KŁ max. 200 słów. Powodzenia!

Pogarda - to jedno słowo oznaczało mój stosunek do dzisiejszej rywalki. Spoglądają na nią, poczęłam analizować jej mowę ciała, spojrzenie i wygląd. Mroźnym spojrzeniem omiotłam jej sylwetkę, wybierając przy tym najodpowiedniejsze punkty do wyprowadzenia ataku. Po kilku sekundach tej jakże dogłębnej analizy miałam już gotową taktykę na tę walkę.

Dźwięk gongu wyrwał mnie z zamyślenia, jednak nie pozbawił koncentracji - był jedynie sygnałem zwiastującym koniec tej rudej suki! Uśmiechając się lekko, wysunąłem w przód dłoń, jednocześnie przebierając palcami niczym łaknącymi ofiary mackami. Klękłam, jednocześnie przybliżając się jednocześnie w stronę pewnej siebie jak dotychczas Becky. Jej rekcja była niemal natychmiastowa - z wyrazem przerażenia na twarzy uciekła na drugi koniec ringu, jednocześnie chowając się w narożniku. Dobrze, uciekaj i pokarz swoje słabości. Nie bój się, wykorzystam je przeciw tobie. Ja odruchowo również cofnęłam się do będącego za moimi plecami narożnika, jednak nie spuszczałam z oczu rudej. Wtem poczułam dziwne uczucie - coś jak gdyby puchate łapki zaczęły dotykać mojego umysłu. To było dziwne, lecz zmysłowe zarazem. Wiedziałam co się dzieje - to moja druga dusza dawała o sobie znać, pragnęła przypomnieć mi, że w razie kłopotów poda mi pomocną, kocią łapkę. Chwila tej dekoncentracji skutecznie umożliwiła Irlandzkiej dziwce przypuszczenie na mnie ataku, którego uniknęłam wychodząc w ostatniej chwili z narożnika. Moja rekcja na to była niemalże natychmiastowa, Corner Clothesline pokazał jej, jak wielki błąd popełniła.

300/300
24/30

Im walka się ciągnęła, tym bardziej byłam nakręcona, aby wykończyć swoją oponentkę. Delikatnie uśmiechałam się pod nosem, gdy ujrzałam powstającą kobietę kot. Cieszyłam się, że jest w niej choć odrobinę woli walki, lecz czy to jej pomoże? Pożyjemy - zobaczymy. Kątem swojego bystrego oka spojrzałam na liny, po czym odbiłam się od nich i z zawrotną prędkością powróciłam do konkurentki. Wyskoczyłam tuż przed nią, a podeszwy mego obuwia wbiły się w jej klatkę piersiową, odrzucając ją na znaczną odległość. [Dropkick] Winter wpadła plecami na liny, toteż spowodowało, że natychmiastowo odbiła się od nich i powróciła do mnie w momencie, gdy wstawałam. Na moje szczęście zorientowałam się co planuje ma konkurenta i przechwyciłam jej nogę, wynosząc ją do góry tylko po to, aby sprowadzić ją na ziemię z okropnym bólem twarzy! [Flapjack]

Zobaczymy Jakubie, zobaczymy

Plan wiódł się wedle mej wspaniałej myśli, a to bardzo cieszyło mnie, bowiem wiedziałem, że osiągnęłam wysoki poziom na scenach niezależnych, który pozwala mi rywalizować z najlepszymi w tym biznesie. W końcu jestem w WWE, gdzie wysoki poziom jest podstawą, aby się tutaj znaleźć. Wstałam po wcześniej wykonanej akcji i z iskierką w oczach podniosłam swoją oportunistkę, by z miejsca wykonać bolesny Snap Suplex. "Oj jesteś już moja, oj jesteś..." - przeleciało mi przez głowę, gdy usłyszałem jęk z jest kocich ust. Marzyłam tylko o tym, aby za chwilę zakończyć pojedynek i usłyszeć to, iż zwyciężyłam. Wpatrywałam się w posturę swej rywalki, która podniosła się do stójki, kiedy to ja doskoczyłam do niej od tyłu i oplotłam ją wokół tali, by z impetem wyrwać ją niczym chwasta z desek maty ringowej, przerzucając ją przez plecy. [German Suplex].

Zacisnęłam swą delikatną i jedwabną dłoń, a w moim żyłach pojawił się potężny zastrzyk świeżej i pachnącej jeszcze adrenaliny, który rozrzedził moją gęstą krew, dzięki czemu poczułam się silniejsza i jeszcze bardziej żądna walki niż dotychczas miało to miejsce. Lisi uśmiech rozrysował się na mojej gładkiej buzi, a oczy aż się zaświeciły na samą myśl, że będę mogła sprawić, że Irlandia w końcu zaufa mi. Jestem ich przedstawicielką i nie mogę ich zawieść, i chyba nawet nie potrafię. Muszę udowodnić, że zasługuję na ich szacunek, że zasługuję na ich uznanie. Będę dążyć do tego, aby tytuł mistrzowski spoczął w moich dłoniach i choćbym miała paść u stóp samej mistrzyni, to zrobię wszystko, aby swymi szponami wyrwać jej trofeum. Wstałam z kolan i ruszyłam na swą rywalkę, którą z miejsca potraktowałam silnym Soocer Kick'iem, po którym zachwiała się na nogach, a następnie Scoop Slam sprowadził ją na ziemię - dosłownie!

Cios w głowę chwilowo mnie zamroczył, poczułam jak świat ucieka mi spod nóg. Lecz w jednej chwili otworzyłam oczy i zrozumiałam, że coś tu jest nie tak. Świat wydawał się jak gdyby spowolniony i lekko wyostrzony, a każdy jeden dźwięk rozrywał moje uszu. Lecz w tej samej chwili usłyszałam głos w mojej głowie: "Pomogę Ci". Wiedziałam czyj to głos, wiedziałam też co oznaczał - kłopoty tej rudej suki. Gdy tylko zbliżyła się do mnie z zamiarem zadania kolejnego ciosu, ja nie tracąc czasu momentalnie objęłam jej głowę. Bez wahania wykonałam trzymając ją zamaszysty obrót, jedynie w celu wyprowadzenia akcji zwanej Swinging Backbreaker. Irlandka padła na matę, zaś ja nareszcie czułam się wolna jak kot.