Całą arenę ogarnęła wydobywająca się z głośników dawno nie słyszana muzyka. Wrzawa jaka panowała nagle ucichła a widzowie byli zdziwieni. Wszystkie rozmowy ucichły, panowała grobowa cisza. Nagle ową ciszę przerwał wybuch skromnej ilości pirotechniki tuż przy telebimie, kibice nieco się ożywili.



    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now

Zza telebimu wyłonił się zapomniany już przez każdego Tyson Kidd. Kibice byli bardzo zdziwieni, nie mogli uwierzyć, że Kanadyjczyk powrócił do federacji. Theodore przystanął na rampie odwrócony plecami do widzów i rozłożył szeroko ręce.


 
  Now it's rolled in, the storm is raging deep in me again

    The sun blacked out, and I'm left without a shadow of a doubt

    Flame of fate ignited, burning deep within

     

    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now



TJ spokojnym krokiem zaczął wędrować w kierunku kwadratowego pierścienia od którego miał długi czas odpoczynku. Po drodze mijał grupy fanów na których jednak nie zwracał uwagi. Pewny siebie wędrował w kierunku ringu, a gdy był już przy nim po stalowych schodkach wdrapał się na jego krawędz po czym wskoczył na narożnik ponownie rozstawiając szeroko ręce a następnie wzrokiem przejeżdżając po trybunach.




     


High up, until I hit the ground

    Then I will shatter the walls, until it all comes down now

    Raise up, cause I can finally see

    That I'm the last one standing, and I'm here right now




    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now

 


Muzyka stale wydobywała się z głośników rozstawionych na arenie co ewidentnie odpowiadało Tysonowi. Kanadyjczyk bez większego stresu zeskoczył z szczytu narożnika po czym zaczął stawiać pewne kroki po macie ringowej oczekując na swego dzisiejszego rywala. Przechadzając się od lin do lin Wilson okazywał gotowość do walki.

     
High up, until I hit the ground

    Then I will shatter the walls, until it all comes down now

    Raise up, cause I can finally see

    That I'm the last one standing, and I'm here right now








Ani troszkę nie zestresowany Theodore przystanął w jednym z narożników gdzie po chwili zdjął z swoich uszu słuchawki, które odłożył na bok tuż obok miejsca walki. Odrzucił na bok także spoczywającą na nim bluzę. Tyson przysiadł w narożniku wyczekując rozpoczęcia starcia.

Gong. OS, 250 słów. Postarajcie się panowie. Powodzenia!

+12 bo nie wiem czy się wyrobie przed 18

Po ówże wstępnym zbadaniu zalet i wad mojego rywala byłem gotowy do rozpoczęcia boju. Czułem narastającą wewnątrz mnie adrenalinę, która chciała jak najszybciej ujrzeć światło dzienne. Sami Zayn - mój dzisiejszy konkurent stał oparty o jeden z narożników, lecz gdy tylko usłyszał trzykrotne uderzenie w gong momentalnie się poderwał i przyjął pozę, która sygnalizowała jego przygotowanie do walki. Widząc to również przyjąłem pozycję wojenną i momentalnie chciałem zainicjować to starcie. Powolnym krokiem zacząłem zataczać niewidzialne kręgi wokół w ringu za wszelką cenę chcąc wyłączyć czujność przeciwnika. Jednakże nie był on taki głupi na jakiego wyglądał. W związku z tym musiałem nieco zmienić swą taktykę. Wystawiając dłoń w kierunku mego rodaka chciałem wejść z nim w zwarcie siłowe, w którym na pewno byłbym górą. Jednakże i na to Sami się nie skusił. Tak więc musiałem działać jeszcze inaczej. Agresywnym ruchem chwyciłem rękę oponenta, który jednak chciał się wyrwać. To jednak mu się nie udało bowiem chwyciłem go z całych swych sił. Następnie poprzez Irish Whip posłałem przeciwnika na liny, od których rzecz jasna ten się odbił z zwiększonym impetem. Miałem już przygotowany plan lecz gdy tylko chciałem wprowadzić go w życie Zayn umknął pod mą dłonią ratując się przed nokautem. Sami był w ciągłym biegu i ponownie odbił się od naprężonego sznura jeszcze bardziej napędzając swe ciało. Był to jednak ogromny błąd, bowiem przy naszym kolejnym spotkaniu w centrum pierścienia ściąłem go z nóg przy pomocy Discus Clothesline'a. Akcja ta nie była by tak bardzo efektowna gdyby nie fakt, iż Sami ciągle zwiększał swój impet. Czując, iż jest już on pod moją kontrolą mogłem nieco się wyluzować, lecz nie na długo albowiem to dopiero początek starcia i wszystko może się jeszcze zdarzyć. Podszedłem do podnoszącego się powoli adwersarza i pomogłem mu w tej czynności. Stojąc przed nim kilkukrotnie spoliczkowałem go by następnie wykonać Dropdown Neckbreaker. Nie tracąc ani chwili odbiłem się od lin i ponownie powróciłem do rywala tym razem z nieco innym planem. Będąc blisko niego momentalnie upadłem pośladkami na matę jedną z swych nóg wbijając w szyję Zayna, wykonując tym samym Running Legdrop. Zwycięstwo będzie moje - pomyślałem po czym kolejny już dzisiaj raz podniosłem oponenta do stójki. Plan, którym dysponowałem był niezmienny. Upokorzenie tego gnojka, szybka wygrana, prysznic i świętowanie wygranej. Lecz by tak się stało muszę jeszcze troszkę solidnie popracować. Sami był już nieco wycieńczony lecz mi nie sprawiało to żadnego problemu bowiem znaczyło to, że moja praca była bardzo dobrze wykonywana. By jeszcze bardziej osłabić truchło mego rywala wyrzuciłem go ponad trzecią liną z kwadratowego pierścienia za którym ten ponownie już dzisiaj upadł. Gdy Sami powoli się podnosił i oparł swe ciało o krawędź ringu dostałem sygnał, że czas zaatakować. Momentalnie więc ruszyłem w kierunku oponenta i padłem przed samymi linami na matę w taki sposób, iż nogami objąłem głowę rywala i skutecznie wykonałem Baseball Slide Headscissors.

Czułem się jakbym był w siódmym niebie. Dominacja z mej strony nie miała końca co sprawiało, iż uśmiech nie znikał z mej twarzy. Sami Zayn był przeze mnie całkowicie zdominowany przez co mogłem sobie teraz pozwolić na chwilkę rozluźnienia. Nabierając odpowiednią dawkę świeżego powietrza orzeźwiłem swój umysł i postanowiłem wrócić do ponownego atakowania tego gnojka. W tymże właśnie celu podniosłem mego rodaka do pionu i ustawiłem przed swym ciałem. Następnie wykonałem kopnięcie w jego tors po czym głowę wcisnąłem między swe uda. Kibice byli zaniepokojeni bowiem dobrze wiedzieli do czego zaraz dojdzie. Tak więc gdy wykonałem Piledriver publiczność zamarła w obawie o stan zdrowia Samiego. Widząc ułożenie mego rywala po przyjętej akcji doszedłem do wniosku, iż przyszedł czas na troszkę ryzykowniejszą akcję. W tymże celu wskoczyłem na szczyt jednego z narożników tylko po to by po chwili z niego wyskoczyć i upaść całym swym ciężarem na truchło oponenta. Frog Splash już chyba definitywnie odebrał chęci Samiemu do dalszej bitwy. Jednakże mi takowych nie odebrał, więc pora pokazać, że wejście ze mną do jednego ringu było największym błędem w życiu Zayna. Podniosłem go do stójki i wcisnąłem głowę pod swą pachę po czym wykonałem Snap Suplex.

Wszystko układało się po mojej myśli. Wszystkie założenia jakie postawiłem sobie przed tą walką wykonywałem w 100% poprawnie. Wydawać by się mogło, że starcie to będzie wyglądało tak samo jak inne z mym udziałem, jednakże jeszcze wiele muszą zrobić by tak to wyglądało. Sami nie był w stanie poradzić sobie z mą perfekcją, każda akcja sprawiała mu ogromny ból. Natomiast u mnie wywoływała radość i uśmiech na twarzy. Wiedziałem, iż koniec tejże batalii jest jeszcze daleko a z, każdą mijającą chwilą pojedynku będę tracił mnóstwo sił zatem musiałem wszystko rozegrać idealnie. W tymże celu postanowiłem przystąpić do kolejnych ataków, lecz nim tak postąpiłem postanowiłem jeszcze chwilkę odpocząć. Po chwili gdy doszedłem już do siebie usadowiłem rywala na szczycie jednego z narożników. Wszystko to tylko po to bym mógł skutecznie wykonać kolejną akcję z mego arsenału. Avalanche Dragon Suplex* został wykonywany wręcz podręcznikowo. Zayn runął na matę niemalże nie przytomny natomiast ja wylądowałem bez żadnych obrażeń. Znajdujemy się obecnie w centrum pierścienia, a więc pora przejść do jakiejś dźwigni i uspokoić nieco tempo. Liontamer zapięty w środku ringu musi zakończyć się poddaniem. Przynajmniej tak mi się wydaje.

* - THIS IS AWESOME

Walka nie rozpoczęła się po mojej myśli. Tyson przejął kontrolę nad starciem i chciał teraz zapiąć dźwignię na środku ringu. Trzeba było zacząć działać... TERAZ! Musiałem coś wymyślić w dość krótkim czasie. Zrobiłem coś, co wpadło mi do głowy jako pierwsze. Gdy tylko mistrz złapał mnie za nogi i zaczął przekręcać w moją prawą stronę, z całej siły przeniosłem swój ciężar na stronę lewą*.

*przykład tutaj