tego dłużej tolerować, tym bardziej gdy na jego twarzy co raz dostrzegłem pogardę i zbyt wielką pewność siebie….Jakże nie wiesz, jaką cene przyjdzie Ci za to zapłacić.. Podszedłem na środek ringu, on dalej starał się kupić na sobie uwagę, zupełnie mnie ignorując. W końcu zawędrował swoim tanecznym krokiem w moją strone. Gdy stał odwrócony do mnie plecami, poczułem, że coś w nim pękło. Gdy się odwrócił, nie był już tak pewny siebie i arogancki. Spojrzał bowiem w moje puste, białe oczy. Po dłuższej chwili , w charakterystyczny dla siebie sposób przeciągnąłem palec po szyi, zwiastując jego sromotną porażkę. Tłum oszalał. Wiedzieli bowiem , że z Umarlakiem się tak nie postępuje..
***

Gong wybrzmiał.  Pierwszą rzeczą, którą chciał zrobić Fandango, to uciec z ringu. Na jego nieszczęście mu na to nie pozwoliłem. Odwróciłem go w swoją stronę i zaserwowałem mu potężny punch
w twarz.  Fandango padł na matę zupełnie zdezorientowany, gdyż w tej chwili poczuł moją złość.  Tym samym zyskałem inicjatywę niemal przez zaskoczenie. Jednak mój przeciwnik szybko się otrząsnął i podniósł się z maty, nie będąc już jednak tak pewnym siebie. Wyciągnął do mnie rękę, chciał przejść do siłowania, jednak spodziewałem się  czym to się może skończyć, wiec szybko wykręciłem jego rękę i przeszedłem do armbaru, a następnie do headlacku . Chwyt był mocny mimo to, udało mu się stawić  opór, dodatkowo na chwilę przejmując inicjatywę, gdyż wydostawszy się
z chwytu wykonał na mnie Irish Whip. Dwukrotnie starał się mnie podciąć, lecz byłem zbyt doświadczony na takie zagranie więc, gdy szykował się do kolejnej próby, ja nabrałem rozpędu
i wymierzyłem mu Running DDT. Publiczność była zachwycona, gdyż znowu odzyskałem inicjatywę.
Z Trybun coraz głośniej dało się słyszeć „LEST’S GO TAKER”. Fandango zbierał się ,żeby znowu się podnieść, jednak był w lekkim szoku, gdyż akcja była dość mocna. Nie pozwoliłem mu wstać na nogi, gdyż wymierzyłem mu kilka potężnych , charakterystycznych dla mnie stomp- ów. Gdy ujrzałem jak zwija się z bólu, od razu przypomniałem sobie jak to ja sam, na Summerslam leżałem na macie całkowicie oszołomiony, po tym co zrobił Ryback….Właśnie. Ryback…Po raz kolejny emocje wzięły nade mną górę. Przypomniałem sobie, że to w końcu FCE Match. Wyszedłem z ringu wspierając się o liny, tak jak to robiłem zazwyczaj będąc zwróconym twarzą do środka kwadratowego pierścienia, udałem się pod bandę i wziąłem do ręki stalowe krzesło. Poczułem silny przypływ gniewu i nie czekałem, aż tancerz będzie próbował ustać na nogach, więc wślizgnąłem się szybko z powrotem do ringu i zaserwowałem Fandango serię potężnych uderzeń w plecy. Z każdym przyjętym ciosem, mój przeciwnik opadał z sił. Byłem tak naładowany, że przestałem liczyć po 10 uderzeniu. W końcu odrzuciłem krzesło i wyszedłem z ringu, aby nieco ochłonąć, bo w głowie miałem obrazy, w których to na ringu leżał zarówno Ryback, jak i Edge. Wiedziałem, że tak tego pojedynku zakończyć nie mogę. Stwierdziłem więc, że jeszcze bardziej urozmaicę ten pojedynek. Pełen sił i przepełniony lekką satysfakcją, przygotowałem sobie stół komentatorski, a także wrzuciłem do ringu zwykły stół i kij do kendo. Fandango dochodził do siebie, jednak nie zauważyłem tego, gdyż skupiłem się na ustawieniu stołu przy linach.  Gdy się odwróciłem,  znienacka otrzymałem uderzenie kijem w brzuch. Zorientowałem się, że mój rywal miał dość czasu by dojść do siebie, dla tego role na krótko się odwróciły. Teraz to on mnie okładał serią ,lecz mimo wszystko znalazłem w sobie siłę, by mu się przeciwstawić. Gdy byłem już na kolanach, Fandango znów odzyskał pewność siebie. To był jego błąd, gdy szykował się do kolejnego uderzenia, ja wymierzyłem mu kilka chop-ów. To odrzuciło go na liny, a mi pozwoliło wstać. Wtedy zobaczyłem wściekłość w jego oczach. Rozpędził się i próbował pchnąć mnie na liny, lecz ja wykonałem odwrócone Irish Whip do narożnika i z całej siły wykonałem Corner Clothesline.  Tancerz osunął się na narożniku, jednak ciągle czułem ,że zbyt łagodnie go potraktowałem. Pomogłem mu się podnieść, wziąłem go niemalże na barki i starałem się wykonać moją kombinację. Najpierw wymierzyłem Snake Eyes, wykorzystałem to, że był zamroczony i powaliłem go na matę potężnym Big Bootem. Już szykowałem się do zakończenia swojej sekwencji, gdyż wziąłem ponowny rozbieg odbijając się od lin i złożyłem się do Leg Dropu, którym jednak chybiłem! Fandango czując swoją szansę, poczęstował mnie kilkoma stompami, i Elbow Dropem. Wykonał swój taunt znów jakby czując pewność siebie i wdrapał się na narożnik. Szykował się do jakiejś akcji, jednak czekał aż się podniosę. Gdy tak leżałem znów sobie przypomniałem o tej sromotnej zniewadze i nie mogłem pozwolić ,bym znów został tak poniżony. Usiadłem więc w swoim stylu, odczuwając jednak ciosy mojego przeciwnika. W momencie gdy byłem już na nogach, on szykował się do skoku i prawdopodobnie do Axe Handle. Odwróciłem się w stronę narożnika i kątem oka dostrzegłem stojący przy linach stół. Los chciał, że jego akcja była nieudana, bowiem udało mi się go przechwycić w powietrzu, zakładając potężny uścisk na szyję i wymierzając potężny Chokeslam na stół! Publiczność oszalała, a ja słaniając się oparłem się o liny. Wiedziałem, że teraz musze to skończyć. Wyobraziłem sobie ,że tak właśnie skończy Ryback, a zaraz po nim Edge. Wraz z wrzaskiem tłumu rosła we mnie siła i determinacja.  Wykonałem swój charakterystyczny taunt, i już zmierzałem do  niemal nieprzytomnego Fandango, by zakończyć ten pojedynek. Wtem dostrzegłem przygotowany wcześniej przeze mnie stół komentatorski.. Nie mogłem tego nie wykorzystać. Znów opuściłem ring, jednak tym razem wyślizgując się z niego, a gdy już stałem na podłodze, wyciągnąłem bezwładne ciało mojego przeciwnika. Zmobilizowałem się na tą ostatnią akcję, ku uciesze publiczności. Ustawiłem sobie mojego przeciwnika w pozycji dogodnej do zakończenia tego starcia: włożyłem jego głowę między nogi, przeciągnąłem palec po szyi, podniosłem go, zarzuciłem na barki i wykonałem kończące LAST RIDE NA STÓŁ KOMENTATORSKI!!!  Fani oszaleli, a mi nie pozostało nic innego… Spojrzałem gdzie jest sędzia, położyłem tylko rękę na jego bezwładnym ciele i ..
1
2
3
DYN DYN DYN
Zgarnąłem dosyć szybkie zwycięstwo, wysyłając jednocześnie jasny przekaz zarówno temu młokosowi Rybackowi, jak i Reated R Superstar. Zemsta będzie okrutna.