Zrobiło się nie ciekawie, Neville objął wyraźną przewagę w walce. Zacząłem się podnosić i właśnie wtedy, zdałem sobie sprawę że, mam dostać kolejny cios. Trzeba było coś szybko wymyślić. Na myśl przyszedł mi jeden pomysł. Musiałem wykorzystać największy mankament Anglika. Doświadczenie tego właśnie brakowało Neville'owi. Gdy zaciągnął moją głowę, nie pozwoliłem żeby wykonał na mnie łamacza szczęk. Wyniosłem go i wykonałem Atomie Drop. Trybuny się podniosły i zaczął się głośny gwar w arenie. Cała nasza trójka leżała na macie.


Pisałem z telefonu więc, może ortografia być nie najlepsza.

Kiedy Styles wrócił na nogi czekałem już gotowy na niego. Gdy tylko "Phenomenal One" po powrocie do pozycji stojącej odwrócił się w moją stronę na jego podbródku wylądowała wystrzelona z ogromną siłą podeszwa mojego buta. - Superkick -  AJ padł na ziemię jak zabity, znałem jednak wytrzymałość tego zawodnika i wiedziałem że żeby go powstrzymać potrzeba czegoś więcej. Odbiegłem więc do lin, od których się odbiłem i wpadłem wślizgiem w skroń Styls'a. - Baseball slide dropkick - Prowadziłem akcję widowiskowo i stopniowo coraz bardziej wyłączając z gry moich przeciwników. Można było w tej chwili odnieść wrażenie że na arenie nie ma już podziałów i wszyscy zgodnie skandują "Let's go Nevill" . Byłem niesiony wiatrem adrenaliny, dopingu publiczności i szczerej wiary że przerwę passę i w końcu wygram pojedynek, a do takiej sytuacji nie doszło od czasu zwycięstwa nad rosyjskim niedźwiedziem.  Aj był prawdopodobnie ledwo przytomny gdy zobaczyłem że Jones wygrzebał się zza stołu komentatorów i podchodził pod ring. Jednak mimo iż chodził i miał widoczny zapał do walki to jednak nie bardzo zdawał sobie sprawę z tego co dzieje się dookoła . Przeniosłem się więc szybko na apron ringu po czym skoczyłem na plecy mojego rywala. Zanim "Bones" zdążył cokolwiek zrobić z tym faktem wykręciłem się tak że spadając z pleców przeciwnika chwyciłem pod pachę jego głowę i pociągnąłem ją za sobą tak że uderzyła o podłogę ! -Falling DDT-  akcja ta została wykonana naprawdę błyskawicznie i widowiskowo, na co publika odpowiedziała falą radosnego entuzjazmu.

12+

Mogę to zaliczyć. Następuje OS na max. 150 słów, piszą wszyscy. Postarajcie się.

Ból przeszywał moje plecy po uderzeniu o posadzkę areny. Czułem tą potężną chęć położenia się na zimną podłogę, ukojenia bólu i zamknięcia oczu chociaż na chwilę, odpoczęcia... Złamałem jednak tą słabość i z dzikim krzykiem wierzgnąłem całym ciałem wracając do pionu sprężynką. W momencie w którym wstałem arena wybuchła potężnym chantem. -GOD SAVE THE QUEEN!!!- Byłem jedynym stojącym, "Bones" mimo iż skontrował moją akcję leżał na ziemi ciężko dysząc. Styles z kolei wracał do siebie w ringu, ale bardzo powoli. Tydzień temu moja dominacja zostałą przerwana i wszystko co budowałem rozpadło się jak domek z kart. Tym razem miało być inaczej. Uniosłem dłonie w górę w charakterystycznym geście, widownia w odpowiedzi przemieniła chant w niezorganizowany okrzyk radości i entuzjazmu. "It's my time now!" Wykrzyknąłem w eter szykując się do ostatecznej szarży na moich oponentów.

Jakubix - W OSie Opisujesz myśli swojej postaci, co nastąpiło wcześniej, jak się ona czuje, jak zachowuje się w danym momencie widownia, co zamierza postać zrobić itd. Twój post niestety wygląda jak post inicjatywy. Opisałeś tylko kolejne ataki, których przy okazji (uniwersalnych można w OSie wykonać tylko jeden). Mam nadzieję że po moim wytłumaczeniu już nie popełnisz takich błędów

Emiel - wszystko co powinno być jest. Można się tylko przyczepić do źle poustawianych przecinków, gdzie w 1 czy 2 miejscach lepiej zamiast nich była użyta kropka.

koza - posty są coraz lepsze. Tutaj było mi ciężej zadecydować, który dalej. Postawię jednak kolejny raz na post Emiela, ponieważ miałeś więcej błędów (powtórzenia, źle ustawione przecinki czy źle ułożone zdanie) Słownictwo też nieco lepsze u Emiela, dlatego:

Co nam dalej pokaże Neville?

Jon Jones właśnie powalił anglika. Nie wiedziałem jakie zamiary ma mój rodak. Popatrzyłem na niego, nie wiedząc co robić. Z jednej strony ja byśmy obili we dwójkę Neville’a ten już by się nie podniósł a, później zajął bym się Bones’em. Po początku walki zacząłem się trochę bać zawodnika z Anglii więc, to by było idealne rozwiązanie bo, wykluczył bym najgroźniejszego rywala. Z drugiej strony, nie wiedziałem co ma na myśli Jones. Przecież mógł mnie wykorzystać do swej intrygi. Zaryzykowałem bo, bardzo potrzebowałem tego zwycięstwa. Poszedłem na układ z byłym zawodnikiem MMA. Pokazałem na Adriena ręką a, Bones wiedział co robić. Zaczęliśmy obkładać Anglika kopnięciami-Stompy. Cała sytuacja nie podobała się publice, pokazywali to przez głośne buczenie. Bones wskazał na mnie ręką a, ja już byłem przygotowany do wykonania kolejnej akcji. Mój chwilowy partner podniósł Adrienna Neville’a. Podszedłem szybko do oponenta i wykonałem Brainbuster. Amerykanin chciał już mi podać rękę ale, ja wykorzystałem swoje wielki doświadczenie oraz spryt. Gdy złapałem jego rękę szybko popchnąłem go w stronę narożnika- Irish Whip. Następnie zacząłem biegnąć do narożnika w którym, znajdował się rywal, wyskoczyłem w powietrze co skutkowało wykonaniem Corner Clothesline.