Spoglądam się szyderczo w stronę fanów, a następnie Rey'a Mysterio po czym szybko prostuję się i staję na równych nogach. Widząc, iż Jeff jest ustawiony w odpowiednim miejscu ringu, bym mógł wykonać Triangle Dropkick nie czekam na nic tylko, gdy Jeff będzie się już podnosił wykonuję "z przytupem" ową akcję! Hardy ponownie padł na matę, jednak nie zagościł tam na długo, ponieważ ja nie dałem mu na to takiej możliwości. Szybkim ruchem podniosłem swego oponenta za strój wrestlerski i Irish Whepem wysłałem w narożnik w którym znajduje się druga połówka New Order - Mr Anderson. Sam szybko podchodzę do Jeff'a i zadaję mu jeden punch na tors, a następnie przybijam z Andersonem piątkę sygnalizującą zmianę, jednak nie zaprzestaję dalszych ataków i dokładam jeszcze dwa punche na tors dopiero po czym odchodzę na swoje miejsce.

Szybko wskakuję do ringu, i z wściekłością podbiegam do Jeff'a, który znajduje się w naszym narożniku, a następnie przy pomocy serii uderzeń z barka zwanych Shoulder Thrust'em (uni.), dosłownie wbijam go w narożnik. Po kilku uderzeniach sędzia siłą odciąga mnie od rywala, i zaczyna recytować mi zasady fair play, które przecież doskonale znam ! Aroganckim ruchem odpycham go a następnie zrywam się do biegu, i z impetem trafiam jednego z braci Hardy bolesnym Facewash'em (normal.). Po takiej akcji Jeff przez chwile, nie powinien stanowić dla mnie żadnego zagrożenia, dlatego wykorzystuję ten moment i wykonuję szybki taunt w stronę publiczności.

http://www.youtube.com/watch?v=X9GrBDKad4w ~ Moja pomoc dydaktyczna.

Wbrew pozorom nie jestem bardzo zmęczony.. Nie jestem przecież w ringu od początku walki. Anderson biegnie na mnie z dużą pewnością... Czy nie jest to zgubne? Owszem, to jest jego zguba. Przeciwnik jest coraz bliżej mnie, lecz ja muszę zachować spokój sytuacji.. Już prawie jego stopa uderzyła mnie w twarz! Nie dam się tak łatwo, więc szybkim zwinnym ruchem położyłem się na macie, tuż przed uderzeniem. Położyłem swoje plecy i głowę. Anderson wleciał nogą w liny, co dało mi czas na wstanie. Od razu jak się obróci dostaje ode mnie Closeline. Zaczynam tautować do publiczności by dała mi choć odrobinę adrenaliny. 

Anderson upadł z wielkim impetem na mate. Publiczność ukazuje mi sympatię, a przez to dostaje paczuszki adrenaliny. Od razu jak ino przeciwnik upadł, podchodzę pod jego okolice klatki piersiowej i głowy, aby wykonać na nim Leg Drop! Po wyrazie twarzy przeciwnika, wywnioskowałem że go zabolało. Ktoś się zdziwił? Anderson jest lekko oszołomiony i traci orientacje. Szybkim, ale za to dokładnym chwytem za głowę podnoszę przeciwnika do "pionu". W tym samym uchwycie prowadzę go na środek ringu, a następnie wykonuje prosto w jego głowę łokieć, bez żadnych dupereli. Potem kopię go raz, a porządnie w brzuch, żeby było mi łatwiej wykonać akcje. Przeciwnik zgodnie z planem schylił się do poziomu pasa, więc wbijam jego głowę miedzy moje nogi i wykonuję Package Piledriver! Spokojnie wykonałem tą akcje, ponieważ Anderson nie waży za wiele. Następnie nie czując się dobrze dokonuje zmiany z Rey'em! Publika jest zadowolona z przebiegu pojedynku.

Jeff zostawił mi Andersona leżącego w pobliżu narożnika. Tak więc zamiast radycyjnego wejścia na ring wchodzę na narożnik by poczęstować przeciwnika Diving leg dropem. Anderson jest już bardzo zmęczony, podczas gdy ja nie otrzymałem w tej walce jeszcze żadnego ciosu. Błyskawicznie dorczucam elbow drop by następnie w skupieniu poczekać aż oponent wstanie na nogi. Szybko wyprowadzam dwa mocne low kicki by osłabić nogi zamroczonego rywala, a następnie gdy ten próbuje zaatakować przebiegam pod jego ramieniem by dobiec do lin i poczęstować Andersona second rope crossbody.

1...2... nic z tego, Anderson odkopuje budząc we mnie lekkąc irytację jednak nic straconego. Podnoszę rywala ciągnąć go za głowę i częstuję silnym headbuttem, następnie dokładam dwa kolejne by po chwili znów powalić przeciwnika na matę za pomocą silnego podbródkowego. Widać już ogromne zmęczenie na twarzy Andersona, jednak uniemożliwiam mu potencjalną zmianę z Chrisem Jericho odciągając go na drugi koniec ringu. Chcąc go dodatkowo osłabić biorę rozbieg i gdy mój rywal będzie już na kolanach inkasuje low dropkick prosto w obolałą głowę. Publiczność szaleje, postanawiam skorzystać z wolnej chwili i również tauntuję w ich stronę, jednak po chwili moją uwagę przykówa  Anderson który podnosi się na nogi. Szybko więc odbijam się od lin naprzeciw rywala by następnie zaaplikować mu Wheelbarrow buldog. Ogłuszony przeciwnik ląduje znów w pobliżu naszego narożnika a ja wpuszczam do gry Jeffa !

Rey jest bardzo pewny siebie, i myśli że jestem jeszcze zbyt zamroczony aby dostrzec to co on zamierza. Ale tu się myli, przez cały ten czas gdy on błaźnił się przed publicznością, ja powoli dochodziłem do siebie. Mozolnie się podnoszę, jednocześnie udawając bardziej ogłoszonego niż jestem. Widzę jak Rey zaczyna biec w moją stronę. Cierpliwie czekam, stojąc w miejscu. Po chwili pan 6-1-9 jest około metra ode mnie i zbiera się do wykonania swojej akcji, lecz ja momentalnie ruszam do przodu i zaskoczonego Mysterio powalam Bicycle Kick'iem (normal.). Po takim ciosie Rey powinien być mocno ogłuszony, tak więc wykorzystuję chwilę wolnego aby ostatecznie "otrzeźwieć". Gdy już dojdę do siebie, przeciągam leżącego przeciwnika na środek ringu, a następnie pomagam mu wstać i zapinam Abdominal Stretch (sub.)(um. Iron Grip)