Jestem. Wejście w segmencie

Poprzedni tydzień okazał się dla mnie fatalny. Przegrałem w haniebnym stylu debiutancką walkę, a na koniec zostałem upokorzony przez Owensa. Na szczęście tamten wieczór mam już za sobą, dzisiaj stoję tu bogatszy o większe zasoby agresji i nienawiści, która we mnie drzemie. Jak widać, oficjele wciąż na mnie stawiają, ponieważ zwycięzca tej walki będzie walczył o tytuł InterNational, co stanowiło dla mnie dodatkową motywację. Nie wiedziałem zbyt wiele o moim rywalu, nie podobała mi się jego gęba. Wychowałem się w patologicznym środowisku pełnym podobnych delikwentów, gdzie przemoc i walka o przetrwanie są na porządku dziennym, dlatego nie miałem żadnych obaw co do tego ćpuna. Wrząca krew przepływała przez moje żyły, byłem wściekły i głodny zwycięstwa, musiałem zmyć z siebie hańbę ciągnącą się za mną przez ostatnie dni. Publiczność nie była nam obu przychylna, fani głównie stali i patrzyli w skupieniu, jak zaraz rozpęta się tu piekło. Od razu, gdy sędzia nakazał uderzyć w gong, ruszyłem z pięściami na Nicka, zwabiając go do narożnika, gdzie bez chwili wytchnienia, w pełnym amoku go atakowałem. Gage nie miał za wiele czasu na reakcję, dlatego z pokorą przyjął pozycję obronną. Oczy przysłoniła mi czerwona kurtyna, byłem głuchy na słowne reprymendy arbitra, dopiero kiedy objął mnie w pasie, udało mu się odciągnąć mnie od ofiary. Patrząc na nieco poturbowanego rywala, ponownie ruszyłem do ataku wykonując European Uppercut, po czym chwytając nadgarstek rywala, posłałem go z całej siły do przeciwnego narożnika, od którego odbił się tak mocno, że znalazł się na środku ringu. Nie tracąc czasu, od razu sprowadziłem go do parteru za pomocą Forearm Smash.
- Jak ci to smakuje, skurwielu?! - wykrzyczałem w kierunku zamroczonego rywala, zdzierając gardło do czerwoności.
250/250
26/30
EDIT - liczba słówek

Ostatnio edytowany przez Carrick (2017-10-01 21:22:53)

Odwołuję się. Wg mnie dałem lepszy gimmick i poziom językowy (pomijając błędy, których nie wyłapałem). No i lepsze odwzorowanie walki.

Starcie to rozpoczęło się dokładnie tak, jak miało się zacząć. Szybko wywalczona przewaga dała mi okazję do dalszego zaspokajania swoich sadystycznych żądz. Kiedy przeciwnik wciąż jeszcze leżał ogłuszony na deskach, bez chwili zastanowienia z impetem naskoczyłem na jego klatkę piersiową wykonując Double Foot Stomp. Nick momentalnie złapał się za pierś, tymczasem ja brutalnie chwyciłem jego kark, zmuszając go do powstania. Spojrzałem rywalowi w oczy, widok jego słabości wywołał na mojej twarzy prostacki uśmieszek, na co Gage zdecydował się odpowiedzieć uderzając mnie w twarz. Przyjęty cios ze strony oportunisty natychmiast poskutkował moją reakcją, na co odpowiedziałem silnym uderzeniem z kolana w brzuch. Odwróciłem skulonego Gage'a plecami do siebie, po czym chwytając go w talii zaaplikowałem German Suplex! Wykonana przed chwilą akcja dodatkowo podbiła moją euforię, natychmiast powstałem na nogi, ta sama czynność zajęła rywalowi nieco dłużej, lecz kiedy już stał na prostych nogach, trzymając dłonią linię, ruszyłem na niego i za pomocą Lariatu wyrzuciłem go z ringu.

Starcie zdecydowanie nie układało się po myśli Nicka - obrywał cios za ciosem, a buzująca w nim agresja nie mogła znaleźć ujścia. Czuł niemoc, która tylko potęgowała zawsze obecną u niego wściekłość, lecz czas powiedzieć dość. Wykorzystując moment nonszalancji rywala, Gage zebrał w sobie całą moc i niczym wściekły byk uderzył swoim ciałem w liny, na których szczycie stał jego oponent. Efekt był prosty, tracąc grunt pod stopami Pete zlecił z nich nadziewając się kroczem na górną linę, po czym spadł do wnętrza ringu. Bestia wracała do gry.

Ocierając pot z czoła, Nick przygotował się do przypuszczenia kolejnej szarży na rywala. Wciągnął nosem powietrze rozszerzając przy tym nozdrza, a jego mimika przybrała wyraz wściekłego psa. Tak w rzeczywistości było - Gage miał mało wspólnego z człowiekiem.
Nie chcąc jednak tracić czasu ruszył na wroga - chwytając młodego Anglika za podbródek podniósł go do pionu, po czym wymierzył pogardliwego plasakacza prosto w gębę tego dzieciaka. Ten cios wytaszczył, aby Pete zaczął zataczać się do tyłu. Tu jednak Nick miał gotową kolejną akcję. Biorąc rozbieg minął ogłuszonego rywala, aby odbić się od lin i wymierzyć Running Big Boot wprost w jego twarz. Bestia wracała do swego plany, który opracował przed walką - zniszczyć, spalić i nadziać na pal. Niekoniecznie w tej kolejności, ale i tak miał zamiar go wykonać. Unosząc jeszcze raz powalonego rywala, Hero Killer objął jego głowę swoją ręką, po czym wykonując Hangeman's Inverted Suplex wbił brzuch rywala na liny. Lecz i tym razem Nick nie miał zamiaru przestać - jak dotąd hamowany sadyzm dawał o sobie znać podsycając jego chory mózg rządzą krwi. Chciał, aby ring zalało całe jej morze.
Wykorzystując dogodną pozycję rywala znów złapał go za głowę, po czym wykonał brutalne Rope Hung Inverted DDT. Teraz bez problemu przeciągnął przeciwnika do centrum, po czym dokonał przypięcia. Czyżby degenerat miał wygrać zaledwie kilkoma akcjami?

Akcja, przed którą masz kontrę