Stałem dysząc ciężko, naprzeciw zwijającego się z bólu na narożniku Boyki. Fani wrestlingu zebrani na hali z radością przyjęli moje przerwanie dominacji debiutanta i teraz krzyczeli ile sił w płucach, żebym pokazał co potrafię zrobić. Nie zamierzałem atakować w bezwładnej wściekłości. Tylko włożyć jej siłę w moje akcje. Nie mogłem oczywiście zlekceważyć Yuriego, był świetnym zawodnikiem ale teraz przyszedł czas pokazać na co stać chłopaków w wysp.
Szybko zbliżyłem się do oponenta, jedną ręką podparłem się na linach a drugą wykonałem wysokie okrężne kopnięcie w skroń mojego przeciwnika. - round hause kick - Boyka zamroczony spadł z narożnika i z głośnym hukiem uderzył o podłogę. Co ciekawe nadal był przytomny i całkiem sprawnie wrócił na nogi. Odwrócony tyłem do ringu lekko pochylony Yuri wracał do siebie. Stanąłem przy linach po przeciwnej stronie ringu, widownia ryknęła z radości - już wiedziała co się szykuje. Dobiegłem do połowy ringu po czym płynnie przeszedłem do gwiazdy po której tyłem do lin wyskoczyłem w powietrze przelatując wysoko ponad krawędzią ringu. Po to by w powietrzu skręcić swoje ciało i z potężną siłą spaść na Yuriego.- Sasuke Special -  Który w tym czasie zdążył się odwrócić, prosto w tą wymyślną pułapkę. Błyskawicznie wstałem z ziemi na której pozostał mój zdruzgotany oponent. Pozwoliłem sobie na okrzyk radości i uniesienie ku niebu rąk w moim charakterystycznym geście co widownia skomentowała kolejną falą okrzyków radości. Nie marnowałem jednak więcej czasu i szybko podniosłem Boykę do pionu po to by wepchnąć go z powrotem do ringu. Mój przeciwnik miał jeszcze siły i wolę walki więc z trudem ale jednak samodzielnie wrócił w ringu na nogi. Nie dałem mojemu oponentowi wiele czasu na namyślanie się i szybko z krawędzi ringu na którą się wdrapałem wskoczyłem na 3 linę. Z której wybiłem się w powietrze tak by swój lot skończyć uderzając z wielką sił oboma nogami w klatkę piersiową przeciwnika.- Splingshot sprinbord dropkick - . Yuri Boyka runął na ziemię próbując złapać powietrze, które zostało brutalnie usunięte z jego płuc. Ja stałem gotowy do dalszej walki, wściekłość już minęła ale walka była walką i nie zamierzałem jej przegrać.

Nie marnowałem czasu i szybko podbiegłem do Boyki. Stanąłem na leżącym na plecach oponentem. Po czym z miejsca wybiłem się w powietrze i wykonałem salto upadając całym ciężarem na tors Yuriego. - Shooting star press - Boyka w odpowiedzi tylko stęknął, nie mając sił na żadną inną reakcję.
Pragnąłem to wykorzystać i nie próżnowałem. Do działania zachęcił mnie jeszcze bardziej coraz głośniej powtarzany chant " Let's go Neville!". Wykrzykiwany przez publikę nie mogącą się doczekać kolejnej akcji wysokiego ryzyka. Nie zamierzałem ich zawieść i przeciągnąłem praktycznie nieobecnego Youriego w okolice narożnika. Po czym wspiąłem się na niego. Nie chciałem popełnić błędu mojego przeciwnika. Szybko obróciłem się tyłem do oponenta po czym wybiłem się w górę. Wykonałem efektowną serię obrotów w powietrzu tylko po to by wbić się w ciało przeciwnika bezbłędnym -Phoenix Splash -. Hala znów wybuchła radosnym rykiem rada z tej widowiskowej akcji. Nie dałem Boyce ani chwili na odpoczynek. Szybko wstałem i obróciłem delikwenta na brzuch. Po czym chwyciłem go i całą siłą podniosłem w górę i przerzuciłem ponad moją głową tak że ten ciężko uderzył o matę. - German Suplex - .

Długowłosy frajer zadał mi nieco bólu, jednak  mój uliczny charakter, który napędza mnie nieustannie do walki podpowiada mi, że to było nic. Dostawałem gorszy wpie**ol, a potrafiłem się mimo wszystko podnieść z tego. Więc jaka przeszkoda jest teraz? Żadna. Obserwuję kątem oka, że Neville idzie za głosem publiki, że to Oni go napędzają. Zauważam, że mój adwersarz dzielnie wspina się na narożnik kwadratowego pierścienia, a przez moją mózgownicę przepływają kolejne informacje, dzięki którym staram się wrócić do pojedynku. Mam na oku ciąg wydarzeń oponenta, który po wydrapaniu się na kant ringu wybija się w górę i kręci salta. Mając odpowiednio dużo sił i sprytu, unikam tego ciosu najzwyczajniej w świecie turlając się w bok, przez co przeciwnik ląduje plackiem na macie. Taki przebieg wydarzeń pozwala mi wrócić do pojedynku, bowiem to teraz Neville cierpi z własnej głupoty, a ja łapię oddech przemyślając kolejne ciosy.

Lekki ból przeszywał moje ciało, które spoczywało na macie kwadratowego pierścienia. Długowłosy, nic nieznaczący nieudacznik znajdował się pod narożnikiem po swojej nieudanej akcji. W tym samym czasie toczę się do lin, a na mej twarzy zagościł uśmiech, który kieruje do mojego oponenta, obserwując że On także pomału chwytał się swej deski ratunku, jaką były liny. Rozglądam się chwilowo po hali odwracając wzrok od adwersarza. Słyszę nieustanne krzyki publiki, które motywują do walki Nevillea, zaś mnie jedynie napędza wewnętrzna adrenalina. Towarzyszy mi ona od dzieciństwa, od momentu wychowywania się na ulicy. Jest ze mną po dziś dzień, a wszyscy obecni na audytorium będą świadkami jak pomaga mi zwyciężyć długowłosego pajaca, który sam sobie sprawił ból!


114/120

Kanonier - no fajnie, fajnie. Post płynny, bez rażących błędów i przyjemny dla oka, ale za mało emocji, gimmicku i takich tam pierdółek. Jeśli będziesz starał się bardziej ukazać charakter swojej postaci, to z pewnością możesz stać się czołówką naszego forum, ale musisz mieć chęci i odwagę. Pamiętam, że na forum też był kiedyś taki pierdek, który pisał 1000 razy gorzej niż Ty, trenował, nie poddawał się i teraz niszczy takich Jakubów, Stifów, Eronicsów i takich tam.

Emiel - przed Tobą zdecydowanie więcej pracy. Weź poobserwuj np. moje posty, i postaraj się znaleźć różnice. Tekst musi być przede wszystkim płynny. Musisz tak pisać, aby osobie, która to czyta, sprawiało to przyjemność.  Mi czytanie Twojego tekstu owej przyjemności nie sprawiało. Marnie to obecnie wygląda, ale pracuj nad sobą. Bo widzę, że rozumiesz o co chodzi, tylko musisz to wyćwiczyć, a będzie grało.

Dalej Kanonier, który zjadł Emiela.

Po pierwsze, to jakie "God save the Queen"? Gala jest w San Antonio, a nie w Wielkiej Brytanii, tu ludzie nie skandują takich haseł.

Emiel w Twoim poście zabrakło mi wyraźnego Neville'a, w tym OS brakowało czegoś co by wskazało, na to, którą postać prowadzisz. U Grande też nie było to zbyt wyraźne, ale był chociaż minimalny zarys jego charakteru.
Odczucia w waszych postach są na w miarę równym poziomie, coś tam próbowaliście, ale musicie się jeszcze trochę postarać, aby dojść do ideału.
Spodobało mi się to, że nie zapomnieliście wspomnieć o publice, obaj oparliście swoje posty na tym, jak odbierają was widzowie, bardzo na plus po obu stronach.
I na koniec, ocenię wasz poziom językowy: w obu postach zauważyłem kilka minimalnych błędów, jednak post Granda był bardziej spójny i łatwiejszy do przeczytania, a przede wszystkim był lżejszy.
Reasumując, Emiel poćwicz jeszcze trochę, a na pewno za jakiś czas wybijesz się na tym forum, to samo dotyczy Granda, życzę wam obu powodzenia. A inicjatywę przejmuje Boyka i to on może atakować swojego przeciwnika.

Boyka coraz bliżej zwycięstwa, co jeszcze nam dzisiaj pokaże?

2-0 w KŁ i OS, więc
1
2
3
And The Winner is Yuri Boyka