Master of Mind Games zaczął wcielać w życie plan z czeluści piekielnych. Widok rozsierdzonego Kevina dawał mu przekonanie, iż los młodzieńca był przesądzony. W głowie Mistrza Ciemności dominował mrok, który rozsiewał się wokoło. karmił się lękiem napływającym zewsząd. Zdawał się nie przejmować obrażeniami, jakby od początku wszystko kontrolował. Na twarzy Umarlaka gościła grobowa powaga towarzysząca rytuałowi pochówku… Ponury Grabarz ujrzał wizję pogrzebanego żywcem „K.O”, któremu wraz z ostatnim tchnieniem sam wydarł duszę do swej kolekcji. Aura śmierci rozprzestrzeniła się po całej arenie, a Big Evil zebrał żniwo przerażenia. To wszystko tchnęło w niego nowe siły! Doskonale wiedział co robi, wystarczyło tylko sprowokować antagonistę…

Red Devil posiadał niezwykle szeroki wachlarz zagrywek psychologicznych, które potrafił fenomenalnie wykorzystać. Wysłał czytelną wiadomość- unosząc zgięte ręce pokazał, że to on panuje w tym starciu. Antychryst nie wytrzymał obelgi rzuconej w jego kierunku i ruszył do ataku. Wpadł w sidła zastawione przez Phenoma! Przewaga zasięgu ramion pozwoliła Deadmanowi pochwycić głowę adwersarza i zsunąć się z apronu wbijając tym samym jego szyję w górną linę! (Rope Stunner) Owens upadł próbując nabrać powietrza, a uradowana publika odpowiedziała cheer’em.

Ilość słów:
150/150
30/30

Edit: dodanie koloru do wykonanego ciosu

Ostatnio edytowany przez Remik (2016-10-31 13:57:34)

Wszystko układało się po myśli Pana Ciemności. Jego plan wypalił dokładnie tak, jak miał. Umarlak wiedział, że teraz nadszedł jego czas i znalazł się na prostej drodze ku przejęciu duszy antagonisty. Nie tracąc więcej czasu zbliżył się do krawędzi ringu, złapał za ramiona Owensa i ciągnąc za nie wysunął go w taki sposób, iż głowa Kevina wystawała poza apron. Następnie Undertaker jednym, długim krokiem wszedł na krawędź ringu, wspierając się linami, wziął krótki rozpęd i wykonał duszący Guillotine Leg Drop spadający bezpośrednio na szyję młodzieńca, a który ponownie osłabił jego układ oddechowy. W tym momencie publika zrozumiała jaką strategię obrał ich zawodnik. Aby kontynuować swe dzieło zniszczenia wszedł on do "kwadratowego pierścienia" ponad trzecią liną.W międzyczasie adwersarz zdążył się już zebrać, przecież nie zainkasował jeszcze wiele. Wstał i niemalże natychmiast ruszył na liny, aby odbić się od nich... i wpaść wprost w łapska Red Devila, który przechwycił go na ciało i ponownie wbił jego szyję w górną linkę! (Stun Gun) Układ oddechowy "K.O" zbierał srogie baty i z każdą sekundą było słychać, jak Mr. Wrestling oddycha coraz głośniej. Podobało się to Siewcy Koszmarów, dlatego nie zatrzymywał się w ofensywie. Wykorzystał fakt, iż Antychryst nie upadł i trzymając się za szyję próbował złagodzić ból. Momentalnie wyprowadził serię punchy, które trafiały w korpus, twarz, ale przede wszystkim, przeponę rywala. Młodzieniec został zepchnięty do głębokiej defensywy cofał się po każdym ciosie, aż w końcu został zamknięty w narożniku. Tam ponury Grabarz zakończył sekwencję ciosów precyzyjnym Heart Punchem, który ostatecznie ostudził zapał Owensa do obrona. Arbiter nieustannie kontrolował, czy przypadkiem zablokowany Kevin nie jest zbyt mocno obijany, lecz Pan Ciemności na chwilę przerwał atak, aby skuteczniej przygotować się do dalszej części natarcia, bez narażenia się na dyskwalifikację.

Heart Punch jest w klatę, a nie w głowę xD
____________________________________________________________________________

Pan Ciemności działał skrupulatnie, zgodnie z planem, który sobie założył. Kolejnym krokiem okazał się być Gut Kick, po którym Owens zgiął się w pół, a Umarlak dzięki temu bez większego wysiłku mógł wynieść go na bark. Publika już wiedziała co się szykuje! Natychmiast zaczęli skandować donośne "Undertaker! Undertaker!", chcąc jeszcze bardziej zachęcić swojego ulubieńca do działania. Ten szybko spełnił ich prośbę momentalnie wrzucił antagonistę twarzą bezpośrednio w narożnik. (Snake Eyes) Kevin "zatańczył" przymroczony i zrobił kilka kroków w kierunku środka pola walki. Big Evil wykorzystał to w pięknym stylu odbijając się od lin i ponownie zbliżając się do swojej ofiary wymierzył mu solidny Big Boot, który dosięgnął jego klaty i brutalnie zwalił "K.O" z nóg! Publika nie posiadała się z radości, kiedy Deadman wykonał tak charakterystyczną kombinację ciosów. W jego ślepiach tlił się piekielny płomień i gołym okiem można było dostrzec, jak bardzo pragnie wydrzeć duszę z gardła oponenta. W końcu nadszedł czas na zwieńczenie strategii Red Devila. Wykorzystując pozycję, w jakiej znajdował się Mr. Wrestling i sporą odległość do lin z każdej strony postanowił zapiąć dźwignię, która dobitnie wykorzysta całość obrażeń zainkasowanych przez młodzieńca. Triangle Choke zostało zapięte! Submission opierający się na duszeniu perfekcyjnie wpasował się w osłabienie układu oddechowego. Teraz Antychryst musiał odklepać!
_____________________________________________________________________________________

Bardzo proszę, nie myślcie, że Triangle Choke Undertakera wygląda podobnie do Hell's Gate. On kładzie się nad głową rywala, odciąga prawą rękę przeciwnika, którą trzyma przez cały czas wykonywania dźwigni i dusi rywala nogami zaplecionymi na jego szyi.

Ból był niesamowity. Walczyłem z nim do momentu, aż uświadomiłem sobie pewien punkt, który pomoże mi wywalczyć coś, co sprawi, że odzyskam nie tylko inicjatywę, ale i zwycięstwo w tejże walce. Zacisk był coraz mocniejszy, a ja jedynie wyciągnąłem rękę najdalej jak tylko potrafiłem. Delikatnie podniosłem się na kolanach, dopóki jeszcze miałem takową możliwość, albowiem sił miałem jeszcze wystarczająco dużo. Rzuciłem się w kierunku lin i... udało się, schwytałem się ich. Panie sędzio, czas reagować.

Spoiler:

Od razu chcę uspokoić gówno-burzę, którą pewnie wywołam. "Sporo" jest pojęciem względnym. Dla mrówki odległość ręki Owensa do lin jest spora, a dla Undertakera może być to zbyt blisko. Moja pozycja nie jest bliżej określona. Jest podane słowo "sporo", a dla mnie "sporo" w tym momencie jest odległość porównawcza dla mrówki. Kocham Was. <3

Cóż - nie powiodło się, ale spora odległość od lin, co w tym przypadku jest dla mnie na dosłowne wyciągnięcie ręki pozwoliła mi na to, abym tego dokonał. Wolną ręką sięgnąłem lin, pomimo tego, że ból był przeokropny. Sędzia zauważył moja rękę na sprężystej linie, toteż był zmuszony powstrzymać Undertakera.

Stojąc nad bezradnym Owensem Undertaker czerpał garściami satysfakcję z szatańskiego planu, który bardzo szybko mógł się ziścić. Kevin musiał ratować swój nędzny żywot ucieczką do lin, przedłużając tym samym nieuchronną agonię. Widok leżącego młodzieńca tylko podsycał płomień destrukcji żarzący się we wnętrzu Ponurego Grabarza. Mimo to ciężkie sapanie Red Devila było wyraźnie słyszalne dla kibiców. Trudy starcia odcisnęły swe piętno, a obrażenia skutecznie spowolniły Siewcę Koszmarów... jednak urna nie pozwoliła mu się zatrzymać! Spojrzenie na złoty przedmiot stojący na stole komentatorskim tchnęło w Pana Ciemności nowe siły. W głowie Umarlaka pojawiła się gorąca myśl- tortury cielesne to za mało, nadszedł czas całkowicie złamać młokosa. Zdeterminowany Big Evil gniewnie zacisnął pięści, wprowadzając widzów w osłupienie. Czyżby Mr. Wrestling miał ulec całkowitemu unicestwieniu? Wszystko na to wskazywało... Phenom zdecydowanie chwycił za włosy oraz koszulkę "K.O" i jednym szarpnięciem postawił do pionu. Jakież przerażenie wymalowało się na twarzy Antychrysta, gdy stojąc oko w oko z Demonem z Doliny Ciemności Śmierci ujrzał puste, białe ślepia! "Rest... In... Peace..."- powiedział z grobową powagą Mistrz Gier Umysłowych, a dusza adwersarza wydała bojaźliwy jęk.

Ilość słów:
150/150
27/30

Upadłem, ale nie miałem zamiaru sprzedać tanio skóry. Odczuwałem ból w okolicach głowy, który spowodowany był nawałnicą ciosów. Zamroczyło mnie - obraz wydawał się być rozmazany, głosy niewyraźne, a i przez chwilę czułem się jak mistrz Polikarp tańczący ze śmiercią. Stąpałem po cienkiej linie, atakując nie tylko słownie, ale i fizycznie Undetaker'a, aczkolwiek strach nie miał u mnie prawa bytu. Rozkręcony i poskładany leżałem na deskach maty ringowej, odzyskując czucie w nogach. Potrafiłem zacisnąć pięść - była to jak najbardziej niesamowicie dobra wiadomość. Mięśnie wyszły ze stanu nieważkości i gdy Król Ciemności chciał mnie zaatakować - ześlizgnąłem się z krawędzi kwadratowego pierścienia, uśmiechając się nonszalancko po drugiej stronie. Spoglądałem na zaskoczonego Marka, w którego stronę wyciągnięty miałem palec wskazujący.

- Zejdź do mnie, a pokażę Ci prawdziwy wrestling. No dawaj - chodź do mnie... dziwko McMahonów.

Publiczność chciała ujrzeć walkę - oznajmiła to gromkimi brawami. Moje słowa raniły bardziej niż karabele, a ogień podsyciła widownia, oklaskując moje jakże w ich oczach wygórowane słowa. Chcieli ujrzeć moją klęskę, a ja chciałem walczyć o swoje!

150/150
23/30