Varosta nie ma od dobrych kilku albo kilkunastu dni na forum, więc nie ma co tracić czasu - zaczynamy Triple Threat. Początkowe KŁ na max. 250 słów.

Muzyka Nevilla ucichła. Z widowni dobiegały głośne okrzyki. Siedziałem w narożniku obmyślając plan na tę arcyważną walkę dla mnie. Moi przeciwnicy byli bardzo pewni siebie. Jones pokazywał mi że, jest najlepszy, jednak nauczyłem się że, nie warto zwracać uwagi na takich debili. Neville zachowywał się podobnie do mnie, był skupiony na walce. Sędzia zaprosił nas do siebie żeby, przestawić nam zasady walki. Nie wiem czemu ale, moi rywale skupili się na mojej osobie. To właśnie pokazało jak jestem fenomenalny. Przeciwnicy zaczęli się groźnie do mnie przybliżać ale, sędzia nas rozdzielił. Wróciłem do swojego narożnika, cały czas uśmiechając się w stronę rywali. Pojedynek się rozpoczął, w końcu usłyszałem ten głupi gong. Teraz można się zabawić z moimi przeciwnikami. Cała nasza trójka stanęła na środku ringu. Patrzyłem prosto w oczy każdemu z nich. Czekałem i przy okazji także, się denerwowałem. Ja pierwszy zrobiłem krok tylko, że w tył. To naprawdę było świetne, ten wzrok zaskoczenia moich oponentów. Złączyłem rękawice żeby, pokazać wszystkim zgromadzonym na arenie że, jestem fenomenalny. Brytyjczyk oraz Amerykanin ruszyli na mnie z wściekłością ale, chyba zapomnieli kogo mieli przed sobą. Wyturlałem się z kwadratowego pierścienia pod dolną liną. Publiczność szybko zareagowała, głośnym buczeniem. Przeciwnicy zaczęli wtedy klincz, który wygrał Jones. Emocje we mnie buzowały. Pojawiła mi się czarna pustka w głowie. Neville leżał akurat, przy linach zamroczony, co postanowiłem wykorzystać. Złapałem przeciwnika za nogę i wyciągnąłem go z ringu. Nie wiedziałem czy dobrze robię ale, jeżeli chciałem wygrać musiałem zaryzykować. Złapałem Neville’a i rzuciłem go w barykadę -Barricade Dive

Spoiler:

Wiem że, za mało odczuć.

Ostatnio edytowany przez koza50 (2017-04-10 21:03:54)

Posty czytało się nawet dobrze, jednak jest jeszcze sporo do poprawy.

1.Gimmick - w każdym poście się on znalazł, jednak najlepiej pod tym względem wypadł koza. Zagranie i wszystko inne w stylu Stylesa, zdecydowanie gimmick był w twoim poście jego najlepszą częścią.

2.Pomysł - tutaj także punkt dla kozy. Może pomysł z wyjściem z ringu to nie jest coś też niesamowitego, ale było to najciekawsze rozwiązanie, najbardziej realistyczne i przy okazji w stylu postaci. Jakubix u Ciebie niestety muszę się przyczepić mało realistycznie rozpoczęty atak, bo nie wyobrażam sobie żeby od razu od tak sobie ktoś wymierzył Superkick.

3.Odczucia - pod tym względem zdecydowanie przeważył Emiel. Bardzo fajne skupienie się i rozpisanie sytuacji z walką o pas NxT itd.

4.Publiczność - tutaj mimo, że wszyscy o niej pamiętaliście to dam jednak punkt Jakubixowi. Najciekawsza i nieco lepiej od innych opisana reakcja z publicznością.

5.Językowy poziom - No i tutaj, było ciężko, ponieważ każdy z was popełnił błędy to skłonię się ku wybraniu post Emiela. Byków mimo wszystko było najmniej i słownictwo stało odrobinę na wyższym poziomie, przy czym dodatkowo chyba najlepiej zbudowane zdania - płynniej się czytało post.

Jak widać wychodzi na remis, więc wybiorę post, który czytało mi się najlepiej i jest post Emiela. Dlaczego? Najmniej błędów, ciekawe nawiązania i płynność spowodowały, że jego KŁ czytało się trochę lepiej od innych i szybciej.

Dalej Neville!

Jon uderzył z hukiem o matę. Była to jednak dopiero pierwsza akcja jaką przyjął w tym meczu, zaczął się więc szybko podnosić. Zanim jednak zdążył dostać gdziekolwiek wyżej niż na klęczki jego zapędy powstrzymało potężne kopnięcie prosto w twarz. - Low Superkick -  To uderzenia miało pozostawić "Bons'a" leżącego na macie z rozbieganym wzrokiem na nieco dłużej. Styles natomiast, nie wiedząc chyba za bardzo co dzieje się wokół, znajdował się w narożniku w pozycji półsiedzącej. Wypchnąłem więc szybko zawadzające działo Jonsa z ringu i pozwoliłem by głucho uderzyło o podłogę. Podszedłem szybko do "Phenoemnal One" i posłałem go za pomocą akcji zwanej "Irish Whip" do przeciwległego narożnika. Tylko po to by za chwilę w jego szczękę uderzyć przedramieniem, podbijając jego głowę wysoko w górę. - European Uppercut -  Od razu po wykonaniu akcji, po której Styles osunął się w narożniku, podbiegłem do lin od których się odbiłem i wykonując gwiazdę przemieściłem na przeciwległą stronę ringu z którego wyskoczyłem przelatując ponad trzecią lina i finalnie lądują na Jonie który tymczasem zdążył wstać. - Sasuke Special -  Za tą typowo lotniczą akcję zostałem nagrodzony ogólną owacją. Było jak tydzień temu , dominowałem, ale był to dopiero początek długiej drogi.

+12
+24

Ostatnio edytowany przez Emiel Regis (2017-04-14 01:55:14)

Nie zamierzałem zwalniać nawet na chwilę i podniosłem się na nogi po tym straceńczym skoku tak szybko jak było to możliwe. Gdy w końcu wróciłem do pionu zastałem Jons'a na czworakach. Zaszedłem więc szybko za jego plecy i chwyciłem go w pasie by po raz drugi już dzisiaj przerzucić nad swoją głową przeciwnika za pomocą -GERMAN SUPLEX- Sytuacja ułożyła się o tyle dobrze ża za mną znajdował się stół komentatorski i to właśnie na niego spadł "Bones" i spadł na kolana komentatorów po drugiej stronie blatu. Ciemno-skóry oponent został więc na jakiś czas spacyfikowany i mogłem spokojnie wrócić do ringu. Gdy tylko wkroczyłem na deski kwadratowego pierścienia musiłem się uchylić przed clotslinem którym chciał mnie powalić już powstały Styles. Przebiegłem jednak pod jego ramieniem j kiedy wracałem do niego po odbiciu od lin wyskoczyłem w powietrze i posłałem moje przed ramiona ku jego twarzy. -FLYING FOREARM-  akcja powaliłe na ziemię zarówno mnie jak i AJ'a  obaj błyskawicznie wróciliśmy na nogi, jednak to ja byłem minimalnie szybszy i kiedy Styles stanął przede mną chwyciłem jego głowę i opadłem na kolana tak że uderzył szczęką w moją czaszkę -JAW BREAKER- po tej akcji odturlałem się nieco od "Phenomenal One" i wróciłem na nogi unosząc po chwili ręce w  charakterystycznym dla mnie geście pokazując dominację wojsk angielskich w tej bitwie co widownia przywitała z entuzjazmem wiedząc że brytyjscy lotnicy zawsze dostarczają niesamowitych emocji.




Odpuściłem sobie kolorki bo z tel piszę.