Wielkie rzeczy dzieją się przed moimi oczami... Choć zaczekajcie chwilę, jakie wielkie? Przecież tak miało być. Potwór nareszcie odżył i robi to co wychodzi mu najlepiej. On obrał sobie za cel zdobywanie najwyższych laurów, wcale nie ma na celu doszczętnie niszczyć karier zawodników chyba, że któryś z nich zajdzie mu za skórę i będzie starał się przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Dzisiejszego wieczoru aż mnie zamurowało. Roman Reigns i Seth Rollins postanowili przeciwstawić się Potworowi i poniżyć go na oczach milionów widzów. Tego było już za wiele. Wprawili Lesnara w stan, od którego już nie da się uciec. To co stanie się teraz z ich ciałami będzie widokiem nędzy i rozpaczy. Stracą rodziny, przyjaciół, pieniądze i zawód. Nikt nie będzie chciał nawet na nich spojrzeć. Roman znieważył Bestię, która teraz dostała go w swoje łapska. Sędzia został wyłączony z pojedynku, a Brock Lesnar rozpoczął swój szaleńczy taniec na dobre. Odrzuciłem krzesło, a na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Chciałem poczuć jak Reigns rozrywa się od środka...

"DOBIJ GO BROCK! ZMASAKRUJ JEGO CIAŁO!" Te dwa zdania dotarły do mózgu mojego klienta. Zdobywca poczuł się jakby został zwolniony ze smyczy. Złapał Samoańczyka za rękę i wyrzucił truchło z kwadratowego pierścienia. Bestia poszła za swoją ofiarą. Zapach świeżej krwi nie dawał spokoju Lesnarowi. Pragnął zanurzyć swe pazury w tejże substancji i rozlać ją po całej arenie, aby wszyscy zobaczyli, że nie warto poniżać kogoś takiego jak on. Ja również chciałem to zobaczyć. Delektowałem się bowiem każdą cząstką krzyków, błagania o litość i bezradności, którą co tydzień okazywali przeciwnicy stawiani przed tym kogo stworzyłem. Bestia została moim dzieckiem, a ja jestem jej przewodnikiem po polowaniu. Brock dotarł do czołgającego się Romana poza ringiem. Złapał go za włosy i rzucił nim z całej siły o bandę. Reigns wydał z siebie przeraźliwy ryk. Nie chciał zostawać tu ani sekundy dłużej. Potwór chciał mu to umożliwić... Szarpnął rywala za dłoń i odwrócił go plecami do siebie. Brock odwrócił się natomiast plecami do band. Spojrzał jeszcze za siebie i wrzucił Samoańczyka prosto w bandę, która przewróciła się od siły uderzenia, a "wojownik" upadł na ziemię. (German Suplex) Zdobywca szybko podniósł się na nogi i przetarł ręką swoje usta. Na jego twarzy pojawił się uśmiech, a ja w końcu byłem spokojny o dalszą część pojedynku. Reigns już nie grał roli w tym teatrze. Wzrok Bestii utkwił na twarzy Setha Rollinsa, który dotychczas śmiał się z Romana, lecz teraz jego mina obrała zupełnie inny stan. Zobaczył, że stał się kolejnym celem Potwora i natychmiast zbladł. Nie wiedział co robić aż wreszcie popełnił największy błąd w swoim życiu - zaatakował Brocka Lesnara.

"TERAZ PRZYSZŁA KOLEJ NA NIEGO! ON CIĘ PONIŻYŁ TAK SAMO JAK REIGNS! NIE MIEJ LITOŚCI!" Seth zaczął obijać punchami mojego klienta, na którym te uderzenia nie robiły żadnego wrażenia. Brock widział, że nastąpił moment, w którym pora wybić z głowy Rollinsowi jakiekolwiek myśli o zwycięstwie w tej walce. Bestia złapała w łapska głowę blondyna i zaczęła wyprowadzać kopnięcia kolanem z całej siły w żołądek swej kolejnej ofiary. (Knee Lift's to the opponent's midsection) "Wybraniec" przestał atakować. Kilka bardzo mocnych kopnięć przerwało "nawałnicę" jego marnych uderzeń. Potwór przejął nad nim kontrolę. Teraz już nic ani nikt go nie uratuje. Brock chwycił Setha za kudły i zaczął bez opamiętania wyprowadzać ciosy z pięści prosto w jego twarz. Seth upadł na ziemię głośno krzycząc, ale znikąd pomocy. Bestia zaczęła okładać go także w parterze. Celem nadal była jego twarz. Za chwilę możemy ujrzeć Setha po niezbyt udanej operacji plastycznej. Seria uderzeń była doprawdy brutalna, ale sam Rollins zgotował sobie taki los. Lesnar w końcu przestał, ale wtedy Rollins nie był już zdolny do stawiania jakiegokolwiek oporu. Tak kończy ten, który ma odwagę, aby poniżyć Potwora...

wykorzystuję umiejętność FURY

+12 w razie czego
_______________________________________________________________________________

Brock stanął dumny z tego co właśnie zrobił. Na jego twarzy zagościł ironiczny uśmieszek. Mój klient doskonale wie, że nikt nie może się z nim równać, a to co zrobił tym chłystkom to dopiero początek piekła na ziemi, które specjalnie dla nich rozpętał. Przez chwilę myślałem, że Lesnar nie jest dziś w formie. Ale zaraz zaraz... Czy w słowniku Bestii istnieje takie słowo jak "forma" i taki stan jak "brak formy"? Powątpiewam w to. Roman leżał w szczątkach zniszczonej bandy, natomiast Rollins przekręcił się teraz z pleców na brzuch, a ręką przetarł swoją zdezelowaną od przyjętych uderzeń twarz. Warto dodać, że te uderzenia wyprowadzał Brock Lesnar, a więc ich siła była plus minus o piętnaście razy większa niż impet uderzeń normalnego zawodnika. Zdobywca podszedł do samozwańczego Mesjasza i mocno szarpnął go za rękę. W głowie mojego klienta urodził się już pomysł jak doszczętnie zdemolować ten worek treningowy. Seth musi ponieść bowiem sowitą karę za to jak potraktował Brocka Lesnara. Silniejszy zawsze pozostaje silniejszy, nawet jeśli początek nie jest idealny...

"POKRUSZ MU KOŚCI BROCK! NIECH KLĘKNIE U TWYCH STÓP!" Dwa krótkie zdania rozpoczęły akcję. Byłem dumny z tego jak pokierowałem swoim życiem i jak pokierowałem życiem Brocka Lesnara. Już za młody wyróżniał się niedźwiedzią siłą. Był diamentem wśród szarych kamieni, lecz nieoszlifowanym, a ja ten diament oszlifowałem i teraz ja zbieram tego plony. Uwielbiam patrzeć na dzieło zniszczenia, którym autorem jest mój twór. Ta noc przejdzie do historii. Zdenerwowany do granic możliwości Lesnar przeraźliwie masakruje swoje kolejne ofiary - taki nagłówek powinna mieć jutrzejsza poranna gazeta. Tymczasem gdzieś w oddali, Brock wrzuca do kwadratowego pierścienia Setha jeśli nadal można go tak nazywać, bo z wyglądu już siebie nie przypomina. Sędzia wstał na nogi po zainkasowanym Spearze, a zatem możemy wrócić praktycznie do startu. Lesnar złapał mocno Rollinsa za rękę i Irish Whipem posłał go do narożnika. Bestia nie czekała na nic. Z zimną krwią wzięła rozbieg i z całej siły wbiła się z wyskoku kolanem prosto w twarz rywala. (Running Corner High Knee) Brock nie czekał aż jego ofiara upadnie pod jego stopami po raz kolejny. Natychmiast objął Setha i rzucił nim za siebie na drugi koniec ringu jak szmacianą lalką. (Standing Release Overhead Belly to Bely Suplex) Tak się kończy zabawa z większym od siebie...

Ostatnio edytowany przez eronics (2016-07-09 17:25:37)

Ps. 1 Stolajnerowo opuscilem ring.
Ps. 2 Haris kurwa czytaj posty...
Ps. 3 Jak już akceptujesz taką decyzję to bądź świadomy poinformować Mnie albo Granda  o tym bo nie mam czasu jak ty siedzieć non stop na forum
Ps. 4 Biorę czasowke do jakieś 1 w nocy
Ps. 5 aka Grand lekki mój błąd, bo napisałem, że Seth wrócił, ale on miał odejść od walki. xD

___________________________________________________________________________
Co się stało?! Miałem odejść od walki i o niej zapomnieć. Jedynie stanąć obok ringu i obserwować porażkę, gorszego od plastikowego pasa Romana, ale nie... Musiało dojść do tego, że teraz to ja stoję w ringu i otrzymuję tęgie lanie od Bestii, która tak naprawdę nią nie jest... Zostałem wrzucony do ringu, ale Bóg miał mnie w opiece - czułem to bardzo mocno, że aż łaknąłem odkuć się i wyprowadzić cios ostateczny. Wylądowałem w narożniku, a kątem oka zauważyłem podążającego w kierunku ringu Reignsa. Brock zaczął na mnie biec, toteż w ostatniej chwili wysmyknąłem się z ringu, przez co Brock trafił kolanem w metalowy słupek od narożnika, a gdy się odwrócił zauważył w locie Romana Reignsa, który wyprowadził zabójczego Superman Puncha. Lesnar padł na deski maty ringowej, a Roman naprężył mięśnie, wydzierając się wniebogłosy...

Zostałem przesiąknięty niepoczytalną agresją do cna, a to jedynie zły prognostyk dla mojego przeciwnika. Ciosy przyjęte przeze mnie były jedynie motywacją do tego, aby odkuć się od dna i przyjść z odwetem, jak i wilczym apetytem na to, by dać upust buzującym we mnie emocjom. Zacisnąłem swoją pięść, a następnie wykonałem pierwszy krok w kierunku rywala, aby wykorzystać jego nieporadność. Zaskoczyłem Brocka, wymierzając szybkiego podbródkowego, po którym wylądował w narożniku, tracąc równowagę.

- Rollins! Myślisz, że potrzebuję twojej pomocy? Na TLC dopiero zrozumiesz co we mnie siedzi, a wtedy nie doznasz litości...

Wykrzyczałem do Setha, który wycofywał się z areny, patrząc na wydarzenia w ringu. Rollins drażnił mnie bardziej, niż ktokolwiek inny. Na sam jego widok miałem chęć przelać jego krew, a jego zachowanie było jeszcze bardziej irytujące. Myślami powróciłem do rywalizacji, lecz było już za późno - Brock rzucił się na mnie, uderzając mnie w głowę. Upadłem na kolana, podnosząc wysoko głowę. Lesnar wykrzykiwał coś w moim kierunku, ale jego głos w moich uszach brzmiał co najmniej dziwacznie. Wszystkie obrazy z tego pojedynku przeminęły w moich oczach niczym w kalejdoskopie. Adrenalina ponownie zaczęła wywierać na mnie presję, a chęć zwycięstwa wzięła górę - ścisnąłem zęby i słysząc chanty: "Come on Roman!" - wstałem i zszedłem z linii strzału. Lesnar chełpił się, będąc odwrócony plecami do mnie.

- Cześć Brock!

Krzyknąłem arogancko, a gdy ten odwrócił się w mym kierunku, to z niedźwiedzią siłą wyprowadziłem piekielnego Slapa! W mgnieniu oka odbiłem się od lin i powróciłem do Bestii, powalając ją z wyskoku - Jumping Lariat. Pałająca ze mnie energia wymusiła okrzyk glorii:

- Auuuuuuuuuuuuuuuuuu!

To zdecydowanie wzmogło doping moich fanów, którzy chcieli ujrzeć mnie w akcji. Chciałem wypaść jak najlepiej, żeby Rollinsowi zbielało aż oko. Raz jeszcze nabrałem prędkości dzięki linom, aby w momencie powstania swojego oponenta wyskoczyć najwyżej jak tylko potrafię, by moja pięść zagościła na jego szczęce - Superman Punch. Publiczność zdzierała swe gardziele, gdy po wykonanej akcji opadłem na kolana. Lekko przechyliłem głowę, by ostatni raz ujrzeć zawistny uśmiech Rollinsa, ponieważ nadchodził czas mego zwycięstwa. Instynkt wilka nakazał mi zaczekać - wycofałem się do narożnika i przykucnąłem, przeczesując swe mokre od potu włosy, a następnie wziąłem rozbieg i wbiłem swój bark w tors Lesnara - Spear. Z miejsca przypiąłem go, aby przypieczętować zwycięstwo!

350/350
26/30

Zdecydowanie dalej pisze Ero, popisał się naprawdę moim zdaniem tym postem, co nie znaczy że TY Grand napisałeś źle. Jednak widać różnicę na korzyść Brock'a i jego Heymana. Grand jeśli chcesz szczegóły to opisze Ci na priv.

Powiem co i jak, żeby nie było.
Obydwa posty na bardzo wyrównanym poziomie, przez co strasznie trudno jest wybrać mi lepszy z nich, jednak...

Spójność i składnia postu - remis
Gimmick - 51% Grand, 49% ero
Słownictwo - remis
Ciekawość i wrażenie ogólne: Grand.

W tej sytuacji z nieznaczną przewagą wygrywa Grand. Jednak skoro TEA postawił na ero, to poproszę o odpis trzecią osobę.