Na hali rozbrzmiał theme Humana Tornado. Fani poderwali się z miejsc, gdy zobaczyli, że wyszedłem z BS na arenę. Halę opanował głośny cheer. Podążam w stronę ringu, przybijając po drodze piątki fanom. NA sobie mam pomarańczowe spodnie oraz marynarkę. Wchodząc na ring, wykonuję taunt do publiki i wspinam się na naroż nik... Po chwili z niego zeskakuję, odkładam marynarkę, czekam na zapowiedź annoucera i podgrzewam atmosferę w hali

Ponownie walką otwierającą galę będzie mój pojedynek. Ostatnio było podobnie, a walka z moim udziałem ze spokojem mogłaby zostać Main Eventem gali, jednak dziś najważniejsze będą walki w najniebezpieczniejszych klatkach świata- 5ton stalowego łańcucha mówi samo za siebie. Dzisiejszej nocy królują walki Elimination Chamber! Moim zadaniem jest rozpocząć galę z wysokiego C, rozgrzać publiczność do czerwoności i dać z siebie wszystko, by po raz pierwszy obronić pas United States. Oddałem mój tytuł w ręce sędziego, który najpierw pokazał go mnie, później Bobby’emu, a na końcu wzniósł do góry, prezentując fanom o co toczyć się będzie pojedynek. Wraz z moim opponentem  stoimy w przeciwległych do siebie narożnikach, patrząc na siebie. Roode jest skupiony, natomiast ja jestem rozluźniony i z uśmiechem spoglądam na twarz rywala. Pan w pasiastej koszulce przeszukał Nas dokładnie, czy nie mamy czegoś, czym możemy nielegalnie zaatakować, po czym zapytał Nas, czy jesteśmy gotowi do walki. Słysząc dwie pozytywne odpowiedzi nakazał wybić w GONG!

Oboje czujemy napięcie jakie na Nas ciąży. Dla Roberta jest to bardzo ważna walka, gdyż nie posiadał jeszcze ani jednego pasa i ma szansę się wybić i z dobrej strony zaprezentować creative teamowi oraz fanom. Dla mnie jest to podobnie ważne wyzwanie. Moja pierwsza obrona pasa, co oznacza, że tracąc go stanę się tzw. mistrzem z przypadku. Rozbrzmiał już gong. Oboje oderwaliśmy się szybkim ruchem od narożników i zaczęliśmy zataczać kółka, które z biegiem czasu zaczynają robić się coraz mniejsze. Wyciągnęliśmy łapki do przodu, aż w końcu weszliśmy w klincz. Wkładamy w starcie siłowe masę energii, jednak silniejszy pretendent przepycha mnie do narożnika i w „brudnym” stylu wypycha moją głowę jak najmocniej do tyłu. Jest to niedozwolona akcja, wiec sędzia zaczął liczyć. Po 4 zostaję uwolniony, a pan w pasiastej koszulce udziela słownej reprymendy memu rywalowi. Wykorzystując moment biorę spory zamach i wyprowadzam mocny slap zewnętrzną częścią dłoni, charakterystyczny dla mojego stylu walki. Bobby odwrócił twarz, chwycił się za nią i splunął na matę ringu, sprawdzając czy leci mu krew z dziąsła. Kiedy odwrócił twarz w moją stronę ujrzałem w jego oczach złość i adrenalinę, wiedziałem, że zaraz wybuchnie. Ten od razu rzucił się na mnie z zamiarem wymierzenia mi kary poprzez użycie siły. Jak widać ani mama, ani pani w szkole nie uświadomiła mu, że siłą nie załatwi się sporów, jedynie je pogorszy. Wykorzystując swą szybkość schyliłem się i Roode zawitał oparty o narożnik. Czas pokazać opponentowi „gdzie raki zimują!”. Spojrzałem mu prosto w oczy z żalem i pogardą, palcem kiwając na znak, że nie ze mną takie numery. I jak to pewne przysłowie mówi „Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie”, wymierzam Roode’owi potężny punch w twarz, który tylko zapoczątkował serię uderzeń z mojej strony. Fani liczyli razem ze mną i ze świadomością skończyłem serię po 10 uderzeniu. Po tak długiej serii Robert był zamroczony. Bez wahania chwytam go za głowę, biegnę z nim przez szerokość ringu i wywalam ponad trzecią liną za ring. Gdyby była to walka na zasadach Royal Rumble, czy Battle Royal, okazałbym się zwycięzcą. W tym przypadku droga do victorii jeszcze długa. Przez kilka sekund, gdy Bobby leży za ringiem, zabawiam publiczność tańcem, poprawiam sobie fryzurę oraz klaszczę co jakiś czas w dłonie, co fani zaczęli powtarzać za mną. Oklaski rytmowe świetnie zgrały się z zaistniałą sytuacją w centrum wydarzeń. Mój leżący za ringiem przeciwnik powoli zaczął się podnosić, więc w rytm oklasków biorę rozbieg, odbijając się od lin, po czym wracając wyskakuję między 2, a 3 liną i wykonuję Suicide Dive. Impet uderzenia był tym większy, że rywal uderzył plecami o barierkę oddzielającą fanów od kwadratowego pierścienia. Niestety po tejże akcji ucierpiałem ja sam, ale wiem, iż nie mogę dać o tym znać rywalowi ani fanom, dlatego też szybko podnoszę się na nogi i jakby nigdy nic unoszę rękę do góry w geście zwycięstwa, jednocześnie wydając z siebie okrzyki „Tornado, Tornado!”, które miały na celu zachęcić publiczność do dopingowania. Ta sztuka mi się udaje i fani zaczynają coraz odważniej i głośniej skandować me imię. Czas wrócić do walki, bo mam świadomość, że chwila nieuwagi może doprowadzić do mojej porażki. Dlatego też chwytam Bobby’ego za głowę i podnoszę Go z maty poza ringowej, by wrzucić go z powrotem do ringu. Do ringu wchodzę zaraz za nim. Robert zdążył już się troszeczkę podnieść, jednak ja po wejściu na ring byłem szybszy i od razu wymierzyłem kopniaka w brzuch rywala, po którym ten zgiął się nieco w przód. Taka sytuacja daje mi wiele możliwości, jednak wybieram najlepszą na ten moment. Łapię przeciwnika jak do pół nelsona, po czym rękę przekładam pomiędzy jego nogami i chwytam dłoń Bobby’ego. Trzymając rywala w odpowiedniej pozycji, wynoszę Go i wykonuję Half nelson driver. Taki obrót spraw przybliża mnie do zwycięstwa i obrony pasa United States. Po wykonaniu akcji wstaję i łapię kilka oddechów, czekając na dalszy ciąg wydarzeń. Jedno jest już pewne. Fani nudzić się nie będą!

Chwila, raczej już byś wrócił, ze szkoły nie? Human dalej!
Sorry Bobby, ale zasady to zasady a jest już prawie 20:00...

Suplex a zaraz za nim Knee drop.

Dalej Torrnados Humaaanos!!

Udane! Dalej!!

Najprościej w świecie wykonuję fikołka w przód który sprawia że wydostaję się z opresji..Stajemy mniej więcej w tym samym czasie tak więc częstuję Human'a Clothesline'em i z pomocą Um Give Up zapinam na środku ringu na Human'ie  Scissored Armbar Crossface'a

Jakoś, nie zrozumiała ta kontra, więc 4 szanse!