Makin' his way to the ring, from Cleveland, Ohio.
He's the Show Off ... Dolph Ziggler!

No więc zaczynamy. KŁ na max 375słów.

+24


Muzyka nagle straciła swoje brzmienie, a na arenie zrobiło się niezwykle cicho. Wszyscy byli skupieni na tym, co za chwilę będzie tu miało swoje miejsce. Ich ulubieniec oraz przewodnik po tym świecie - Dolph Ziggler - po raz kolejny stanie przed okazją udowodnienia światu, że to Show należy tylko i wyłącznie do niego. Przeszkoda? marna podróbka Miley Cyrus i Liama Hemswortha - ludzie nazywający się gwiazdami show-businessu. Zanim jeszcze sędzia nakazał rozpocząć pojedynek, rozejrzałem się po arenie. Było cicho, zdecydowanie za cicho. Zacząłem więc wymachiwać rękoma, aby pobudzić publikę. Jeden z fanów chyba załapał o co chodzi i sam wyskoczył jak najwyżej, aby dać innym przykład. Nie minęła nawet dłuższa chwila, a z każdego zakątka areny dało się usłyszeć okrzyki "Ziggler, Ziggler!" co mogło przyprawić o ciarki. Nawet Liam Hemsworth zwrócił na to uwagę i zaczął bacznie przyglądać się zachowaniu kibiców.

- Widzisz Miz? Ty nigdy tego nie dostaniesz!

Oczywiście moje słowa zostały przez niego wyśmiane, ale czego mogłem spodziewać się po tak płytkiej osobie jak Mizanin? Końcówka, ostatnie dogrzewanie mięśni przed startem pojedynku. Stałem w swoim narożniku poruszając nadgarstkami w każdym kierunku, muszą być gotowe na zadanie ostatecznego ciosu. Miz i jego blond cizia w tym samym momencie zaczęli obściskiwać się przed cała publiką zgromadzoną na arenie, a ja sam nie mogłem powstrzymać się od komentarza.

- Miz nie przyzwyczajaj się tak, bo gdy z tobą skończę, będę widywał te cycki każdego poranka. Twoja Miley Cyrus jest tak łatwa, jak pokonanie Ciebie!

Powiedziałem to na tyle głośno, że fani z pierwszego rzędu zaczęli śmiać się razem ze mną. Nawet komentatorzy coś tam rechotali, ano i nawet sędzia lekko się uśmiechnął. Atmosfera była oczyszczona, a przynajmniej jeśli chodzi o moją osobę. Zero jakiejkolwiek presji przed tak ważnym pojedynkiem. Uśmiech na twarzy, start. Sędzia dał sygnał technicznemu, aby zabił w gong i tak właśnie się stało. Oboje zaczęliśmy od solidnego zwarcia, po którym okazałem się silniejszy od Liama, spychając go wprost do narożnika. Będąc tam, zacząłem okładać go punchami po twarzy, kilka slapów na klatkę piersiową, a na koniec jeszcze kilka kopnięć w okolicę ud. Wyszła z tego całkiem niezła seria, którą fani dość pozytywnie wyliczali z każdym kolejnym ciosem. W końcu dałem sobie spokój, zrobiłem krok w tył. Spokój? oczywiście, że nie. Przy sporym rozbiegu jaki udało mi się wziąć, wpadłem w narożnik, a jednocześnie w swojego przeciwnika poprzez Corner Splash. Momentalnie zrobiłem odskok w tył, a Miz automatycznie krok naprzód. To okazało się błędem jeśli chodzi o jego sytuację. Wyskoczyłem ile sił w moich dolnych kończynach, powalając go przy pomocy Dropkicku. Nie zatrzymywałem się i poszedłem za ciosem. Znów wybiłem się ku górze, jednak tym razem zakończyłem wszystko w postaci Jumping Elbow Drop. To było tylko zwieńczenie mojej dominacji jaką udało mi się osiągnąć od samego początku tego starcia. Spojrzałem na minę Miley - ona już wiedziała. To nie będzie łatwy pojedynek dla jej chłoptasia.

***      - 476 słów.
Zgadzam się z ero, nie dało się zmieścić w tylu słowach ile dałeś Nole, bo to nasze debiuty, więc trzeba było trochę się rozpisać.

Ostatnio edytowany przez Yankess (2016-08-10 10:55:15)

Początek pojedynku namalowałem sobie kolorowymi barwami, tak jak zresztą całe moje życie. Od małego wiedziałem, że jestem stworzony, by osiągnąć sukces. Znalazłem się w centrum uwagi i to właśnie definicja tego co naprawdę kocham. Dolph leżał u mych stóp, a Maryse była cała w skowronkach. Sprawiłem jej radość. Nasz powrót do federacji nie mógł lepiej się zacząć. Pewność siebie to podstawa i tym razem moje myślenie mnie nie zmyliło. Blondynek, który próbował mi się przeciwstawić powinien otwierać drzwi limuzyny, z której wysiadłem, aby wejść do prywatnej szatni, bo tylko do tego jest zdolny. Szacunek do przeciwnika? Ten brzydal z kluchami na głowie to nie rywal. Nie posiada na tyle umiejętności, abym ja - Miz nazwał go przeciwnikiem. Niech się w ogóle cieszy, że może spojrzeć mi i mojej cudownej dziewczynie w oczy. Na więcej sobie nie zasłużył. Wskazałem na niego palcem i zadrwiłem z jego osoby. Rozwścieczyłem tym tych idiotów, którzy zapłacili, by oglądać moją cudowną twarz. Czułem się jak ryba w wodzie.

- On jest dokładnie taki sam jak wy. Denna ciota pozbawiona talentu. Nawet gdyby chciał wyczyścić moje Ferrari po prostu kopnąłbym go w twarz i kazał wynosić się z willi.

Maryse zaczęła się śmiać, a następnie posłała mi całusa. Publiczność nie wierzyła własnym uszom. Nienawidzili mnie i mojej drugiej połówki. To typowe dla przeciętnych istot pozbawionych pieniędzy i wyglądu. Są po prostu zazdrośni o to, że my mamy wszystko o czym oni mogli tylko śnić. Na moich ustach pojawił się ironiczny uśmieszek. Byłem pewnych swoich umiejętności. Wygram dzisiejsze starcie, ucałuję francusko-kanadyjską piękność, a na PPV odbiorę to co już dawno powinno należeć do mnie. Złoto będzie lśniło na moich biodrach. Mistrzostwo nie pasuje do nikogo bardziej niż do mnie, lecz akurat to jest oczywiste. Ziggler stawał na nogi. Próbował wyprowadzić uderzenie w głowę, jednak wykazałem się wspaniałym refleksem i zablokowałem punch. Od razu po świetnej (jak zawsze) akcji defensywnej, wykonałem Side Effect. Natychmiast przeszedłem do przypięcia. Dolph po pierwszym klepnięciu sędziego o matę podniósł barki. Nie zmartwiłem się tym, ponieważ nie spodziewałem się zwycięstwa w tak szybkim tempie. Ten pin udowodnił wszystkim, że od początku jestem lepszy, a bohater idiotów leży przed mym niesamowitym obliczem. Jestem gwiazdą i doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Miałem ochotę splunąć temu śmieciowi w twarz. Nie dość, że ma zaszczyt dzielić ze mną ring to jeszcze nie chce przegrać pojedynku. Maryse była pewna siebie dokładnie tak jak ja. Stała spokojnie obok ringu. Ciągle uśmiechnięta spoglądała z pogardą na Zigglera. Przeszedłem za plecy tego pożal się Boże blondynka. Od razu gdy wstał wykonałem Backbreaker & Reverse DDT Combo. Nie czekałem na nic ani chwili dłużej. Chciałem szybko opuścić ten ring jako zwycięzca - nie chciałem przebywać w jednym miejscu z tak odrażającym człowiekiem jak Nemeth. Mnie i Maryse brzydził sam widok tego gościa. Marzył tylko, aby wejść do swojej limuzyny i napić się zimnego szampana razem z cudowną francuską, świętując tym samym zwycięstwo nad ścierwem, które właśnie stanęło na nogi za pomocą lin. Dolph chodził jakby był pijany. Gdy tylko odwrócił się w moją stronę, natychmiast wyprowadziłem Gut Kick, a następnie wykonałem idealny jak ja Hangman's Neckbreaker. Hipokryci obecni na arenie oglądający dwójkę najcudowniejszych ludzi na świecie wykrzykiwali jakieś obraźliwe słowa w naszym kierunku. Oczywiście chodzi o mnie i Maryse, Dolph jest tutaj jedynie brzydkim dodatkiem w skali piękności jaką razem z Maryse stworzyliśmy. Jeśli mowa o Zigglerze to podniosłem go za rękę i Irish Whipem posłałem go w stronę lin. Na samą myśl o dotknięciu jego stęchłego ciała robiło mi się niedobrze, ale przecież musiałem zwyciężyć - takie jest moje przeznaczenie. Gdy był wystarczająco blisko mnie, wykonałem dynamiczne Single-Arm DDT. Blondyn zwijał się z bólu, a ja podszedłem blisko lin. Maryse weszła na apron i ucałowała mnie w policzek z całą dozą namiętności. Powoli przeszedłem do narożnika. Uniosłem lekko prawy kącik ust ku górze i rozstawiłem swe ręce w bok spoglądając wówczas na beznadziejnego Nicka. The Sexiest of The Sexy zabrała głos. Poczułem się jeszcze bardziej niesamowity niż kiedykolwiek...

- Nigdy nie będziesz taki jak mój facet, Dolph! Ciesz się, że ktoś dał ci możliwość spojrzeć nam w oczy. Powinieneś nam za to dziękować.

Jest wspaniała. Dokładnie taka jak ja.

Powoli zgiąłem rękę, a następnie szybkim ruchem ją wyprostowałem wskazując palcem na promieniejącą pięknem Maryse. Na koniec dodałem arogancki uśmieszek - tylko ja mogę posiadać tak cudowną osobę i nikt inny! Francuska uśmiechnęła się i lekko zawstydziła. Jestem tutaj najlepszy, najprzystojniejszy i najbardziej błyskotliwy - nie ma się z tym co kryć. Właśnie to udowadniam. Choć jedno bardzo ważne pytanie nasunęło mi się teraz na myśl - Czy udowodnię swoją niesamowitość pokonując kogokolwiek z tej federacji? Odpowiedź brzmi "nie"! Ci zawodnicy nazywają się "zawodnikami", ponieważ ten idiota Vince ich zatrudnił. Na wyjaśnienia przyjdzie jednak pora, teraz czas na akcję, bo z każdym ciosem wyprowadzonym w głowę (bo twarzą tego nazwać nie można) Zigglera zbliżam się do zimnego szampana wartego więcej niż cały ten budynek i wypłata wszystkich ludzi, którzy tu przyszli. Do tego dochodzi limuzyna kosztująca więcej niż cały majątek tych hipokrytów oglądających mnie, a u mego boku zasiądzie Maryse, która jest zdecydowanie bezcenna, bo wszystko co najdroższe jest naszą własnością. Położyłem powoli swoją stopę na czole Nicka. Uśmiechając się arogancko docisnąłem jego głowę do maty. Sędzia zaczął mnie upominać. Reakcja mogła być tylko jedna. Odepchnąłem go lekko i zapytałem...

- Za kogo ty się masz dziadku? Jak śmiesz mnie tknąć?!

Zakłopotany arbiter popatrzył mi w oczy i opuścił głowę. Tego od niego oczekiwałem. Dolph wstał na nogi i złapał się za obolałą część ciała. Natychmiast przeszedłem za jego plecy i odbiłem się od lin. Gdy blondasek odwrócił się, natychmiast zainkasował Running Clothesline. Nemeth upadł jak rażony piorunem. To wszystko jest takie proste. Żeby osiągnąć to co osiągnąłem zupełnie nie musiałem się namęczyć. Po prostu z talentem, wyglądem i charyzmą trzeba się urodzić, a wtedy wszystko przychodzi banalnie. Jestem gwiazdą najwyższego formatu i właśnie to udowadniam. Znów musiałem złapać tego obleśnego typa za dłoń... Fuuu!.. ale lepsze to niż grzebać w jego tłustych kluchach, które ma na głowie. Tak więc podniosłem Zigglera i wykonałem Snapmare, a następnie odbiłem się od lin i wyprowadziłem kopnięcie zwane Low Angle Boot. Po kolejnej udanej akcji ukłoniłem się z gracją denerwując tym samym publiczność. Co za idioci. Nie spodziewałem się, że ktokolwiek może być tak głupim jeszcze na tym świecie, ale wygląda na to, że fani tej fatalnej federacji są. Cały czas krzyczą "Let's go Ziggy!", a gdy ukłoniłem się krzyczeli jeszcze głośniej. Zdaję sobie sprawę, że zazdrość zżera ich od środka, ale mogliby czasem chociaż poudawać normalnych, bo do mądrych im jeszcze bardzo bardzo bardzo, ale to bardzo daleko...

- Zamknijcie się! Pogódźcie się z tym, że jesteście po prostu przeciętni i nigdy nie osiągnięcie tyle co my. Jesteście na to za głupi i za brzydcy.

Ona co dnia zadziwia mnie coraz bardziej i coraz bardziej uświadamiam sobie jaką cudowną kobietę mam przy sobie. Ziggler oparł się o liny leżąc na macie. Szturchnąłem sędziego i wymachiwałem rękami, a wtedy Maryse uderzyła Nemetha Slapem. Zwabienie go do pułapki jest wręcz banalne. Ale czego można się spodziewać po kimś takim jak on? Podszedłem do Dolpha i podniosłem go do stójki. Irish Whipem posłałem go w stronę lin, a gdy odbił się od nich powaliłem swoją ofiarę Big Boot'em. Roześmiałem się na głos. Przecież to było komicznie. Jak ten półgłówek może nazywać siebie "zawodnikiem"? On jest jak manekin i worek treningowy razem wzięty. Powątpiewam czy potrafi w ogóle wyprowadzić jakikolwiek cios. Jedyną szczęśliwą dla mnie informacją jest to, że zarabia dużo mniej ode mnie, a więc staruch prowadzący to dno docenił mnie, choć nadal uważam, że zarabiam za mało. Ktoś taki jak ja powinien zarabiać tyle ile wszyscy zawodnicy w szatni i zarząd razem wzięci, ale cóż... Blondas leżał teraz plecami pod ostatnią z lin. Podszedłem do niego, złapałem go za nogi i wykonałem Decapitator. Swoją drogą to złapanie go za nogi było najgorszą rzeczą jaką musiałem dziś wykonać. Obrzydliwe!

Sytuacja w której się znalazłem, nie była zbyt korzystna. Dałem się wciągnąć do świata w którym nie czuję się jak w domu. Musiałem coś z tym zrobić, przeprowadzić jedną akcję, która na nowo rozpocznie rywalizację. Miałem chwilę czasu po tym, jak wylądowałem na macie. Zerknąłem kątem oka, że Miz biegnie w stronę lin. Znam go doskonale i wiedziałem co mógł przygotować. Kiedy ruszył w moją stronę z wyciągniętym butem, położyłem się płasko na macie, unikając ciosu w klatkę. Mizanin zatrzymał się kilka kroków za mną, a ja w tym momencie za pomocą sprężynki powstałem na nogi. Moja zdolność gimnastyki pozwoliła mi również na to, aby niemalże tym samym momencie chwycić go za szyję i zwalić z nóg przy pomocy Jumping DDT.

jak nie zdążę to +12, dopiero wróciłem z pracy

Mizanin dość sromotnie przywitał się z matą, a to oznaczało, że mam chwilę, aby złapać głębszy wdech przed kolejnym atakiem. Jego blond wsparcie spojrzało na mnie jak na barbarzyńcę, który ma za chwilę wykonać wyrok ostateczny. W sumie to zbytnio nie pomyliła się w ocenie sytuacji. Chwyciłem celebrytę za głową i podniosłem na proste nogi. Nie mogłem dawać mu zbyt wiele swobody, bo jeszcze przez swoją głupotę nadzieję się na jakąś kontrę. Jedna z jego rąk wylądowała na moich barkach, a chwilę później musiał uznać moją wyższość, bo Snap Suplex sprawił mu dużo bólu. Jego barki dość mocno uderzyły w matę.

- W końcu jesteś tam, gdzie twoje miejsce! Stanów Zjednoczonych nie może reprezentować imitacja Ryana Reynoldsa.

Krzyknąłem mu prosto w twarz. Miał zamknięte oczy, ale doskonale wiedział co się dzieje i co do niego mówię. Był totalnie w moim świecie i nic nie mogło temu przeszkodzić. Ten pas jest totalnie w moim zasięgu i zrobię wszystko, aby go wygrać. Będę mistrzem Stanów Zjednoczonych i całej Ameryki, pokazując światu kto skradł to show! Ludzie dziś chcieli się dobrze zabawić, a ja mogę im to dać. Chcą moich firmowych akcji, to je dostaną. Przeczesałem swoje włosy do tyłu w bardzo charakterystyczny sposób, a chwilę później wybiłem się ku górze tak wysoko jak się tylko dało, aby zaaplikować Mizaninowi Jumping Elbow Drop. Nie minęła nawet chwila, a fani już zaczęli skandować moje nazwisko. To było coś, czego nie dało się opisać. W końcu ludzie potrafią dostrzec to, co mogę im dać i to kto jest tu najlepszy. Nie chciałem się zatrzymywać. Chciałem pójść za ciosem, aby udokumentować moje stuprocentowe panowanie w ringu. Pora na akcję wysokiego ryzyka. Wskoczyłem w tym celu na narożnik, a publika od razu nagrodziła to gromkimi oklaskami. Oni zdają sobie sprawę z tego, że ów akcje nie są moją specjalizacją. Nie miałem jednak problemu by się na nią zdecydować i gdy byłem gotów wybiłem się tak wysoko jak się tylko dało, aby wymierzyć celebrycie Diving Splash!

Ostatnio edytowany przez Yankess (2016-08-12 12:16:29)