Bez przeciągania, wbijam!

Ostatnio jestem zapracowany i nie wiem, czy się wyrobię w czasie! Mój post na pewno się tu jutro znajdzie, ale jeśli przekroczę limit 48h proszę o wyrozumiałość.

Trzecią walką wieczoru jest pojedynek Humana Tornado z Heathem Slaterem. Jest to po prostu śmieszne, gdyż każdy wie, że ten pojedynek bez obaw zasługuje na miano Main Eventu RAW w Polsce! Będąc tutaj pierwszy raz, postanowiłem pozwiedzać przed galą miasto. KU mojej uciesze ludzie na ulicy mnie rozpoznawali, robili sobie ze mną zdjęcia, a w restauracji niczym na Fan Axxess, rozdawałem autografy przy stoliku, a kolejka przed godziny nie malała. To sprawia, że mogę być spokojny o fanów, którzy obiecali, że będą mnie wspierać przez cały czas trwania pojedynku. Czy będę w lepszej pozycji, czy w gorszej zawsze będę mógł na nich liczyć. Jak się teraz okazuje, gdy stoję już w ringu i za chwilkę rzucę się w bój z mistrzem interkontynentalnym, nie skłamali. Najbardziej elektryzująca Polska publiczność licznie wypełniła halę, praktycznie nie ma wolnych miejsc, a rozglądając się po Atlas Arenie w Łodzi co po chwilę można ujrzeć transparenty robione przed młodszych fanów, jak i przez starszych. Zdecydowana większość plakatów uniesionych w górze jest na moją cześć. Teraz, będąc mistrzem Stanów Zjednoczonych jestem swojego rodzaju wzorem do naśladowania i wiem, że mogę być z siebie dumny, co powtarzam sobie każdego ranka, gdy wstaję z łóżka. Dziś czeka mnie ciężka przeprawa. W końcu stanę naprzeciwko innego mistrza- Slatera, który nie zawsze gra czysto. Dziwne jest to, że stawił się na RAW, gdyż na co dzień jest zapaśnikiem spod niebieskiego szyldu SmackDown! Wszyscy fani oraz cały czerwony roster trzyma w tym momencie za mnie kciuki. Niebiescy są po stronie swojego „wysłannika”- Heatha Slatera. Dla całej szatni WWE jest to niczym pojedynek o draft jakiegoś z zapaśników do innego brandu lub walka o puchar dla lepszego rosteru. Wszyscy dobrze wiedzą, że tylko jeden z Nas wyjdzie z niej zwycięsko. Sędzia pokrótce przedstawił Nam zasady, jakie będą obowiązywać w tym pojedynku. Były one dla Nas tylko przypomnieniem. Następnie pasiasty Pan przeszukał Nas i zapytał, czy jesteśmy gotowi stanąć oko w oko. Słysząc dwie pozytywne odpowiedzi, nakazał wybić w…

GONG!

Oboje podeszliśmy do środka ringu I stanęliśmy w bliskiej od siebie odległości twarzą w twarz. Ze strony Slatera leciały obraźliwe słowa, a co drugie ślina na moją twarz. Nie zwracając kompletnie uwagi na to, co mówi oponent, wytarłem twarz ze śliny plującego się zapaśnika i skwitowałem całą sytuację uśmiechem w twarz Heatha oraz pokazałem mu kilka tanecznych kroków, na co żywiołowo zareagowała publiczność, która od razu zaczęła skandować „Tornado, Tornado!” Czas kończyć zabawę i wdać się w bójkę, dlatego też ponownie stanąłem blisko Slatera i po chwili spojrzeń w oczy weszliśmy w klincz. Prezentujemy się praktycznie równo siłowo, jednak Heath okazał się ciutkę silniejszy i odepchnął mnie, a ja odleciałem pod sam narożnik. Przyklęknąłem na kolanie, zdziwiony tym co potrafi rywal, jednak nie okazałem tego. Uśmiechnięty jak zawsze podniosłem się. Opponent pokrzykiwał coś w stylu „Kto jest prawdziwym mistrzem, he?!” Nie zwracając na to uwagi, ponownie wszedłem w klincz. Tym razem to ja odpycham Slatera, który ląduje pod narożnikiem. W tym momencie pokrzykuję do niego „I’m the United States Champion!”, na hali rozbrzmiał cheer w moją stronę. Tym razem to Heath podniósł się z klęczącej pozycji. Po klinczach, z których nic nie wynika, spróbował zaatakować mnie clothesline’m, jednak doskonale to widząc wykonałem unik, schylając się i wziąłem rozbieg po odbiciu od lin. The One Man Rock Band nie zaprzestał biegu i także odbił się od jednego z krańców ringu. Spotykając się w środku kwadratowego pierścienie, wykonuję Pimp punce. Siła odrzutu była tak duża, że mistrz Interkontyneltalny żegna się z ringiem i ląduje na macie poza kwadratowym pierścieniem. Arena po raz kolejny dała o sobie znać i przez całą jej długość przeszedł pop w moją stronę. Czuję, że jestem na fali. Wszedłem na narożnik, dokładniej na drugą linę i podniosłem rękę w geście tryumfu. Laureat nagrody Slammy patrzył na mnie z „ziemi”, niczym na swojego kata, aż zrobiło mi się go żal, widząc co mu się stało, gdy spadał z ringu. Kurczowo trzymał się za tył głowy, którą uderzył w matę, okalającą ring. Sędzia po kilku sekundach jego absencji w świętym dla zapaśnika miejscu, zaczął Go wyliczać. Zszedłem z narożnika i poszedłem w stronę środka ringu, gdzie pokazałem Heathowi, aby wszedł. Sędzia krzycząc 7, sprowokował Slatera do wejścia na ring i ten to właśnie uczynił. Intercontinental Champoin szybko się poderwał do walki i ponownie chciał zgasić mnie szybką akcją, co wykorzystałem. – Szybko kopnąłem Go w brzuch, po którym przechwyciłem jego głowę i wykonałem Suplex. Tym samym inicjatywa należała do mnie. Po akcji wstałem i łapiąc oddech patrzyłem na cierpiącego rywala…

Heath trzymał się na odcinek lędźwiowy kręgosłupa, wyginając się przy tym, niczym sprężynka długopisu. To spowodowało, że na mojej twarzy pojawił się przysłowiowy rogal. Przejąłem inicjatywę w tym pojedynku i za żadne skarby świata nie mam zamiaru jej oddawać.Podnoszę z maty Slatera, przechwytuję jego rękę i posyłam go na liny irish whipem. Za pierwszym razem przeskakuję biegnącego rywala, który odbija się od przeciwległych lin i wystawia rękę z zamiarem wyprowadzenia clotheslineu. Unikam ciosu, wykonując tak zwany wykrok (szpagat ala Truth). Mistrz IC nie wie, gdzie się w tym momencie znajduję. Kiedy się odwraca, szybko podrywam się na nogi, wyskakuje i wykonuję Speening wheel kick w twarz opponenta. Ponownie kolega z niebieskiego brandu wita się z matą. Chcąc pozostać na fali, nie czekam aż ten sił. Stompuję każdą kończynę przeciwnika po kolei, sprawiając, że ten co po chwilę łapie się za inne bolące miejsce. Zatrzymałem się jednak na jego głowie. Miałem już wyprowadzić stomp na twarz, jednak się pohamowałem. Odbijam się od lin, mając w głowie lepszy pomysł na rozwiązanie owej sytuacji, będąc nad rywalem, wyskakuję jak najwyżej potrafię i spadając wykon uję Knee drop w czoło opponenta.

Po Knee dropie z mojej strony Slater podniósł tułów z maty, kurczowo trzymając się za czoło. Aktualnie siedzi na macie, niczym dziecko w piaskownicy. Wykorzystując sytuację, odbijam się w pełnym biegu od lin i wracając wykonuję low dropkick w twarz rywala, który po raz kolejny leży wyłożony "plackiem" w środku ringu. Pokazałem palcem na narożnik. Fani poderwali się z miejsc, wiedząc co się szykuje, jednak w ostatniej chwili zrezygnowałem z akcji wysokiego ryzyka, zostawiając ja na później, kiedy to Heath będzie bardziej zmęczony i nie zdoła jej skontrować. Dlatego też podnoszę za włosy rywala, szarpiąc go za nie. Sędzia udziela mi reprymendy słownej, na którą nie zwracam uwagi. Będąc na nogach, chwytam Slatera jak do pół nelsona, drugą rękę przekładam pomiędzy jego nogami i chwytam Go za dłoń, po czym wynoszę w górę i trzaskam rywalem o matę, wykonując tym samym Half Nelson Driver. Heath jest teraz ułożony półtora metra od narożnika, a co za tym idzie, znajduje się w idealnej pozycji pod akcję wysokiego ryzyka. Dlatego też wchodzę na narożnik, prostuję się na jego szczycie i wykonuję taunt w stronę fanów, który przyjęty jest cheerem w moja stronę! Po głębokim wdechu z mojej strony wyskakuję najwyżej jak umiem, robię 3/4 salta w tył w powietrzy i spadam całym ciężarem ciała na mistrza IC, wykonując tym samym Shooting star Press, z wykorzystaniem UM.High Flyer.

http://www.youtube.com/watch?v=AHjO1b9s7EI

Kurde! Nie tak to sobie wymyśliłem, wszystkie moje plany szlak wziął. K*rwa muszę się ogarnąć jeśli chce wygrać ten pojedynek. Powoli podnosząc się po atakach przeciwnika (udajmy ze jeszcze leżałem na macie) poczułem jak przeciwnik chwyta mnie w pół nelsona, po czym próbuje przełożyć moją rękę pode mną. Muszę działać pomyślałem przeciwnik przekładając rękę trochę się schylił, korzystając z okazji ze ma ręka jest jego barku  właśnie nią zaczynam atakować przeciwnika z łokcia w twarz. 1...2...3... uderzenie Tornado puścił mą rękę próbując się wyprostować i zaatakować mnie 4...5...6... całkowicie poddaje gotowego już przeciwnika na me zagrania. Wychodząc całkowicie z tej akcji drugą ręką zaczynam punchować Humana po twarzy kończąc solidnym łokciem. Przeciwnik jest rozkojarzony po ataku tak więc odbijając się od lin wskakuję mu na barki sprowadzając go do parteru Leg lariat. Po czym podnoszę się i będąc gotowym do dalszej walki tauntuje!

Elektryzujący zastrzyk dopalacza, czuję się jak nowo narodzony wygląda na to ze wcześniejsze ataki przeciwnika nie spowodowały takiego bólu jaki wydawał się memu oprawcy. Stojąc spokojnie opieram plecami o ochraniacze narożnika. Powoli podnoszący się przeciwnik, trzymający swą twarz nie zwraca uwagi na to dzieje się w ringu, próbuje za wszelką cenę wstać i zaatakować mnie. Czekając aż Tornado uniesie swoje czarne cztery litery drażnię się z publicznością polską wykrzykując w ich stronę "Polish Power!" to sprawia iż publika, która bardziej lubi czarne charaktery zaczyna mnie dopingować. Cały czas trzymając na oku swego przeciwnika powoli podchodzę do niego ów zawodnik będący na kolanach próbuje się podnieść jednak solidny but z mej strony prosto w czaszkę oponenta powala go na matę, biorąc pod uwagę fakt iż leży zaczynam okopywać jego kończyny. Po czym chwytając go za głowę podnosząc go po czym uderzając go trzy razy z kolanka w klatkę piersiową zapinam Headlock'a dusząc przeciwnika przez kilka sekund, puszczam ręką ustawiając się w odpowiedniej pozycji podcinam go wykonując Russian Legsweep po którym przeciwnik uderzył potylicą o matę. Korzystając z okazji iż przeciwnik leży na środku ringu a ja jestem blisko narożnika postanawiam go wykorzystać, powoli wchodząc na narożnik cały czas patrzę na mego przeciwnika by nic nie wywinął. Prostując się nabieram dwa wdechy po czym wyskakuję w powietrzu wysuwam łokieć spadając na splot słoneczny przeciwnika efektywnym Diving Elbow Drop'em.