Wstawałem powoli. Czułem się trochę upokorzony. Jednak wtedy pojawił mi się plan zemsty i nie zamierzałem tak, tego zostawić. Deadpool musiał w końcu poczuć moc „Fenomenalnego”.  Chwyciłem tego dziwaka za plecy i za prowadziłem do jednego z narożników. To był początek planu, który miał zniszczyć oponenta.  To była najmniej niebezpieczna część. Wtedy wykonałem Tornado DDT z drugiej liny. Byłem pełen złości . Kolejną częścią tego planu było rozwalenie stołu komentatorskiego. Ofiarą miał być oczywiście człowiek w przebraniu. Gdy pokazałem na stół. Widownia się od razu podniosła. Chyba bardzo tego chcieli żebym rozwalił ten stół i takie miałem zamiary. Jednak, gdy spojrzałem na swoją ofiarę, zobaczyłem że ten chce się podnieść. Muszę przyznać, że miał niezwykłą determinację. Dlatego weszłem od razu do ringu i zaatakowałem go headbuttem. Zaczęło trochę mi się kręcić w głowie, jednak co musiał przeżywać mój rywal, który padł jak nieżywy. Przygotowałem sobie przez ten czas stół. Moja ofiara miała się czego obawiać. Jednak trzeba płacić za swoje błędy. Przeciwnik próbował stawać na nogi. Ja jeszcze lekceważąco pokazałem mu, choć do mnie. Naprawdę się uśmiałem, gdy mój przeciwnik próbował wyjść z ringu. Stół był już przygotowany, czekał na swoją ofiarę. W końcu po wielu próbach udało się mojemu rywalowi wyjść poza ring. Jednak tam już czekała na niego kolejna część mojego planu. Rzuciłem nim jak lalką w schody. On jednak tylko krzyczał z bólu. Czekałem na coś więcej. Wrzuciłem go na stół i uśmiechnąłem się jeszcze do komentatorów, którzy byli przerażeni losem byłego żołnierza. Podniosłem rywala i wykonałem Cliffhanger na stół komentatorski. Publiczności ku mojemu zaskoczeniu podobała się moja akcja. Podniosłem się i zaczekałem na mojego rywala w ringu. Podczas bezczynnego czekania na rywala, wymyśliłem genialny pomysł. Zapomniałem o bólu który mi jeszcze nie dawno towarzyszył. Obijałem przeciwnika kopnięciami. W końcu jednak przestałem i zajrzałem pod ring, żeby wyciągnąć krzesełko. Położyłem je na apronie. Wszedłem na część ringu poza linami z przeciwnikiem. Pokazałem publiczności, że mam wielką moc. Następnie wykonałem Brainbuster na krzesełko.  Deadpool leżał i na jego miejscu zaczął bym się modlić o litość. Wszedłem do ringu, myśląc jak tu zakończyć pojedynek w efektowny sposób.

Przeciwnik leży na macie poza ringiem. Zwijał się o z bólu. Jednak ja nie chciałem tracić czasu na oczekiwanie na przeciwnika, dlatego zabrałem się do pracy nad kolejną akcją. Wyszedłem na apron. Czekałem, aż ta szmata która próbuje ze mną walczyć wstanie. On jednak nie miał takiego zamiaru, czym mnie potężnie wkurzył. Leżał on na szczątkach stołu. Wyciągnąłem krzesełko z pod ringu, żeby upokorzyć tego śmiecia. Jego plecy zainkasowały dokładnie 7 uderzeń. Po takich cierpieniach od razu wiedział co ma zrobić. Zaprosiłem go do walki, pokazując żeby wstawał bo, cierpliwość fenomenalnego się już kończy. On jednak w końcu odzyskał rozum i podniósł się. Jednak tak szybko wstał co upadł, ponieważ jego twarz poczuła mojego buta(Spin Kick). Pomachałem mu na dobranoc, żeby już się pożegnał ze zwycięstwem. Wszedłem do ringu. Przez ten czas popisywałem się moim fanom, którzy byli wniebowzięci. Deadpool pod moją nie uwagę zaglądnął pod ring i wyciągnął krzesełko. Próbował szybko wślizgnąć się do ringu, lecz sam się upokorzył, ponieważ gdy wszedł do ringu zaatakowałem go barkiem (Shoulder Block). Uśmiechnąłem się do niego. To już był początek końca byłego milionera. Skoro sam wyciągnął krzesełko, postanowił je użyć w mojej akcji. Przeciwnik już wstawał, a ja zachęcałem publiczność do klaskania. Wskoczyłem na trzecią linę, obróciłem się w powietrzu, przeciwnik był już w moich szponach i wykonałem Stylin’ DDT. Pokazałem publiczności, że to już koniec. Deadpool musiał się przerazić, bo wyglądał na bardzo wystraszonego. Przygotowałem krzesełko i pomogłem przeciwnikowi wstać, żeby jak najszybciej załatwić człowieka w przebraniu. Wziąłem głowę rywala między nogi. Wtedy pokazałem ten sam gest co przedtem, podniosłem go w pozycji pionowej i zrzuciłem go na matę (Styles Clash). Rzuciłem się na rywala, który ciężko oddychał. Sędzia liczył 1…2..

Widzę, jak AJ się rozpędza i odbija od trzeciej liny, muszę coś zrobić, bo inaczej przegram tę walkę, a do tego nie mogę dopuścić. Mój oponent obraca się w powietrzu, rozkłada ręce, aby mnie złapać, a ja w tym właśnie momencie robię to samo, chwytam obiema rękoma tułów przeciwnika i nie pozwalam mu mnie przewrócić na plecy. Utrzymuję przez chwilę Styles'a w powietrzu, by pokazać moją prawdziwą siłę, i wbijam jego głowę w matę, brutalny Adjustment Piledriver staje się właśnie faktem. Publika nie wie jak zareagować, nie lubią Deadpool'a, jednak jego ryzykowne i efektowne akcje wywołują u niej euforie, nie może jej teraz powstrzymać, ludzie wstają z miejsc i dopingują weterana wojennego.

Co ten śmieć sobie myślał, serio uważał, że jest w stanie wygrać ten pojedynek? Nie wiem, czy to zbytnia pewność siebie, czy głupota mojego przeciwnika, ale nie jest to teraz ważne... Jego plan się nie ziścił, a nawet gorzej, stał się on mieczem obosiecznym. Publiczność znowu nie wie, czy ma mnie dopingować, zresztą jak przez całą naszą walkę, po co oni tu w ogóle siedzą? Przecież to nie ma żadnego sensu, jaka jest przyjemność z oglądania czyjegoś cierpienia, ewidentnie nie walczyli na froncie i to jest ich główny problem, niczego nie pojmują, bo nie poświęcili się dla tego kraju! Powoli czołgam się w stronę lin i wspinam się po nich, aby wrócić na równe nogi, gdy znajduje się na kolanach, odwracam się w stronę mojego żałosnego oponenta i widzę to, na co liczyłem. AJ Styles nie ma siły, żeby zrobić jakikolwiek ruch, jest on na granicy swojej wytrzymałości, ach co za pech, za niedługo skończy się ten teatrzyk i będę mógł iść wreszcie do domu na zimnego browara. Gdy pomyślałem o moim zakątku, fani tego amatora wznieśli okrzyki pobudzającego go do walki i widocznie działają na niego, ponieważ wykonał właśnie minimalny ruch w stronę narożnika kwadratowego pierścienia. To oznacza tylko jedno, czas kończyć tę farsę... Może zrobię coś jeszcze zanim zniszczę tego skurwysyna? Tak, to jest świetny pomysł czas wkurwić tych naszych widzów, odwracam się w ich stronę i wykonuję taunt, podnoszę obie ręce i składam je w trójkąt. Efekt, jaki właśnie wywołałem, przerósł moje najśmielsze oczekiwania.

Dark - Napisałeś dziwny post. Nie mogłem w nim znaleźć choćby jednego punktu zaczepienia, wrzucałeś tam wszystko, tak jakbyś nie wiedział za co się konkretnie zabrać. Czytało to się dobrze, choć nieustannie miałem wrażenie, że czytam wycinki posklejanie w całość. Przez takie coś, nie dostrzegłem tam żadnego gimmicku, ot zwykłem sklejone bez pomysłu losowe fragmenty.

Koza
Błędy
-  po popatrzałem -> popatrzyłem
- chociaż bym -> chociażbym
- Masa powtórzeń i składnie, która leży.
Jednak mamy też plusy, czyli gimmick
Co prawda nie było tego dużo, jednak wiedziałem o czym i o kim czytam.
I teraz mam problem, nie wiem którego z was nie puścić dalej. Po jednej stronie mam post, który zachowuje wszystkie wzorce stylowe, jednak gimmick leży, a na przeciw post, gdzie leży styl, ale jest gimmick. Trochę słabo w obu przypadkach.
Tu jednak postawię na Kozę, który ewidentnie zalicza progres. Co prawda nie jest to coś sporego, ale nie od razu Rzym zbudowano. Czy jakoś tak.

Dark - ja jednak widziałem tego Deadpoola, co prawda tylko miejscami, ale i tak więcej niż u kozy bo w przeciwieństwie do Haris jakoś nie mogłem znaleźć nic z gimmicku Stylesa poza momentem reakcji z publiką. Dark momentami aż się prosiło o zakończenie zdania zamiast ciągnięcie ich na siłę dalej, bo w jednym miejscu aż się musiałem zatrzymać czytając. Koza tych błędów było trochę więcej - staraj się przed dodaniem postu przeczytać raz jeszcze jak najdokładniej swój post i usunąć błędy na przyszłość.

Mój głos leci na Darka, choć koza widać u Ciebie z posta na post postępy, będzie coraz lepiej. W takim wypadku potrzebny  jeszcze jeden werdykt.

Dalej

Dalej!