Po powerbomb flapjacku jestem już doszczętnie zniszczony. Hala ucichła, nie wierząc już we mnie i patrząc ze zdziwieniem na wydarzenia w ringu, gdyż w ostatnim czasie to ja byłem górą. Ledwo co stoję na nogach, a przez moje oczy mogę ujrzeć tylko szarą mgłę. Jednak Jeff także nie jest świeży. W końcu przyjął kilka mocnych ciosów z mojej strony i na pewno zmęczyło Go ciągłe podnoszenie mnie z ziemi. Wiem, iż nie mogę się poddać. Powoli zaczyna mi się poprawiać, jednak nie jest jeszcze idealnie. Dobrze znam Hardego i wiem co ma w zanadrzu. Czuję jak najpierw oplata moją głowę jedną ręką i nagle jego dotyk ustał. Dosłownie sekundę później poczułem jak przechwycił moją głowę swoją drugą ręką i zaciąga moją głowę , wyskakując przy tym tak, aby ta uderzyła w matę. NIE TAK ŁATWO! Gdy mój opponent znajduje się w powietrzu, odpycham go wolnymi rękoma z całych sił, co powoduje, że mój rywal leci pół metra dalej i spada na plecy. Kontra przed atakiem mi się udała, co było moim planem nr 1. Jenak po niej upadłem także na matę. Wstaję z Hardym mniej więcej w tym samym czasie i od razu próbując objąć inicjatywę wymierzam mu kopniaka w brzuch, po którym sie zgina delikatnie. Nic nie stoi mi na przeszkodzie, by z tej pozycji przechwycić głowę Jeffa i wykonać mocne DDT.

Napisałem pierwszy, proszę wziąć to pod uwagę.


Oboje stoimy na przciw siebie jak dwa lwy, które sa wpatrzone w swoją ofiarę. Nadszedł czas na ostatni moment w tej walce, czas już na konieć show. Każdy z nas wie, że nie będzie to proste zakończenie i żaden z nas nie podda się bez walki, a na pewno nie ja! Mam zamiar walczyć do ostatniej kropli potu, która spłynie po moim czole. Emocje związane z tym wydarzeniem są niezwykłe!! Czas jednak coś z tym zrobić, przecież publika czeka na zwyciężce!

Żaden z nas nie chce zrobić tego pierwszego, a zarazem ostatniego kroku! Nikt nie chce ryzykować, chcemy być pewni swojego prowadzenia i kontrolowania pojedynku. Z trybun można usłyszeć żale kierowane w moim kierunku i doping dla Tornada.. Przyzwyczaiłem się już dzisiaj do takiego zachowania publiczności. W mojej głowę zaczynają pojawiać się pomyśły na zakończenie tego pojedynku. Muszę jakiś zrealizować. Po chwili powolnie ruszyłem w stronę przeciwnika, krok za krok, oddech za oddech... Human mniej zdecydowanie zrobił to samo.. Podniosłem ręce, jendocześnie przybierając bojową  postawę, dając do zrozumienia przeciwnikowy, że jestem jak najbardziej gotów do walki. Human nie miał za dużego wyboru, musiał się zgodzić na moją propozycje. Po chwili znaleźliśmy się w podstawowym klinczu, który przypomniał nam o początku tej walki! Wszystko dzieje się bardzo podobnie.. Muszę przeważyć szale zwycięstwa na swoją stronę, toteż odrazu zaparłem się na nagach i przechyliłem swoje ciało do przodu, w celu jak najszybszego przepchnięcia przeciwnika do najbliższego nam narożnika. Human spokojnie uderzył plecami, jednoczęsnie lekko się odchylając. Ponownie dał mi małe pole do popisu! Zabrałem potężny oddech, a następnie pełen furii krzyknąłem do niego coś typu: Loser! Potem zabrałem się za serię ciosów w jego korpus... Pełen adrenaliny wykonywałem ciosy raz z lewej, raz prawej... W końcu nadszedł czas kiedy musiałem odpuścić. Nabrałem ponownie powietrza, a następnie spojrzałem mu prosto w oczy. Zobaczyłem jego nicośc w stosunku do mnie – oj czas to zmienić. Wkurzony chwyciłem oburęcznie za głowę przeciwnika, prowadząc go w taki spób na środek ringu. W tym samym uchwycie dodałem z nudów łokieć w szczępę, a następnie nachyliłem go lekko w stronę mojego brzucha. Wszystko po to, by ułatwić sobie wykonanie 3 kolanek w jego klatkę piersiową! Przeciwnik po tych akcjach osuną się na ziemie, a ja z radości zacząłem tantować do publiczności. Szybko jednak dostałem potężne buczenie! Przyznam, że nie byłem zaskoczony. Musze jednak udowodnić, że to ja jestem najlepszy w tym co robie i nie ma lepszych ode mnie! Po małych refleksjach i odpoczynku poprawiłem włosy i udałem się w stronę leżącego przeciwnika. Human chce wstać na swoje nogi, jednak cięzko mu to wychodzi.. Jest już w pozycji na czworaka, takiej sytuacji nie mogę nie wykorzystać. Popatrzyłem chwilę na publiczność, a następnie zabrałem mały rozbieg w celu kopnięcia przeciwnika w żebra.. Rozgłos uderzenia rozniósł się na całą hale, przyznam musiało go to boleć, jednak nie miałem innego wyboru. Mój plan po woli dobiega końca, a moje pomysły się po prostu wyczerpuja. Spokojnie zbliżyłem się do przeciwnika, odbiegając go wokoło.. Zbliżyłem się odpowiednio, a nastęnie schyliłem się i chwyciłem za jego prawą rękę. Szybko pomogłem wstać mojemu biednemu koledze! Jednak długo się tym nie na cieszy. Szybko potem złapałem go za nadgarstek i z pełnej mojej siły popchnałem go na przeciwległe do nas liny. Human ładnie się odbił, lecz niestety na dordże miał mnie. Ja sprytnie wystawiłem swoje kolano, tak aby po prostu się na nie nadział. Tornado oberwał prosto w brzuch, co spowodowało jego zgięcie do pasa.... Zdziwiłęm się troszeczę, że nie upadł z bólu, widać jest twardy. Spojrzałem na swoje ręcę, które po woli odmawiają mi psuszeństwa.. Ból i zmęcznie przeszywają moje ciało, jednak nie poddam się, musze to wygrać. Wykorzystując sytuacje, że jest zgięty, szybko objąłem jego głowę moja jedną ręką! Krzyknąłem coś na szybko w stronę publicznosći, a następnie zmieniłęm rękę wykonując Twist Of Fate [SM] . Wcześniej je skontrował, ale teraz ta sztuka się mu już nie udała! Pełen sadysfakcji swoich czynów, zacząłem stępować wszystkie kończyny swojego przeciwnika. W końcu dotarłem do samej głowy...Pomyślałem, że musze zrobić coś innego, co jeszcze nie robiłem! Ahhh szybko wpadłem na dobry pomysł. Nagle odwróciłem się w stronę opoenta i usiadłem gwałtowie nie jego klatce piersiowej. Popatatrzyłem ostatni raz na publikę, która na chwile zamilkła. Na mojej twarzy pojawił się ironiczny uśmieszek, który przepowiadał konieć.... Zacząlem punshować przcienika raz z lewej, raz z prawej nie dając mu nawet czasu na oddech! W końcu jednak sędzia przyczepił się do mnie.. Odliczał jakieś cyferki... Wstałem, bo nie miałem innego wyboru. Human już leżał sobie jak niemowlak na macie, nie dając żadnego znaku życia. Nadszedł czas na finał... Popatrzyłem przed siebie, a następnie udałem się do narożnika, który był nie daleko mnie. Wspiąłem się ostrożnie na samą góre!! Rozłożyłem ręce i w tym momencie rozbrzmiał olbrzymi heat w moim kierunku! Zacząłem krzyczeć, a następnie wyskoczyłem wykonujac Swanton Bomb [F] prosto na korpus przeciwnika. To już koniec moi mili... Tak się akurat złożyło, że Human leżał na środku ringu zdala od lin... Przez co od razu rzuciłem się do pinu.... Dokładnie zablokowałem jego konczyny, czując jednoczenie odór jego potu.. strasznie śmiedział.... Sędzia odliczył do 3.

Matko boska nigdy więcej !!

Czytałem oba posty po dwa razy i myślałem który post jest lepszy.

Swanton Bomb

1...
2...
3...

Jeff Hardy !

Po fali buczenie na Enigmatic Warriors przyszedł czas na cheer w moją stronę, gdyż podniosłem się, trzymając za tors i ukłoniłem w stronę fanów. Przy oklaskach i załamany opuszczam halę