Edit:
Będzie edytowane wejście...(kiedyś)

+12+24

"Daj ko­muś ogień, a będzie mu ciepło przez je­den dzień, ale wrzuć go do og­nia, a będzie mu ciepło do końca życia."

Gdy tylko krawędzie ringu pokryły się językami ognia, stanąłem pewnie, wyprostowany i spojrzałem w stronę oponenta, który z trwogą wpatrywał się w moją stronę. Otoczenie przypominało mi znajome miejsce, więc wziąłem głęboki wdech, napawając się zapachem siarki, przymknąłem powieki i rozłożyłem szeroko ręce.
- Jestem w domu!- słowa te wydostały się z mojego gardła, jednak nie były dziełem mojego głosu. Szybko pojąłem, iż to Lucyfer przemawia do zasiadających na arenie śmiertelników z moją pomocą. Otaczająca nas sceneria miała nadprzyrodzone właściwości. Kwadratowy pierścień ognia stał się portalem, przez który Szatan mógł skontaktować się ze światem. Czułem wiszący wkoło niepokój.  Ściągnąłem nieco brwi i spojrzałem spod byka na przeciwnika, następnie na jego partnerkę, potem na sędziego pojedynku, a całą wędrówkę zakończyłem na trybunach. Wszyscy Ci ludzie bali się tego, na co patrzyli. Wszyscy, poza mną. Postanowiłem wykorzystać niebywałą przewagę psychologiczną, więc bacznie obserwowałem poczynania Miza, czekając na jego potknięcie. To wydarzyło się chwilę później, gdy spojrzał on na swoją partnerkę, ignorując tym samym zagrożenie. Musiałem go za to skarcić. W dwie sekundy pokonałem długość ringu, wyrastając niczym cień za jego plecami. Pisk Maryse ostrzegł Mizanina przed zagrożeniem, jednak było zbyt późno na reakcję. Oplotłem ciasno rywala w pasie, trzymając jego ramię, natomiast sekundę później odwinąłem go i pociągnąłem do siebie, częstując niebywałym łokciem prosto w szczękę (Ripcord Elbow Strike). Osłabiony oponent zachwiał się, jednak cały czas stał prosto, tępym wzrokiem patrząc przed siebie. Skwitowałem to szybkim uśmiechem, po którym odskoczyłem o krok w tył, a następnie wyskoczyłem w górę z lewym wystawionym kolanem, by w ostatniej chwili zmienić je na prawe. I to właśnie nim trafiłem Amerykańskiego zapaśnika w głowę (Bicycle Knee Kick). Mike nadział się na kość, przez co impet uderzenia był mocniejszy, niż można było zakładać. Nie wytrzymał on presji, zaś nogi odmówiły mu posłuszeństwa i po chwili usiadł na macie. Ja zaś górowałem nad nim, czując obecność Lucyfera.
- Bij mi pokłony, śmiertelniku!- wydarłem się, wskazując na przeciwnika palcem. Znowu byłem pośrednikiem jego słów, jednak w niczym mi to nie przeszkadzało. Chciałem jedynie sprawić, by Mizanin cierpiał.

350+10

Ostatnio edytowany przez Nekro (2017-03-10 23:55:09)

1.Gimmick

Oba posty pod względem nie ustępowały jeden od drugiego, jednak po kilkukrotnym przeczytaniu stwierdzam, że punkt tutaj wędruje do Nekro. Dlaczego? Ciężko mi to stwierdzić, ponieważ w obu KŁ było widać wasze postacie, jednak z postu Nekro ten diaboliczny End wręcz się wylewał. Od pierwszego do ostatniego zdania, czytając miałem przed oczyma Tommy'ego.

2.Pomysł

Tutaj od razu muszę przyznać, że bardziej zaskoczył mnie post Rafiego. Pomysł z opisywaniem wszystkiego z perspektywy sędziego - ciekawy. Atak zaczęliście i przeprowadziliście obaj dość klasycznie z lekką przewagą ciekawości u Nekro, ale nie na tyle dużą, więc punkt dla Rafiego.

3.Odczucia

Tutaj tym razem remis. Czytając wcześniejsze posty Nekro, gdzie właśnie odczucia były najlepszą stroną postu to tutaj śmiało mogę stwierdzić, że to się nie zmieniło. Wszystkie opisy dodatkowo z ciekawie ujętym wewnętrznym Lucyferem robią dużą robotę. Dlaczego, więc remis? U Rafiego bardzo ujęło mnie to jak i jak realistycznie opisuje uczucia Miza. Nie był to już ten sam pyszny i trochę lekkomyślny zawodnik. Zdawał sobie sprawę z powagi walki.

4.Publiczność

Ta kategoria w większości walk, które oceniałem zaważała o wyniku. Tutaj jest jednak inaczej. Oboje trochę mnie pod tym względem zawiedliście - było za mało publiki. Remis.

5.Językowy poziom

Tu także wiem, że stać was na więcej. W jednym i drugim poście znalazłem po jednej literówce, źle postawionym przecinku i 1 nieskładnym zdaniu. Remis.

Wynik to niestety remis, dlatego niech ktoś jeszcze tu odpisze np Grand, a swoim postem chyba sporo pomogłem w ostatecznym werdykcie.

Chyba sama Maryse nie wiedziała, iż jej mąż w tak efektywny sposób poradzi sobie z przeciwnościami losu i z dziecięcą łatwością będzie kontrolował to spotkanie. Bolało ją to że, ze względu na symulację była całkowicie odcięta od ukochanego i w razie problemów nie będzie mogła mu pomóc. W tym czasie Miz wyciągał z kieszeni kolejne karty, którymi jak maestro przebiegle manipulował, sytuacja w ringu pozwalała mu na wiele, dosiadł swego rywala i uderzając go z otwartej ręki w twarz pokazywał kto teraz rządzi. Jedno, drugie, trzecie oraz czwarte i tak prawie przez dwadzieścia sekund mocnych uderzeń sprawiło iż adrenalina w żyłach Tommy'ego zadziałała pobudzająco. Podnosząc się w ogóle nie patrzył na to że Miz wciąż atakuje. Żar w oczach Enda mówił wszystko, żarty się skończyły. Jednym silnym wejściem z kolana złamał cały opór dominacji niesamowitego. Szykował się do odpowiedzi za upokorzenia, które zgotowali mu przez ostatnie tygodnie kochankowie, oczekiwał tylko odpowiedniej sytuacji do ataku. Jednak przebiegłość i spryt Mizzanina sprawiły iż to End nie trafiając Clotheslinem wpadł wprost na Belly to back Suplex. Publiczność momentalnie ożywiona zaczęła głośno dopingować, czerpiąc z pojedynku pełna satysfakcję. Tommy wylądował obok lin, wystarczyły milimetry aby wpadł w płomienie. Zdenerwowany Miz wpadł w szał, zaczął wbijać głowę rywala w matę, po czym momentalnie podnosząc go wykonał Russian Legsweep. 

Dopiero wróciłem do domu z pracy i zaraz odpisze

Kontra przed Arm Stunner. Miz już oparł rękę Tommiego na swoim barku, co robisz?

Dla mnie jak najbardziej realne i udane.
Sytuacja wygląda tak - Tommy lekko zdyszany odczołgał się do narożnika, natomiast Miz padł w centrum ringu
Zapraszam was do OS na 205 słów