Na telebimie ukazuje się pusta szatnia. Chwilę po tym jak wszyscy zgromadzeni zobaczyli ten widok do owej szatni wszedł szyderczo uśmiechnięty Kurt Angle. Jego wejście wywołało negatywną reakcje u fanów. Kurt wziął mikrofon i zaczął mówić:
-Jak wiecie na ostatnim RAW przegrałem z mistrzem interkontynentalnym. To jednak nie powstrzymuje mnie przed zdobywaniem tytułów.
Kolejna reakcja fanów.
-Teraz wam pokaże jak skończyć z przecenionymi nieudacznikami.
Kurt wychodzi z szatni i rusza w kierunku pewnych drzwi, na których widnieje napis " Szatnia Randy'ego Ortona". Ciągle się uśmiechając otwieram drzwi, widzę tam tylko zamyślonego Ortona. Nie reaguje on gdy wchodzę dopiero gdy trafiam go kopnięciem w klatkę piersiową chciał zareagować, lecz było już za późno. Orton spadł krzesła na którym siedział. Złapałem go za rękę i wyniosłem pod Angle Slam. I finisher wykonany! Viper upada na beton, wykorzystuję to i łapię go za nogę. Wymuszam na nim niesamowity ból jakim jest zapięta dźwignia Ankle Lock. Orton zaczyna klepać ale ja nic sobie z tego nie robię, dopiero gdy ochroniarz wchodzi do szatni Legend Killera puszczam. Odwracam się do ochroniarza i szybkim ruchem wypycham go za drzwi, po czym szybko zatrzaskuję drzwi. Zatrzaśnięte drzwi zamykam na klucz, który był w środku. Randy wciąż leży na ziemi, biorę krzesło na którym siedział gdy rozpocząłem atak i przekładam przez jego lewą nogę, która wcześniej doświadczyła mego finishera. Kiedy to noga znalazła się w potrzasku zaczynam kopać w krzesło, powoduje to reakcje dwa razy mocniejszego kopnięcia niż zwykle. Wykonując ostatni stomp podnoszę mikrofon i znów zaczyna mowę:
-Widzicie tak kończą ludzie, którzy nie zasługują być w tym biznesie.
Po tych słowach Kurt Angle otwiera drzwi od szatni i spokojnie udaje się do wyjścia.