No!No!No! Paige już znajdujesz się na ramionach rywalki i ta zaraz wykona Running Powerbomb. Co robisz? Ostrzegam, że w przypadku nie udanej kontry walka dobiegnie końca mimo twojego prowadzenia 1-0

Paige wykazujac sie ogromnym sprytem wraca w wielkim stylu do walki. Christina laduje w narozniku na stole,ktory jednak sie nie lamie a sama zawodniczka po chwili wytacza sie pod najniższa z lin i ladujetuz przed stolikiem komentatorskim. Natomiast Paige z drobna pomoca lin wstaje na rowne nogi i spoglada na rywalke. W takich pozycjach zapraszam do KL na 270 slow.

Wchodząc dziś do ringu miałam w głowie tylko jedną myśl, opuszczę arenę jako nowa mistrzyni. Liczyłam się z myślą ze coś może pójść nie tak, lecz żądza zwycięstwa wzięła górę nad zdrowym rozsądkiem i teraz liczyła się tylko i wyłącznie wygrana. Chwyciwszy oburącz jedną z lin powoli podnosiłam się na równe nogi, doszczętnie odczuwajac trudy tego pojedynku. Szarmancki uśmiech pięknie zrobił mą twarz, widząc że mej przeciwniczce również nie jest do śmiechu i chyba skończyły jej się pomysły, gdyż siedząc oparta o stolik komentatorski o mało nie zaczęła wyrywać sobie włosów wyładowując furie złości. Wystawilam głowę pomiędzy środkową linę, machnełam zachęcająco rywalce zapraszając ją tym samym do dalszej rozrywki.

- No chodź malutka zabawimy się.

Krzyknęłam, tauntując. Wrzawa publiki zrobiła swoje i emocje wzięły górę, Christina wściekle uderzyła rękoma o stolik komentatorski, po czym ruszyła agresywnie próbując dostać się do ringu. Wówczas wpadła w pułapkę bez wyjścia, nic nie stało mi na drodze do przejęcia ofensywy, więc gdy tylko zbliżyła się do lin, ja skorzystałam z przeciwległych i odbijając się od nich powaliłam Von Erie silnym Missile Dropkickiem. Christina przeleciała kilka metrów uderzając okolicą karku o stół komentatorski. Zadowolona że swych dotychczasowych działań uśmiechnęłam się, puszczając oczko do chłopaka w pierwszym rzędzie. To tylko podgrzało już gorąca publiczność, a ja miałam chwilę by złapać oddech i zaatakować. Pora to kończyć, za długo pozwalałam jej napawać się myślą że może jeszcze coś ugrać w tym spotkaniu. Ruszyłam na ostateczne łowy. Wychodząc z ringu zauważyłam iż Christina powoli się podnosi, dlatego by nie tracić czasu zaszłam ją od tyłu i mocnym Clotheslinem powaliłam rywalkę.

- Świat dorosłych jest okrutny, przyzwyczaj się do tego laleczko.

Najbardziej w tym wszystkim śmieszyła mnie jej cholerna pewność siebie. Posiadałam to trofeum już kilkukrotnie, walczyłam z najlepszymi zapaśniczkami na świecie, a ten mały karaluch starał się jakikolwiek sposób mi przeszkodzić? To było żałosne, za podnoszenie na mnie głosu została skarcona, w bardzo  bolesny sposób. Została moją prywatną suką, była na moje rozkazy, wykonywała tylko moje polecenia. W tym pojedynku straciła coś więcej niż zdrowie, utraciła godność. Nic mnie tak nie cieszyło jak popsucie jej marzeń.

- Dość tego wylegiwania się, wstawaj bo pani będzie zła...bardzo zła.

Mówiąc to nadstawiłam nogę w taki sposób by czubek dotykał jej ust. Strasznie mnie to bawiło, upokorzona, pozbawiona własnej woli, dobrowolnie poddawała się moim chorym zachciankom.

- Jedyne co możesz robić to lizać mi buty! Jakie to uczucie? Powiedz!

Wykrzyczałam w jej stronę, zachęcając do jakiegoś podrywu emocjonalnego. Stało się jak przewidywałam, psychika Christiny nie wytrzymała i ta próbując bronić siebie przed całkowitym ośmieszeniem powoli podnosiła się. Będąc w pozycji "na pieska" Christina sama się podstawiła, silnym Slapem uderzyłam ją prosto w pośladki. Była w moim świecie, należała więc tylko i wyłącznie do mnie. Bezbronna, ośmieszona Von Erie poddała się kolejnej bolesnej akcji, chwyciwszy ją za nogi wykonałam Gigant Swing wprost w będący tuż obok stolik komentatorski. To zagranie chyba doszczętnie złamało jej ducha walki, sędzia momentalnie sprawdził czy Christina jest w stanie kontynuować pojedynek. Ta jednak leżała bez ruchu, wydobywał się z niej tylko cichutki jęk. Na siłę probowala stłumić emocje, a mi widok złamanej moralnie laleczki sprawiał taki cholerny ubaw. Czas to kończyć powiedziałam podnosząc za kłaki przeciwniczke wykonałam Body Slam wprost na stół komentatorski. Plastikowa obudowa odgradzająca monitory uległa zniszczeniu, a Christina wylądowała wprost na nich. Gra powoli ulega zakończeniu pomyślałam patrząc się na cierpienie rywalki.

Kapitalnie rozłożył się ten pojedynek, nawet przez chwilę nie traciłam kontroli nad starciem będąc non stop w ogniu inicjatywy. Najbardziej cieszył mnie fakt iż udowodniłam samej sobie że wciąż to potrafię, wciąż mogę być najlepsza. Moim celem pierwotnie było zdobycie po raz kolejny mistrzostwa, w tym momencie przestało mnie to już interesować. Chce być najbardziej niebezpieczną kobietą w pro-wrestlingu. Usiadłam obok leżącej na stoliku komentatorskim Christiny ironicznie głaskając ją po brzuszku szeptałam jej do ucha, słowa pocieszenia. Lecz po chwili chwyciwszy rywalkę za włosy, jednym mocnym szarpnieciem zrzuciłam ją że stolika na matę obok ringu i silnym laczkiem prosto w twarz ustawiłam Von Erie w szeregu. Trafiać tam będzie każdy kto ośmieli się stanąć mi na drodze.

- Dość tego odpoczynku, wstawaj psie pójdziemy na spacer.

Mówiąc to ponownie złapałam przeciwniczke za włosy i zaczęłam ciągnąć ją za nie wokół ringu. Jednak każda zabawa kiedyś się znudzi, tym razem nie było inaczej, lecz gdy napotkalam opór ze strony Christiny delikatnie pod denerwowana, ustawiłem ją w odpowiedniej pozycji po czym ponownie ułożyłam Erie do snu potężnym Snap DDT. To już musiał być absolutny koniec, czaszka rywalki tak przyjemnie spotkała się z mata iż mogłabym tego słychać w nieskończoność. Widząc absencje Christiny wyjęłam spod ringu stół i rozkładając go wygodnie wrzuciłam truchło przeciwniczki na niego.  Mój dom, moje zasady, wyszeptałam ruszając w stronę ringu. Stanęłam na krawędzi mając przed oczami widok nieprzytomnej rywalki. Nie zostało nic innego jak zakończyć to spotkanie. Wybiłam się więc z miejsca i wysuwając w locie łokieć spadłam na Christine Diving Elbow Dropem. Łamiąc przy tym stół i kończąc tym samym ten jednostronny pojedynek...

Walka nie szła po mojej myśli, ciosy spadały na mnie raz za razem, była bezbronna. Moja głowa nie kontaktowała już ze światem - czułam się jak na kolejce górskiej. Raz na górze, raz na dole, a za każdym razem żołądek coraz bardziej zbliżał się do przełyku, musiałam odpocząć. Nie obchodziło mnie już co się ze mną dzieje, zamknęłam oczy, wzięłam oddech. Jeden, dwa, trzy, cztery - otworzyłam je. Zobaczyłam wyskakującą z narożnika Paige. Musiałam działać. Niczym bezwładna kłoda zoczyłam się ze stołu, a chwile po tym usłyszałam gong, czyżby to był koniec? Nie obchodziło mnie to, zasnęłam.

Kilka literówek się wkradło, musiałem poprawić.

Ostatnio edytowany przez Haris88 (2016-08-01 17:58:57)