Can We Please Have Quiet On The Set - słowa wypowiedziane przez jakąś nieznajomą kobietę dawały do zrozumienia każdemu obecnemu na arenie, aby w tym momencie swój wzrok zwrócił w stronę rampy i sam zamilkł gdyż za minutę pojawić się ma majestat pro-wrestlingu. Po niespełna minucie rozbrzmiała muzyka wejściowa The Miza, który wraz ze swoją małżonką nie kazał długo czekać publiczności gdyż momentalnie pojawił się na stage'u. Przez chwilę oboje wpatrywali się w obraz, który mieli przed sobą, wsłuchani w negatywną reakcję fanów tylko się uśmiechali, gdyż zamierzony przez nich efekt został uzyskany. Mike ściskając na ramieniu skórzany pas InterNational próbował wywołać jeszcze większą zawiść skierowaną w jego stronę, sam fakt iż stała koło niego Maryse i to właśnie on był wybrankiem jej serca z góry skazywała go na nienawiść ze strony męskiej części publiczności. Śmiał się z nich, dorośli faceci zachowujący się jak nabuzowany hormonami trzynastolatek, strzelający na prawo i lewo mową nienawiści. Kolejnym pstryczkiem w nos grubym amerykańcom były pozy samej blondynki, która doskonale zdawała sobie sprawę z posiadanych walorów oraz tego jak pokazywać swą urodę.



Po chwili reakcja komentatorów mówiła jasno że również kobiety są strasznie zazdrosne nie tylko o urodę oraz budowę ciała Maryse ale i o jej męża, który w oczach kobiet wydawał się bożyszczem. A więc oboje z góry skazani byli na negatywny odbiór ich postaci przez publiczność. Widać było gołym okiem że mieli maksymalnie jak tylko można w nosie opinię innych i sami cieszyli się sobą oraz tym jaki status matrymonialny posiadają. Mike jednym ruchem przyciągnął swą żonę do siebie by tuląc się do niej wyeksponować posiadane przez niego trofea. Piękna żona, tytuł mistrza oraz owiana różami kariera. To naprawdę wyglądało dobrze, a oboje doskonale wiedzieli jak to prezentować.



Oboje momentalnie zaczęli zmierzać w stronę ringu, wsłuchując się w zazdrosne oraz dziecinne zachowanie amerykańskiej publiczności. Mieli na celu tylko jedno, zrobienie wszystkiego by tylko to trofeum zostało przy Mizie. Wiedziała o tym Maryse, wiedział o tym Hideo, który był asem w rękawie żony Mike'a. Przez chwilę oboje pozowali jeszcze w ringu, po czym blondynka wraz z pojawiającym się Itamim udali się w stronę stolika komentatorskiego.

Rozpoczynając swój etap dorastania jako zwykły, prosty rolnik po długim okresie dojrzewania nadchodzi taki moment, w którym to przychodzi pora na pierwszą podróż. Stałem się członkiem morskich najazdów, a czyny, które tam dokonałem, świadczyły o mnie i o mojej reputacji wśród innych. Tak o to nadano mi miano — przerażającego i nie do zatrzymania wojownika. Docierając do federacji nWU, miałem takie same zamiary jak za każdym innym razem, gdy docierałem w nieznane — nauczyć się tutejszej kultury oraz sprawić, by imię Ragnar było rozpoznawane na całym świecie. Ma dusza spragniona przygód, powoduje konflikty z potężnymi ludźmi, którzy próbują powstrzymać moją wspinaczkę po coraz to większą władzę — jednakże na marne. Udowadniając już trzykrotnie swą wyższość nad swymi poprzednimi ofiarami, dzisiejszego wieczoru zebrana tutaj publiczność wykrzyczy w stronę kwadratowego pierścienia - „Umarł król, niech żyje król!”

...

Stacjonując w przeciwległym do konkurenta narożniku, podparty łokciami o najwyższe sznury spoglądałem w jego oczy. Z zadartym, szyderczym uśmiechem wymalowanym na mej twarzy wbijałem w niego swe ślepia, były one przepełnione nienawiścią do przeciwnika. Gdy arbiter wzniósł mistrzostwo ku górze, a później pokazał nam obojgu z osobna oddał je do stołu komentatorskiego. Wtem zabrzmiał gong. Udając się w kierunku dysydenta początkowo zdecydowanym, pewnym krokiem z każdym przekroczonym metrem tempo chodu zostało przeze mnie przyspieszone. W najmniej oczekiwanym przez obecnego mistrza momencie, gdy ten był przekonany, iż dojdzie do starcia siłowego, moja sylwetka pochyliła się ku macie, aby wynieść ofiarę w powietrze. Cisnąwszy nim o podłoże mocnym Spinebuster'em uniosłem się do pionu otrzepując przy tym swe ręce. Pozostając w letargu spoglądałem w dół na spoczywającego Mike'a, który z zaskoczeniem w oczach powoli zbierał się ku górze.

Nawiązując do zdarzeń z tamtego tygodnia, gdy to został podpisany kontrakt — nie mam nic do stracenia, wręcz odwrotnie. Mogę wiele zyskać! Jeżeli chce się być najlepszych trzeba pokonywać najlepszych, czyż nie jest się jednym z nich, gdy dzierży się na swych barkach jedno z mistrzostw federacji? Osiągając ów cel byłbym w połowię spełniony, gdyż jest to początek mej wspinaczki po wielkim klifie, który zaprowadzi mnie na sam szczyt tejże organizacji.
Mizanin wreszcie powstał, pożerając go wzrokiem zbliżyłem się do jego persony na tyle, by pochwycić jego nogę oraz objąć wokół szyi. Wówczas wtedy zwinnym ruchem przerzucając oponenta za swe plecy zaaplikowałem na nim Fisherman Suplex! Po pomyślnym wykonaniu ów akcji wytoczyłem się poza obręb ringu. Będąc na chwilę obecną po drugiej stronie lin złapałem oburącz za nogi Gregory'ego, po czym z użyciem siły wysunąłem owego osobnika pod najniższą z lin. Ujmując jego rękę za sprawą mocnego szarpnięcia skierowałem adwersarza na twarde bariery w które z impetem uderzył. Gdy spoczywał On w pozycji prostej, plecami oparty o chłodne zapory nie wiedział jeszcze jaki los go czeka. Zerwawszy się w jego stronę wleciałem w jego ciało godząc kontpartnera łokciem w szczękę - Forearm Smash! Jest to początek wielkiej ery wikinga w WWE!

472 słówka..

Ostatnio edytowany przez Zbooker™ (2017-05-09 20:08:11)

Przeczytałem posty z uwagą i oceniałem je "na żywo", czyli zobaczyłem błąd, a następnie wypisałem go autorowi postu. Starałem się to wszystko zrobić jak najdokładniej, ponieważ od sędziego starcia też zależy jaki będzie jego poziom.

ZBOOKER

Błędy:   

1) "Stałem się członkiem morskich najazdów, a czyny, które tam dokonałem, świadczyły o mnie i o mojej reputacji wśród innych."
Reputacja sama w sobie odnosi się nie do ciebie, ale do osób Ciebie otaczających, to oni mogą ocenić Twoją reputację zatem powyższe zdanie brzmi według mnie dość dziwnie.

2) "Docierając do federacji nWU (...)"
Dość dużo razy była o tym mowa na forum, że nasi zawodnicy nie występują w federacji o nazwie "nWU", ale w WWE! Pamiętaj o tym. Wiem, że jesteś tutaj niedługo, ale walczysz o znaczący tytuł więc musisz takie rzeczy wiedzieć.

3) "swą wyższość nad swymi poprzednimi ofiarami (...)"
Unikaj powtórzeń, które z łatwością można wyeliminować z tekstu. W tym przypadku mogłeś po prostu usunąć, któryś z tych wyrazów i zostawić jeden z nich, a sens zdania byłby taki sam.

4) "Jeżeli chce się być najlepszych trzeba pokonywać najlepszych (...)"
Od razu widać, że literówka. Zamiast wyrazu "najlepszych" powinien być rzecz jasna wyraz "najlepszym". Jedyna rada co do tego punktu ode mnie to tylko taka, abyś czytał posty uważnie przed ich dodaniem, szczególnie jeśli chodzi o walkę na PPV.

5) "Osiągając ów cel byłbym w połowię spełniony (...)"
Kolejna literówka. Zamiast "ę" powinno być "e", a zatem całość wyrazu to "połowie".

6) "Wówczas wtedy zwinnym ruchem przerzucając (...)"
Bardzo dziwne zdanie. Nie wiem po co zapisałeś w nim w ogóle wyraz "wtedy" - to on zepsuł styl tego zdania. Wystarczyło tylko wówczas, a sens byłby zachowany, dodatkowo stylistyka byłaby w porządku.

7) "Gdy spoczywał On w pozycji prostej"
Miz dla Twojej postaci jest Bogiem? Czy ja o czymś nie wiem? xD

VS.

RAFINCOGNITO

Błędy:

1) "dwóch jakże różniących się cechów starych (...)"
Nie rozumiem tego wyrazu, który zaznaczyłem w tym zdaniu. Raczej powinno być "cech", bo tak odmienia się wyraz "cechy".

2) "Regnar Lodbrok był on (...)"
Rywal Miza w tej walce to Ragnar Lothbrok, a zatem zła odmiana jego ringname'u Ci się wkradła.
Ten błąd wystąpił kilkukrotnie, właściwie to w całym poście gdy tylko była wzmianka o przeciwnika połączona z jego pseudonimem to niestety pisałeś go źle.

W ramkach wymieniłem Wasze błędy co do ortografii nie mających wiele wspólnego z głównymi wymaganiami co do Waszych postów, aczkolwiek w takiej walce jak ta jestem zmuszony zawrzeć takowe pomyłki w ocenie. Więc przejdę do przyznawania punktów:

ORTOGRAFIA I STYLISTYKA: Rafi

1) Chęć zdobycia/obrony tytułu. Remis. Oboje opisaliście niemal identycznie Wasze chęci, rzecz jasna odpowiednio - Ragnar, zdobycie, Miz - obrona.

2) Brutalna rywalizacja: Jestem skłonny przyznać Wam obu tutaj po jednym punkcie. Zbooker co prawda wykonał więcej akcji, ale Rafi zawarł w swoim poście dwie również dość mocne akcje, a dodatkowo uderzył slapem w twarz Wikinga, a to jest jak najbardziej w stylu Miza. Mike zaczął krzyczeć też prosto w twarz Ragnara co również można zaliczyć do rywalizacji.

3) Gimmick postaci. Postawię tutaj na Zbookera. Co prawda u Miza widoczna było to jego cwaniactwo w walce jak i w gestach, ale siła Ragnara również, ale dodatkowo Zbooker na początku dość dobrze odniósł się do podróży i swoistej kultury starożytnych wikingów - spodobało mi się to i tym uzyskałeś przewagę na tej płaszczyźnie.

4) Publika Zdecydowanie remis. Żaden z Was jakoś szczególnie nie wyróżnił się w tym aspekcie, aczkolwiek zawarliście temat publiki w swoich postach - cieszę się.

5) Pomysł: Punkt dla Rafiego. Całe rozegranie walki było przemyślane i kreatywne. To wyglądało na umysłową układankę składającą się na efekt końcowy. To typowe dla Miza - lubi mieć wszystko poukładane, aby zdobyć przewagę nad silniejszymi przeciwnikami. Wstawki mówione również na plus. U Ragnara zabrakło mi nieco polotu w tej walce. Rozumiem, że Twój zawodnik wykorzystuje siłę do tego żeby zwyciężać, ale jedynym ciekawym momentem w przebiegu starcia było wyciągnięciu Miza za nogi z ringu i uderzenie go łokciem w szczękę - już jesteś na wyższym poziomie, a więc musisz się bardziej starać.

6) Odniesienie się do story: Punkt dla Zbookera, Rafi chyba przeoczyłeś ten punkt, bo nie odniosłeś się do tego w swoim kł.

Podsumowanie: Widzę, że się postaraliście i o to właśnie chodziło. Bardzo dobre posty z obu stron pomimo małych błędów, które musiałem wytknąć z uwagi na prestiż tej walki. Chciałbym, abyście utrzymali dobrą formę do końca starcia, tego Wam życzę. Brawo. Punktowo wygląda to tak, że jest REMIS! Zrobimy więc w ten sposób:

MIZ PRZERYWA KLINCZ I WYKONUJE SINGLE ARM DDT. POPEŁNIŁ JEDNAK BŁĄD, PONIEWAŻ POCHYLIŁ SIĘ NAD WYGŁODNIAŁYM KRWI WIKINGIEM, KTÓRY WYPROWADZIŁ UDERZENIE W TWARZ GWIAZDY FILMOWEJ.
MIKE ZŁAPAŁ SIĘ ZA TWARZ I ODWRÓCIŁ SIĘ PLECAMI DO RYWALA. RAGNAR WYKORZYSTAŁ CAŁE ZAJŚCIE WYKONUJĄC SPINEBUSTER!

Do tej pory Wasze posty się zgadzają i Wasze postacie wykonały wszystko co opisaliście zgodnie z  tym kto atakuje. Ale teraz zmienimy z lekka przebieg starcia.

MIZ WYKORZYSTUJĄC SWÓJ SPRYT UCIEKŁ Z RINGU. PRZEBIEGŁ DOOKOŁA NIEGO, A RAGNAR BIEGŁ ZA NIM. MR. AWESOME WSZEDŁ DO RINGU I ODBIŁ SIĘ OD LIN... ALE ZARAZ! PODWÓJNY CLOTHESLINE! ZAWODNICY PADAJĄ NA MATĘ.

Z takich pozycji napiszecie mały OS na 150 słów za 0,5 punkta. Kto wygra ten będzie mógł kontynuować atak. Powodzenia!

Niczym szczur, Mizanin postanowił ewakuować się z tonącego okrętu, gdyż sytuacja przestała być dla niego korzystna. W amoku gniewu wymachiwał rękoma w stronę publiczności że to nie koniec, a całe zdarzenie zostało doskonale przez niego zaplanowane. Publika po prostu zrównała mistrza z błotem, rzucając w jego stronę niecenzurowane teksty, które niejednego zniszczyły by psychicznie. Jednak Mike starał się nie dać po sobie znać iż cokolwiek do niego trafia. Usłyszał jedynie słowa Maryse, która wykrzyczała by uważał! Wówczas na horyzoncie zauważył statek nieprzyjaciela, ten z wymalowanymi na twarzy barwami wojennymi, odważnym krokiem zmierzał ku niemu. Jedyną możliwą deską ratunku w tej chwili była ucieczka. Ruszył Miz w szaleńczym galopie dookoła ringu, starając się zgubić za sobą wroga. Chodziło mu tylko o sekundy, aby mógł na dobre pozbierać się ataku i samemu dokonać abordażu. Wtedy na jego drodze pojawił się ktoś, kogo śmiało mógł nazwać przyjacielem, był to Hideo Itami. Stanął on naprzeciwko wikinga gotowy do zatrzymania ofensywnej akcji, którą tamten miał w planach. Przez chwilę patrzyli na siebie, co sprytnie wykorzystał Miz popychając Ragnara Lothbroka w stalowy narożnik.

Idealnym synonimem opisującym zespół Mizanina było trafne nazywanie ich przez komentatorów - Drużyną Mistrzów. Zgranie perfekcyjne niczym mechanizm złożony w szwajcarskim zegarku. Uwagę zwracała jednak przepiękna żona mistrza, która niczym niewzruszona pokazywała iż tak naprawdę wszystko co do tej pory się wydarzyło przebiegło zgodnie z planem. Przegryzając dolną warkę, blondynka skupionym wzrokiem patrzyła na wyczyn swego męża, ten powstając z kolan patrzył w oczy Hideo, który wyciągając dłoń w stronę swego mentora pomógł mu wstać na proste nogi. Wówczas stojąc naprzeciw siebie wyglądali jak jeden mąż, jedna siła, jedno ciało, bez zamienienia słowa potrafili wyczytać ze swoich mimik twarzy co dalej trzeba zrobić. Itami kierując się w stronę podnoszącego się wikinga, niczym pierwotnie z Mizem, tak teraz z Ragnarem pomógł mu wstać, lecz tylko po to by wpychając go w metalowy słupek, przytrzymać za ręce. Opór przeciwnika szybko został zneutralizowany, gdy pod wpływem chwili Lothbrok próbował się wyrwać z opresji, wtedy to Hideo trzykrotnie z całej siły pociągnął za kończyny przeciwnika, na skutek czego uderzył on głową w narożnik. Zamroczony rywal nie wiedział co się dzieje, wówczas całą sytuację wykorzystał Miz. Biorąc rozbieg wbił się w plecy oponenta solidnym Big Bootem, całość akcji wzmocniła pozycja Ragnara.

(tak mniej więcej wyglądała pozycja przeciwnika przy wykonywanej akcji)

Walka przerodziła nam się w handicap dwóch na jednego, cała akcja nie spodobała siedzącemu przy stoliku komentatorskim Havocowi, który wstając z krzesła chciał coś zrobić, jednak w tym momencie interweniowała Maryse. Stając przed Dannym rozłożyła ręce blokując mu możliwość interwencji. Czyżby Miz wygrał na loterii? Miał oddanych ludzi, którzy zrobiliby wszystko aby tylko osiągnął sukces. Zdenerwowany Havoc nic nie mógł poradzić na to w jaki sposób drużyna mistrzów powoli niczym grypa wyniszczała organizm wikinga. Lothbrok na skutek odniesionych obrażeń słaniał się na nogach kierując w stronę metalowych schodków. Znów dopadł go jednak idąc za nim niczym kat Hideo, chwycił go w pozycji siedzącej i przywarł nim do bocznej części schodów. Przytrzymywał go w takiej pozycji, a jego mentor biorąc rozbieg wbił się w klatkę piersiową brutalnym Dropkickiem. Cóż za emocje, publiczność chyba uwielbiała brutalność bo z każdym kreatywnym pomysłem Mizanina & Itamiego reagowała głośnym krzykiem. Danny nie wytrzymał i odpychając Maryse ruszył w stronę przeciwników. Lecz na drodze stanął gotowy Hideo. Patrzył wprost w oczy Havoca, a ten zatrzymując się próbował przemyśleć co ma dokładnie zrobić. Wtedy Miz wrzucił do ringu rywala i spróbował przypiąć.

+24 dla Rafiego

Czując ból w większości swego tułowia po zadanych przed chwilą obrażeniach, zostałem wrzucony do kwadratowego pierścienia, a kolejno przypięty. Unosząc swój bark, uchroniłem się od odniesienia porażki, która zakończyłaby mą walkę o świętego gralla. Unosząc się do pionu przy pomocy lin, kątem swego oka dojrzałem stojącego po drugiej stronie ringu Havoc'a. Bez problemowo było można ujrzeć jego zamiary. Chcąc uniknąć zaaplikowania kolejnego ataku, uderzyłem swą podeszwą buta w nogę The Miz'a tuż pod kolanem (Low big boot) - w wyniku tego mistrz przykląkł na jedną ze swych kończyn. W tamtym momencie nie było już czasu na żaden z uników, gdyż rozpędzony Danny zrównał dysydenta z podłożem za sprawą wymierzonej w facjatę Mike'a nogi — Running big boot! Po owym zajściu unosząc się do góry w celu osiągnięcia równowagi, zastałem tuż przed swą osobą, personę, która z kamiennym wyrazem twarzy spoglądała w me ślepia. Wymieniając się spojrzeniami, w pewnym momencie obaj swój wzrok skierowaliśmy na tego, który dzisiejszego wieczoru straci swą "koronę". Podchodząc do Mizanina chwyciliśmy antagonistę za szyję, aby wykonać podwójny Suplex! W takowy sposób odpłaciłem mu pięknym za nadobne - publiczność powstała ze swych miejsc, nagradzając ów zdarzenie gromkimi brawami.

190 słów.