"This is awesome! *clap clap clap* This is awesome!"

Głos publiki niósł się przez całą halę, bez problemu docierając do jej najdalszych zakątków. Fani z zapałem dopingowali swoich bohaterów, chcąc tym samym wpłynąć na losy potyczki. Zapaleni miłośnicy talentu szkockiego potwora reagowali szczególnie żywiołowo, gdyż wspomniany Drew jako pierwszy zdołał podnieść się na nogi po nawałnicy ciosów. Pozostała piątka zawodników spoczywała w różnych pozycjach: Pastor leżał na krawędzi ringu, Orton opierał się o barykadę poza ringiem, Miz szukał wsparcia w narożniku, Rollins i Mysterio znajdowali się na podłodze poza kwadratowym pierścieniem. McIntyre widząc sytuację spojrzał w kierunku fanów trzymających flagę Szkocji i wskazał w ich stronę palcem, przybierając przy tym bojową minę. Następnie powoli przeniósł wskazujący palec w kierunku Mizanina, który rozpoczął żmudny proces stawania na nogi. Zawodnik z wysp czaił się, myśląc o wykonaniu swojego kończącego ruchu. Niestety w pełni skupił się na sylwetce zapaśnika z Ohio, przez co nie dostrzegł drobnego ruchu przy linach. Nim zdołał dojrzeć cokolwiek podejrzanego, ruszył przed siebie i wpadł prosto w pułapkę Ortona. Nie minęła sekunda, gdy Randall przejął Szkota i gruchnął nim o matę, wcześniej wykonując jeszcze zwinny obrót (Snap Coop Powerslam). Drapieżnik szybko powstał i z zaciśniętymi zębami obserwował swoją ofiarę. Głośne dyszenie dawało każdemu znać, iż weteran ringu WWE jest nienasycony i pragnie więcej. Wszyscy wiedzieli już co stanie się później. Orton odwrócił się plecami do przeciwnika, a następnie padł na matę i zaczął uderzać w nią pięściami, zmuszając Szkota do powstania. Niestety Randy stał się drugą już ofiarą zbyt wielkiego skupienia. Nim zdążył on drgnąć, znikąd pojawił się Rollins, który wyskoczył w górę, ułożył podeszwę na karku wytatuowanego zawodnika i wbił jego facjatę w podłoże (Blackout). Głośny ryk wydobył się z piersi Setha, na co gawiedź zareagowała wiwatem. Amerykanin wyczuł, że ma chwilę tylko dla siebie, więc stanął na drugiej linie i uniósł w górę ręce, powodując jeszcze większą wrzawę. Po chwili zeskoczył na ziemię i rozejrzał się dookoła. Wciąż badał sytuację, oceniając bardziej opłacalną czynność. Z początku ruszył w kierunku Mysterio, chcąc go prawdopodobnie włączyć do gry, jednak po chwili zmienił zdanie. Krzyknął tylko coś niezrozumiałego w stronę Meksykanina, który powoli zajmował pionową pozycję w narożniku. Następnie doskoczył do podnoszącego się Miza i chwycił go mocno za ramię, by potem szarpnięciem zmusić go do podniesienia się. Prowadząc oponenta jak psa na smyczy, docisnął go do lin, a następnie błyskawicznym rzutem przemieścił do swojego rogu. Pan Niesamowity usadowił się w celu podróży i czekał na wyrok. Rollins nie czekał z tym długo i postanowił wykończyć oponenta, niestety tuż przed spotkaniem Mizanin wydostał się z opresji i zmusił Setha do uderzenia w ochraniacz. Refleksem wykazał się jednak Mysterio, bo szybko klepnął w klatkę piersiową partnera, tym samym stając się legalnym zawodnikiem. Umknęło to jednak uwadze Mike, bo już po chwili chwycił on nogi brodacza i delikatnie go podciął, by następnie zapiąć na nim swoją ulubioną dźwignię (Figure Four Leglock). Zapaśnik z Ohio ignorował głos sędziego, który starał się mu wytłumaczyć błąd. Nim jednak sens jego słów dotarł do głowy Mike'a, z nieba spadł na niego Rey, przerywając tym samym niepotrzebną zabawę (Springboard Body Splash). Sapiący z bólu Miz ledwo zdołał odbić bark od maty, przerywając spowodowane przez Mysterio liczenie i sapiąc z bólu doczołgał się do swojego narożnika, zostawiając za sobą zadziwionego Meksykanina. W rogu czekał już na niego ostatni z walczących, William Eaver. Energicznie machał on wystawionym ramieniem, chcąc dołączyć do boju. Bez zawahania zawodnik z Ohio dokonał zmiany, udając się na zasłużony odpoczynek. Sam Brytyjczyk natomiast powolnym, zmęczonym krokiem dotarł do Mysterio, wystawiając w jego stronę dłoń. Kolejne słowa padające z jego ust przelały czarę goryczy, bo Rey szybko wskoczył na jego barki, korzystając z technik Lucha Libre, a następnie posłał go na drugą z lin (Hurricanrana). Fani wiedzieli już co to oznacza. Rozpoczęły się skandowania "619", zaś sam Meksykanin ruszył w stronę przeciwległych lin, by nadać swojemu atakowi więcej mocy. Jednak po odbiciu się od nich czekała go sroga niespodzianka. Pastor nie zamierzał na niego czekać i ruszył mu na spotkanie. Rozpędzony luchador nie mógł się już zatrzymać, więc przymknął tylko oczy. To samo zrobił Eaver, który nie chciał obserwować cierpienia dobrego człowieka. W końcu doszło do długo wyczekiwanego spotkania, na które fani zareagowali głośnym okrzykiem. Potężny impet uderzenia sprawił, że Mysterio obrócił się w powietrzu i dopiero po tym wylądował. Natomiast Pastor William Eaver przyklęknął na macie, trzymając się za prawe ramię (Clothesline from Heaven).

- Wybacz, bracie.- rzucił jeszcze, po czym przeżegnał się i przeszedł do próby przypięcia, która miała być ostatnią w trakcie tego spotkania. Ostatkiem sił jego partnerzy trzymali próbujących interweniować rywali, tym samym gwarantując zwycięstwo.

1...

2...

3...

Ring announcer: Here are your winners and advancing to the next round! The team of Pastor William Eaver, Randy Orton and The Miz.

Walka zakończyła się widokiem obserwujących siebie nawzajem zwycięzców. Nie było już zespołu, naprzeciwko siebie stali rywale.