Podczas gdy fani usłyszeli komunikat, aby zachować ciszę na trybunach, światła zgasły, a na titantronie pojawiły się zdjęcia Miza i Maryse oraz zdjęcia Hollywood. Publiczność nienawidziła tej pary. Zazdrościli im tego co już osiągnęli, a osiągną zapewne jeszcze wiele. Muzyka na dobre zaczęła grać, a na rampie nie było widać pary celebrytów. Pojawili się jednak ich pomocnicy, którzy z werwą rozłożyli czerwony dywan prowadzący prosto do ringu. Obok rampy rozstawili się fotografowie i z niecierpliwością czekali na przyjście tych, których blask fleszy naprawdę kocha. Wreszcie się pojawili, a buczenie na hali jeszcze bardziej się wzmogło. Pierwsza wyszła Maryse, która swoim firmowym gestem dłoni zasygnalizowała, że zupełnie ignoruje fanów. Tuż za nią poszedł jej mąż - niesamowity The Miz. Mike stanął tuż obok swojej ukochanej i obrócił się powoli na pięcie o trzysta sześćdziesiąt stopni, a następnie popatrzył się w prawo i z aroganckim uśmiechem na ustach wyprostował rękę. Jednym słowem wykonał taunt, który totalnie wprawiał fanów WWE w szał. Po chwili Miz cofnął rękę i otworzył swoją dłoń patrząc prosto w boską twarz pięknej Francuzki. Maryse podała mu dłoń, kucnęła i przechyliła swoją głowę do przodu, a następnie do tyłu odrzucając swoje blond włosy. Wykonując tenże taunt puściła oczko patrząc w stronę kwadratowego pierścienia. Maryse prezentowała się wyśmienicie, a Miz zupełnie nie odbiegał od niej jeśli chodzi o prezentowanie swojej osoby. Awesome One przyciągnął lekko do siebie swoją żonę. Chwilę patrzyli sobie w twarze z miłością w oczach, następnie popatrzyli przed siebie. Aroganckie uśmiechy nie zniknęły im z twarzy.

Lillian Garcia: Ladies and gentlemen please welcome "The Queen" Maryse and "The Most Must-See WWE Superstar of All Time" The Miz!

Wsłuchując się w buczenie fanów spowodowane zazdrością, złapali się za ręce i szli wzdłuż czerwonego dywanu. W ich chodzie widać było bijącą od nich pewność siebie. Maryse lewą ręką trzymała za dłoń swojego męża natomiast lewą zwróciła w stronę publiki i paparazzi. Znów ukazała swój gest ignorancji, który znał już każdy. Miz oraz Maryse dotarli wreszcie na koniec dywanu. Blond piękność weszła po metalowych schodkach na apron Mike wszedł tuż za nią. Awesome One rozszerzył liny nadeptując stopą na pierwszą z nich, drugą zaś podciągnął ku górze swoją ręką. Maryse z gracją weszła do ringu między nimi. Jej mąż także po krótkiej chwili znalazł się w pierścieniu. Królowa stanęła na środku ringu. Najlepszy Amerykański Gwiazdor Filmowy stanął na pierwszej (najniższej) linie prawą nogą, a lewą przerzucił nad trzecią (najwyższą) linę i stopę tejże nogi położył na drugiej linie od zewnętrznej strony. Takim oto sposobem "usiadł" na linach. Odwrócił się w stronę Maryse i uginając swój palec nakazał jej, aby podeszła do niego. Jego żona tak właśnie zrobiła. Złapała go za rękę i znów pochyliła się, a następnie przerzuciła swe włosy do tyłu puszczając przy tym oczko w stronę zdenerwowanych fanów. Miz śmiał się arogancko, a swoją prawą ręką zasygnalizował, że to on wyjdzie zwycięsko z dzisiejszej walki. Po skończonym tauncie Maryse, Miz zszedł z lin i przeszedł do narożnika. Królowa wyszła z ringu i stanęła obok niego. Mike ściągnął swoje ubranie i okulary. Gwiazdor z Hollywood był gotów na kolejne zwycięstwo, porażka bowiem nie wchodziła w grę. Stał pewny siebie. Maryse seksownie weszła na apron i pocałowała namiętnie swojego męża. Miz musiał zwyciężyć i tak też zrobi.

Tak więc obaj zawodnicy w ringu. Sędzia daje sygnał, że starcie czas rozpocząć. Arenę obiegł zagłuszający dźwięk gongu! Siadamy głęboko w fotelach, zapinamy pasy i zaczynamy main event!

Kto ładniej na 350 słów!

Przez ostatnie dwa tygodnie moje zmysły wyostrzyły się do granic możliwości. Po raz pierwszy zaznałem nienasyconego pragnienia zwycięstwa i spełnienia swojego najważniejszego celu, jakim było znalezienie się w uprzywilejowanej pozycji na Royal Rumble. Pytanie tylko czy to o co walczyłem przez swoje ostatnie tygodnie, aby na pewno było bitwą o jakąś nagrodę, coś cennego? W żadnym wypadku... Zostałem skazany na jedną z najgorszych kar, jakiej z pewnością nie pozazdrościłby mi żaden z zawodników z choć trochę większymi ambicjami od na przykład tego stojącego na przeciw mnie beztalencia. Dario od samego początku wiedział, iż jestem Jedynym Fenomenalnym w tym biznesie, a mój udział w nadchodzącym PPV, gdzie startowałbym z innej pozycji, niż z tej najgorszej z możliwych - jakim było wejście pierwszym do pola bitwy, z pewnością zakończyłby się moją pewną wygraną. Obecność oczywistego faworyta w pojedynku, oczywiście nigdy nie była "dobra dla biznesu", dlatego znając zasadę jako po pierwsze kierował się GM nie specjalnie zdziwiło mnie, że ten na każdym kroku od swojego powrotu rzucał mi kłody pod nogi. Cała ta otoczka towarzysząca dzisiejszej walce, powodowała, że mój wilczy apetyt ciągle się powiększał. A jak nie od dziś wiadomo, głód działał mobilizująco...

Metaliczny dźwięk gongu wyzwolił we mnie istną bestię, jakiej do tej pory jeszcze świat nie widział. Wiedziałem, że właśnie zacząłem pojedynek, w którym przeciwko mnie nie stoi tylko i wyłącznie Miz, ale i Dario wraz ze swoim młodszym bratem, który po naszej ostatniej walce z pewnością wyraźnie zrozumiał, że jestem jedyną osobą, która jest w stanie stanąć mu na drodze. Doskonale rozumiejąc, iż zostałem osamotniony w dzisiejszej batalii stałem się najdoskonalszą maszyną do zabijania, napędzaną wspaniałym dopingiem publiczności. Oni dalej byli ze mną, mimo moich porażek i to dla nich musiałem wygrać właśnie to starcie. Opętany agresją podsycaną przez dwie klęski z rzędu począłem szarżować w kierunku adwersarza niczym rozwścieczony nosorożec strzegący terytorium przed intruzem. Weszliśmy w klincz, żeby przekonać się kto jest silniejszy. Zaabsorbowani kibice obgryzali paznokcie w oczekiwaniu na wynik zwarcia. W końcu udało mi się zrobić krok w przód, potem drugi i trzeci, aż wreszcie przepchnąłem rywala do narożnika, mimo iż Mizanin oporował z całą mocą. Tam mając już swą ofiarę nadzianą wręcz na widelcu wbiłem ją boleśnie w narożnik, jakże skutecznym Dropkickiem.

Spoiler:

368/370
Post wprowadza moją postać do nowego gimmicku, jakim jest połączenie Lone Wolfa z Fenomenalnym i do tego z wyraźnie zwiększoną pewnością siebie/pychą.

Uświadomiłem sobie, że nie mogę dłużej polegać tylko i wyłącznie na tym, iż jestem tutaj najlepszy. Tylko czyny w tym zawodzie pozwalają osiągnąć sukces i mimo, że jest on mi pisany, muszę o niego walczyć. Początek walki ułożył się dla mnie tak jak tego chciałem. Dario dał mi do zrozumienia, że stawka tego pojedynku może być naprawdę ogromna. Szczerze mówiąc nie mam pojęcia co dostanę po dzisiejszej wygranej, ale jedno jest pewne... Styles zostanie dziś odliczony do trzech, ponieważ tak samo on jak i każdy pseudo zawodnik z szatni nie może mi się równać. Pochyliłem się nad truchłem swej ofiary i złapałem ją za głowę, po czym przeszedłem z nią do stójki. Wyprowadziłem kilka punchy prosto w głowę rywala, a następnie odbiłem się od lin. AJ próbował powalić mnie banalnym do przewidzenia Clotheslinem, ale niestety dla niego nie wyszło. Uniknąłem uderzenia, ale nie zwolniłem tempa. Nabiegłem na przeciwległe liny i po odbiciu się od nich powaliłem oponenta Running Big Boot'em. Uśmiechnąłem się arogancko i rozłożyłem swe ręce w bok.

- "To ja tutaj rządzę!"

Styles w momencie wypowiadania przeze mnie słów złapał się za głowę i przekręcił się na brzuch. Powoli wstawał, a ja wiedziałem już co uczynić, aby ponownie posłać go tam gdzie jego miejsce - prosto na dno. Nie dałem AJ'owi cienia szans na reakcję. Momentalnie doskoczyłem do niego i wyprowadziłem Gut Kick, a następnie Uppercut, który sprawił, że "fenomenalny" się wyprostował i oparł o liny. Ustawiłem się w środku ringu, a on sunął do mnie jakby dopiero wstał z łóżka po nieprzespanej nocy. Gdy znalazł się wystarczająco blisko, wykonałem wspaniałe jak ja i Maryse Side Effect. Natychmiast po udanej akcji przypiąłem przeciwnika. Moja żona trzymała kciuki, aby pin się powiódł. 1...2.. Styles niestety zdołał poderwać barki.

- "Co za ścierwo!"

Maryse najwyraźniej puściły nerwy, ja natomiast starałem się zachować spokój. Moja żona powiedziała jeszcze coś w kierunku publiczności - jej słowa widocznie rozjuszyły tych idiotów, którzy zaczęli buczeć jeszcze głośniej. Chciałem powiedzieć "zamknijcie mordy", ale wiedziałem, że po dzisiejszym zwycięstwie mogę liczyć na coś więcej niż na kolejne wypicie najdroższego na świecie szampana w limuzynie za miliony dolarów u boku najwspanialszej kobiety - to wszystko było dla mnie codzienną rutyną co nie zmienia faktu, że ów rutyna jest nadzwyczaj świetna. Nie mogłem stracić kontroli nad tą walką. Maryse również wiedziała jak ważne jest dla mnie to, abym wyszedł zwycięsko z tego starcia. Po nieudanej próbie pinu nadszedł czas na dalsze akcje ofensywne. Złapałem AJ'a za rękę i sprowadziłem go do pozycji stojącej. Nieoczekiwanie Styles złapał mnie w Headlock. Musiałem działać jak najszybciej. Dynamicznie więc odepchnąłem przeciwnika, a gdy odbity od lin nabiegał w moim kierunku wykonałem idealne Single-Arm DDT. Allena aż wybiło do góry. Stał odwrócony do mnie plecami trzymając się za obolałą rękę, a dokładnie obolałą prawą rękę. Nie mogłem dać mu ani sekundy czasu na odpoczynek. Szybko podbiegłem do niego i wykonałem Belly to Back Suplex. Maryse skakała z radości i biła brawo. "Jesteś najlepszy! Zniszczysz go!" - te słowa spowodowały, że moje ego wzrosło do niewyobrażalnych rozmiarów. Oczywiście zdawałem sobie sprawę, że nikt nie jest w stanie mnie pokonać, ponieważ jestem idealny... ale jednak tydzień temu się potknąłem. To był zwykły wypadek przy pracy - widocznie cuda się zdarzają. Dziś wyjdę z tego starcia zwycięsko, ponieważ jestem The Miz i jestem.... NIESAMOWITY.

+12 w razie czego (okazało się być niepotrzebne)
____________________________________________________________________________

*Każde złe zdarzenie pociągało za sobą jakieś konsekwencje. Tę zasadę wpajano mi od małego. Nie słuchałem innych i postawiłem na samego siebie. Analizowałem wszystko co działo się wokół mnie. Wreszcie nastał taki moment, w którym dostrzegłem szeroko otwierające się przede mną drzwi. Zrobiłem krok do przodu i przeszedłem próg, którego nie przekroczył żaden z przeciętnych ludzi. To właśnie wyróżnia mnie spośród szarości tego świata. Wykorzystałem szansę, którą na tacy podał mi los. Teraz czas na kolejny krok - zdobycie najważniejszego tytułu w pro wrestlingu. Tydzień temu straciłem szansę na mistrzostwo Stanów Zjednoczonych. Byłem pewny swego, a jednak brakowało kropki nad "i". Dziś nie wypuszczę z rąk tego co mi dano. Nie zawiodę Dario, Maryse, a przede wszystkim samego siebie. Muszę udowodnić, że jestem tutaj najlepszy. Arogancki uśmieszek pojawił się na mojej twarzy. Spojrzałem na truchło przeciwnika ledwo zbierające się z maty...

- "Lepiej żebyś więcej nie wchodził mi w drogę. Jesteś zwykłym ścierwem, tak jak oni wszyscy!"

Maryse biła brawo i zacisnęła swoją boską dłoń w pięść. Chciała, abym zdezelował rywala - już nie mogła się doczekać celebracji po zwycięstwie, zupełnie tak samo jak ja. Publiczność natomiast krzyczała na przemian "Let's go Styles! Fuck The Miz!". Są jeszcze bardziej zdeterminowani, aby zająć moje miejsce niż się spodziewałem. Niestety dla nich, nigdy nie osiągną mojego poziomu. Ba! Oni nawet się do niego nie zbliżą! W tym momencie AJ oparł się na rękach. Wziąłem więc rozbieg i wyprowadziłem potężne kopnięcie w jego żebra. (Punt to Ribs) Trzask był słyszalny na całej arenie. Styles od razu położył się i złapał za obolałe miejsce. Nie kontrolował tego co się z nim dzieje - wypadł z kwadratowego pierścienia. Tam była Maryse, która jak zwykle musiała skorzystać z okazji, aby jeszcze bardziej dobić mojego rywala. Kocham ją.

- "Nigdy nie będziesz taki jak mój mąż! Dziś znów poniesiesz porażkę."

Styles poczuł, że dostał szansę od losu na odwrócenie losów pojedynku. Powoli wstawał na nogi, a ja razem z Maryse patrzyliśmy mu w oczy i śmialiśmy się prosto w jego twarz. W odpowiednim ku temu momencie podszedłem do niego, sprowadziłem do pionu, a następnie rzuciłem nim o bandę. Gestem ręki pokazałem Maryse, aby spod ringu wzięła coś o czym była mowa pomiędzy mną, a nią jeszcze przed dzisiejszą walką. Spod ringu wyciągnęła... KAJDANKI! Wziąłem je i skułem obolałemu rywalowi ręce. Klucz natomiast schowałem do własnego buta. Jego dwie kończyny były więc wyeliminowane. Moje szanse na zwycięstwo wzrosły. Złapałem go za głowę i sprowadziłem do stójki. Od razu wyprowadziłem Knee Strike i wrzuciłem przeciwnika na swoje barki. Maryse odsunęła metalowe schodki od narożnika i ustawiła mniej więcej na środku pomiędzy bandą, a ringiem. Wziąłem rozbieg i wykonałem Running Powerbomb prosto na twardą konstrukcję. Styles zawył z bólu - w tym biznesie tak jak w każdym innym po prostu nie ma litości. AJ od razu po przyjętej akcji spadł ze schodków. Metalowa konstrukcja nadal stała jednak w tym samym miejscu. Podniosłem Stylesa i złapałem ręką jego głowę. Byłem odwrócony do niego plecami, a on odwrócony był plecami do schodów. On był przy przedniej części schodków, ja natomiast stałem za nimi. Z całym impetem zaciągnąłem jego głowę w dół, przez co karkiem trafił w metalowe schodki. (Hangman's Neckbreaker) "Fenomenalny" nie miał dziś lekko. Muszę dziś zwyciężyć bez względu na wszystko. AJ'owi tak naprawdę ciężko było wstać bez użycia rąk, które miał przecież wykluczone. Pomogłem mu więc z tym. Złapałem go za głowę i podniosłem. Ułożyłem go na bandzie, za którą nie było publiki. Zrobiłem kilka kroków w tył, a następnie wystartowałem. W końcowej fazie biegu wybiłem się w górę i wykonałem Basement Dropkick prosto w Stylesa. Impet uderzenia przewrócił bandę, a AJ uderzył głową i plecami o twardą nawierzchnię znajdującą się za bandą. Wszystko układało się tak jak sobie to zaplanowałem.
_________________________________________________

* Sędzia musi przeczytać cały post, ponieważ znajdują się w nim istotne rzeczy.

Ostatnio edytowany przez eronics (2016-09-04 13:26:28)

Stiffffffffffffffffffffffffffffff fujaroooooooooooooooooo!

No więc co? Z tego co widzę, to kajdanki są zapięte. Widzę też, że nigdzie nie były ściągane, a klucz jest w bucie Miza. Więc Niesamowity wykonuje następne 3 akcje i kontynuuje.

To zróbmy coś takiego, aby było jeszcze ciekawiej.

The Miz podchodzi do Maryse, by ją pocałować, a Styles, jak to Styles - miał dużo czasu na odzyskanie świadomości, toteż może coś zrobić, by przerwać sielankę tej jakże chełpiącej się parze.