P.S Nowa karta na RAW jest, a walka wam powoli idzie wiec wprowadzam zasade 24h! (od mojego posta)

Hahahahhahaha, trzymam się za brzuch nie mogąc wytrzymać ze śmiechu. Wszystko to na widok Jeffa Hardego, kompletnie bezradnego i patrzącego na mnie ze złością. Maham Hardemu kluczykim przed oczyma śmiejąc się w głos, Hardy nie wytrzymuje w końcu i wtacza sie z powrtotem do ringu. Cel zrealizowany, Hardy dał się sprowokować chowam kluczyk w spodnie (konkretnie do majtek) po czym spoglądam na bezradnego Jeffa z szelmowskim uśmieszkiem. W końcu granica nerwów i upokorzenia pęłkła i Hardy ruszył w moją stronę, jednak gniew znacznie osłabił czujność Jeffreya dzięki czemu daje się on powalić dropkickiem. Chwytam leżące w ringu krzesło i podchodzę powoli do przeciwnika który wierzga nogami licząc że uda mu się kopnąć, uderzam z całej siły krzesłem w nogę rywala który zawył z bólu i zaczął zataczać się po macie ringu. Publiczność ze współczóciem patrzyła na bezbronnego Jeffa, mi jednak ten widok przynosił czystą rozrywkę. Wyjmuję kluczyk i rzucam go kilka metrów od leżącego Hardego, Enigma z wielkim wysiłkiem próbuje doczołgać się do niego i gdy już wyciągał rękę, gdy już nie wiele brakowało by dosięgność wolności... Uderzam z całej siły krzesłem w nadgarstek openenta, nie wiadomo co było słychać głośniej - jego krzyk czy mój śmiech...

Nie czekając uderzam krzesłem jeszcze 2 razy - raz w głowę przeciwnika kompletnie go ogłuszając, a drugi raz w brzuch. Następnie kładę krzesełko na brzuchu nieprzytomnego rywala i wychodzę na apron. Fani Jeffa zasłaniają oczy gdy wykonuję springboard splash, krzesło na brzuchu oponenta zwiększyło impakt uderznia a ja spokojnie przypinam Hardego.

Nagle oprzytomniałem i kątem oka zauważyłem, że Rey leci w moją stronę. Czując na brzuchu krzesełko, momentalnie zrzucam je z siebie i podciągam kolana do brzucha, żeby Mysterio wpadł na nie z impetem. Padł na matę, rzucając się i trzymając za klatkę piersiową. Niezwłocznie wstałem i podniosłem go na nogi, wkładając sobie jego łeb pod pachę. Bez wahania dorzuciłem od Siebie Twist Of Fate na krzesło które miałem na sobie.

To jest ta chwila oraz moment. Rey odpłynął z tego świata, więc zostaje mi tylko go dobić. Bez wahania pomagam mu wstać, a gdy to nastanie Mysterio chybocze się dolnych kończynach. Zachodzę go od tyłu i oplatam swoją ręką, jego szyję. Wyniosłem do góry wolną rękę przy aplauzie publiczności i dołożyłem Reverse Of Fate na te samo krzesełko.