Maryse: The following contest is set for one fall. Including first, from Cleveland, Ohio. Weighting 221 pounds....THEEEEEEEE MIIIIIIIIIZZZZZZZ!!!


Gdy głos pięknej konferansjerki w końcu ucichł, całą hale wypełniły potężne salwy gwizdów i obraźliwych okrzyków. Przy akompaniamencie swojej muzyki oraz gorącego "dopingu", do ringu zmierzali oni - Awesome One, Pan Niesamowity, były mistrz WWE - The Miz, oraz niewiarygodnie  piękna i seksowna - Maryse. Z szyderczym uśmiechem na twarzy kierowali się do wnętrza kwadratowego pierścienia, by za kilka chwil opuścić je jako zwycięzca nadchodzącego pojedynku. Gdy Mike znalazł się już w dostatecznej odległości, rozejrzał się dookoła, zaprezentował wszystkim swoje białe uzębienie, następnie wskoczył na apron i zwinnie zawisł na górnej linie, zostając przez moment w tej pozycji. Niesamowitość biła od niego pełnym blaskiem. Gdy zakończył tę część prezentacji, szybkim ruchem przeszedł pod liną, wskoczył na narożnik i wykonał swój taunt, ani na ułamek nie zdejmując uśmiechu ze swej twarzy. Następnie z gracją zdjął swój płaszcz, oddał go technicznemu i rozmasowując nadgarstki, oczekiwał na swojego przeciwnika.

" - Nie składaj obietnic, których nie możesz dotrzymać...
- Takie są najlepsze!"

Jednak wracając do tematu. Kto Ładniej 300 słów, powodzenia.

+12 +24

Ostatnio edytowany przez Spajk (2016-10-31 23:23:12)

Nie doznałem do tej pory emocji porównywalnych do tych, które odczułem wchodząc dziś do ringu. Cała otoczka związana z dzisiejszymi starciami dała mi do zrozumienia jak bardzo brakuje mi tego za każdym razem gdy opuszczę ring. Nie zapomniane wrażenia dla obu stron - fanów i zawodników. Oto piękno mojego sportu.

Tak oto stałem teraz w narożniku, a ze wszystkich stron świata otaczali mnie moi fani - wierni i charyzmatyczni Peepsi. Wznosili oni wszystkie swoje transparenty i skandowali hasła, jedyne co chcą dziś zobaczyć to mnie stojącego nad pokonanym rywalem, a moim zadaniem jest sprawić by tak się stało. Choć moją przeszkodą do szczęścia będzie nieco młodszy i może mniej utytułowany przeciwnik, to nie mogę go zlekceważyć. Nowy start to nowa szansa dla każdego i myślę, że Mike także nie będzie chciał jej przegapić.

W charakterystycznym dla siebie stylu opuściłem narożnik, byłem gotowy na bitwę, nic już nie mogło mnie powstrzymać. Gdy tylko zabrzmiał gong rozpocząłem wypełnianie opracowanego wcześniej planu. Planu, który nie zakładał bliskiego starcia już na samym początku. Przy takim przeciwniku byłby to dla mnie strzał w piętę. Tak więc standardowo do siebie musiałem podejść tego sprytnie, zamarkowałem chęć wejścia w klincz, którą Miz złapał momentalnie. Teraz zostało mi tylko wymknąć się bokiem, zaatakować kopnięciem w brzuch i zaaplikować Back Heel Kick.

Oczywistym było, że momentalnie po tej akcji rywal zerwie się z chęcią odwetu i oczywistym dla mnie było, iż chwilę później ponownie leżał będzie na łopatkach, a to już za sprawą idealnie przygotowanego i wykonanego Scoop Powerslam...

Moja dominacja nad rywalem to symbol dominacji Kanady nad Stanami Zjednoczonymi. W każdym miejscu mojego życia Kanada będzie ważną częścią mojego życia i to jej należy się dzisiejsze zwycięstwo nad Amerykanami.

Wszystko zaczęło się tak jak należy. Bez najmniejszego problemu uporałem się z weteranem wrestlingu. Pewnie każdy się zdziwił, bo przecież ja jestem nowy w tym świecie, ale czy to oznacza najgorszy? Wręcz przeciwnie, jestem najlepszy, zawsze byłem. Nie obchodzi mnie z kim walczę, bo wygram o każdej porze i godzinie, a udowodnię to, niszcząc dzisiejszego antagonistę! Wstał, nareszcie jest okazja by go pogrążyć jeszcze bardziej! Wziąłem mały rozbieg po czym Christian znów zderzył się z maty czeluściami poprzez potężnego Big Boot'a. To nie jest koniec tej ofensywy, lecz dopiero początek. Raz jeszcze w tej walce chwyciłem Captaina Charisme za włosy, po czym uniosłem w górę tylko po to by znów go sprowadzić na matę przy pomocy Suplex'a. Następnie złapałem go za kończy, po to by przyciągnąć adwersarza na środek ringu. W tym momencie znów wybuchła salwa gwizdów, ale czym mam się przejmować? Zabawne... Nie czekając dłużej zapiąłem niesamowitego Dragon Clutch'a!
"Klep szmato!"

Próbę wydostania się z tej jakże nie miłej sytuacji rozpocząłem od czynności mających na celu poluzowanie uścisku założonego na moją lewą rękę. Rozpocząłem od szarpania miejsca uścisku moją wolną dłonią dokładając do tego paniczne uderzenia zablokowaną ręką w twarz rywala, gdyż ta znajdowała się przy mej dłoni. Gdy zacząłem odczuwać ulgę położyłem wolną rękę na macie i wykorzystując ją oraz rywala jako punktu podparcia próbowałem unieść się lekko do góry co zdecydowanie utrudni trzymanie tej dźwigni. Potem wróciłem do uwalniania ręki poprzez kolejne uderzenia i szarpanie, a gdy ta już była wolna obiłem nogi rywala aby zaburzyć jego równowagę po czym wyciągnąłem głowę spod ręki Amerykanina i zrzuciłem go z pleców.

Gdy tylko pozbyłem się z pleców natrętnego rywala podniosłem się z maty i zbliżyłem się do niego na parę kroków. Miz próbował podnosić się już z maty, lecz napotkał na swojej drodze przeszkodę w mojej postaci. Szarpnąłem go za włosy do góry i zdzieliłem kilkoma mocnymi uderzeniami pięścią w twarz. Kości policzkowe Amerykanina ucierpiały, lecz był to dopiero początek. Popchnąłem bowiem zawodnika na liny, a gdy ten wracał w moją stronę nadział się na Flapjack. I w taki oto sposób po raz kolejny "piękna" buźka Mizanina zaliczyła bolesne spotkanie. Wykorzystałem chwilę nie mocy przeciwnika na złapanie głębszego oddechu, uspokoiłem dech i ponownie ruszyłem na Amerykańca. Po raz kolejny w tej walce mocnym szarpnięciem postawiłem go na nogi. Wtedy wystarczyły tylko cztery uderzenia w twarz i mocne kopnięcie w brzuch zmuszające rywala do pochylenia się, a momentalnie po tym pojawiło się Spiked DDT. Od razu po tym ruszyłem do dalszej ofensywy. Ustawiłem się w narożniku i gdy tylko Mike zaczął podnoszenie się wyruszyłem....W biegu złapałem go w uchwyt, wyskoczyłem i wykonałem Half Nelson Bulldog.